ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ, ΘΕΛΟΥΜΕ ΖΩΗ ΚΑΙ ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
Από τη μεγάλη απεργία των εργατριών κλωστοϋφαντουργίας το 1857 στις ΗΠΑ, ως το 1917 στη Ρωσία, το 1936 στην Ισπανία και έως το 1975 που καθιερώθηκε και από τον ΟΗΕ η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, το πλαίσιο πολιτικό, ταξικό και διεκδικητικό, ελάχιστα έχει αλλάξει, μα κι οι αγώνες μας ποτέ δεν έχουν σταματήσει. Η 8η Μάρτη του 22 μας βρίσκει στη σκιά του πιθανού 3ου παγκόσμιου πολέμου, με καθαρό τον κίνδυνο εμπλοκής της χώρας μας. Οι πόλεμοι δεν σταμάτησαν ποτέ πάνω στη γη, ωστόσο τώρα έφτασε μπροστά στην πόρτα μας. Ο πόλεμος είναι ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, είναι η ακραία μορφή της τοξικής αρρενωπότητας, το αποτέλεσμα της πατριαρχίας, του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού. Στη σκιά του βλέπουμε να απομακρύνεται η προσδοκία για ένα καλύτερο κόσμο ισότητας, χωρίς φόβο, χωρίς εξουσιαστικές σχέσεις και διακρίσεις. Ο πόλεμος είναι καταστροφή της φύσης, του πολιτισμού και των ανθρώπινων ζωών. Γεννά φτώχεια και προσφυγιά, με κυριότερα θύματά του γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένα άτομα. Ο πόλεμος είναι θάνατος και αυτοί που θέλουν να ελέγχουν τα σώματά μας και το δικαίωμά μας στην έκτρωση ή γέννα δεν διστάζουν να στείλουν τα παιδιά μας στο θάνατο.
Είναι η τρίτη εν μέσω πανδημίας 8η Μάρτη που τιμούμε τους γυναικείους αγώνες, όπου παράλληλα με την κατάρρευση της υγείας, της παιδείας και της οικονομίας, με την φθήνεια πολιτικής ζωής και την διάρρηξη του κοινωνικού ιστού, βιώσαμε την έξαρση της έμφυλης βίας των γυναικοκτονιών, την διάχυση του φασισμού και την κυριαρχία του θανάτου. Η πραγματικότητά μας κατακλύζεται από ειδήσεις γεμάτες ΘΑΝΑΤΟ. Θάνατοι από κορονοϊό (διάλυση της υγείας), από οικιακές πυρκαγιές (διάλυση της οικονομίας), από γυναικοκτονίες, ενώ δεν λείπουν το τράφικιν, οι βιασμοί η έμφυλη βία (συνοδευόμενα από τη σχετική συγκάλυψη και ενοχοποίηση των θυμάτων-victim blaming). Από κοντά έρχεται η “οπαδική βία” και οι φασιστικές επιθέσεις που περιορίζουν το δημόσιο χώρο και τον καθιστούν ακόμη πιο επικίνδυνο για όλα και ειδικά για τις θηλυκότητες. Με το πρόσχημα της υγειονομικής, ενεργειακής και οικονομικής κρίσης οι συνθήκες για τα εργαζόμενα γίνονται ακόμη πιο σκληρές, οι μισθοί εξανεμίζονται από την ακρίβεια και επουδενί δεν ανταποκρίνονται σε όρους επιβίωσης, ενώ ο σεβασμός της διαφορετικότητας όσον αφορά τις ανάγκες, τη φυσική κατάσταση και το δικαίωμα στην εργασία έχει πάει περίπατο. Οι διακρίσεις βάσει φύλου, ηλικίας, φυσικής και κοινωνικής κατάστασης έχουν οξυνθεί. Σε αυτό το καθεστώς που έχει φτιαχτεί μόνο για τα συμφέροντα των αφεντικών η τάξη μας είναι διαιρεμένη και εμείς ως θηλυκότητες βιώνουμε πολλαπλές καταπιέσεις μέσα στην συνολική καταπίεση.
Η 8 ΜΑΡΤΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΟΡΤΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΑ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΓΙ ΑΥΤΟ ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
– Καμία εμπλοκή της Ελλάδας σε οποιοδήποτε πόλεμο, είμαστε με τη ζωή και με τους ανθρώπους που αγωνίζονται για αξιοπρέπεια, ελευθερία, πρόοδο υλική και πνευματική, όπως μας αξίζει στον 21ο αιώνα.
-Ίσους και αυξημένους μισθούς, ίσες ευκαιρίες, αναγνώριση των ιδιαίτερων αναγκών μας ως δικαίωμα και όχι ως αδυναμία.
-Δίκαιη και ισότιμη εργασία με Επιτροπές Ισότητας και Κώδικες Δεοντολογίας που θα θεσπίζονται από τις ίδιες τις εργαζόμενες για ένα ασφαλές εργασιακό περιβάλλον χωρίς σεξισμό και έμφυλες διακρίσεις, που θα διασφαλίζει την δικαιοσύνη και την ορατότητα των θυμάτων, και την τιμωρία των θυτών.-Να ανατραπεί το νομοσχέδιο της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας.
-Θεσμοθέτηση της Παιδαγωγικής της Ισότητας των Φύλων σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης για την εξάλειψη της κουλτούρας βιασμού, του σεξισμού και των έμφυλων διακρίσεων.
-Δικαίωμα στην αυτοδιάθεση των σωμάτων μας και δημιουργία επιπλέον δομών φιλοξενίας σε όλους τους νομούς της χώρας, για τη νομική, ψυχολογική και οικονομική στήριξη των επιζωσών έμφυλης βίας.
-Ικανοποίηση των αιτημάτων της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας και αναγνώριση των δικαιωμάτων όλων των έμφυλων υποκειμένων σε θέματα γάμου, γονεϊκότητας, ορατότητας, σεβασμού και ίσης μεταχείρισης.
– Δημόσια δωρεάν υγεία για όλα τα τρανς άτομα και καθόλη τη διάρκεια της φυλομετάβασης
-Δημιουργία προγραμμάτων ένταξης των προσφυγισσών-μεταναστριών στην κοινωνία, παροχή ασύλου σε όσες το αιτούνται, και στέγασή τους.
-Άμεση αλλαγή του τρόπο που διενεργούνται και αντιμετωπίζονται οι καταγγελίες της έμφυλης και σεξουαλικής βίας. Να σταματήσει επιτέλους το victim blaming και ο δημόσιος διασυρμός του θύματος.
– Ασφάλεια στο δημόσιο χώρο με φωτισμό των δρόμων
-Έμπρακτο σεβασμό σε κάθε μορφή ζωής και στη φύση για μία ολιστικά ελεύθερη κοινωνία.
Στη μάχη ενάντια στον καπιταλισμό και την πατριαρχία έχουμε ανάγκη από ένα δίκτυο εμπιστοσύνης και ασφάλειας ενάντια σε όλες τις καταπιέσεις και γι αυτό σας καλούμε να απευθυνθείτε σε εμάς μέσω της σελίδας μας στο Facebook «Φεμινιστική Αλληλεγγύη Ηρακλείου», Instagram:femsolidarityheraklion ή στο mail:femheraklion@gmail.com. Όχι μόνο για να αγωνιστούμε μαζί, αλλά και για να μοιραστούμε τα βιώματα και τα τραύματά μας, και κυριότερα να ακούσουμε και να ακουστούμε, να βρούμε τον τρόπο να ορθώσουμε τις δικές μας αντιστάσεις και να χτίσουμε μια κοινότητα έμφυλης αλληλεγγύης ώσπου ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ.
Τρίτη 8 Μάρτη 2022, 18:00μμ Λιοντάρια
Φεμινιστική Αλληλεγγύη Ηρακλείου.
