Ρέθυμνο: Casa Nostra Πρωτοβουλία για ισότητα, αλληλεγγύη και αξιοπρεπή στέγαση για όλα τα άτομα της πόλης

Ίσως, τελικά, το γραφικό και μαγευτικό Ρέθυμνο να κρύβει μια πλευρά αφιλόξενη για όσους-όσες-όσα επιθυμούν να χτίσουν τη ζωή τους στα σοκάκια του. Πίσω από τη φανταχτερή νυχτερινή ζωή και τη ξεγνοιασιά των διακοπών, υπάρχουν φοιτητές, εργαζόμενοι, μετανάστες, που πασχίζουν να βρουν ένα αξιοπρεπές κατάλυμα. Η εκμετάλλευση, τα υπέρογκα ποσά, η παλαιότητα των οικημάτων και η επιθυμία των ιδιοκτητών για χρήση τουριστικών σκοπών οδηγεί στην απογοήτευση. Ήρθε όμως η ώρα όλα αυτά να αλλάξουν και όλοι να διεκδικήσουν αυτό που ονειρεύονται. Πιστεύουμε ότι η προσπάθειά μας μπορεί πραγματικά να έχει αποτέλεσμα μόνο σε συνεργασία με το ευρύτερο κίνημα της πόλης Για αρχή μπορείτε να δείτε και να προωθήσετε τη σελίδα που έχουμε στο facebook για τις καταγγελίες περιπτώσεων αυθαιρεσίας ιδιοκτητών (https://www.facebook.com/Casa-Nostra-726291431421275) και μια ομάδα για ελεύθερη εύρεση συγκατοίκησης και φιλοξενίας (https://www.facebook.com/groups/319277023238656). Casa Nostra Πρωτοβουλία για ισότητα, αλληλεγγύη και αξιοπρεπή στέγαση για όλα τα άτομα της πόλης του Ρεθύμνου. https://www.youtube.com/watch?v=TC7cHr08a1Q&ab_channel=TheTSANFaM

Όποιος, όποια, όποιο έρχεται στο Ρέθυμνο για να σπουδάσει, να εργαστεί, να ζήσει για κάποιο διάστημα, μαθαίνει πολύ γρήγορα και με επίπονο τρόπο ότι το να ικανοποιήσεις τη στοιχειώδη ανάγκη σου στην στέγαση δεν είναι καθόλου εύκολο. Οι δεκαετίες ολοένα και πιο έντονης τουριστικοποίησης , με τα ξενοδοχεία , τους ξενώνες, τις πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης διαμερισμάτων ( πχ Airbnb) να καταλαμβάνουν ολοένα και μεγαλύτερο μέρος της πόλης (με την ενθάρρυνση των τοπικών αρχών) , αφού η στέγαση των τουριστών φαντάζει πιο συμφέρουσα στα μάτια των ιδιοκτητών οικοπέδων και του ντόπιου κεφαλαίου, αφήνουν σχετικά λίγα σπίτια διαθέσιμα για πιο μόνιμη κατοίκηση, ενώ η ζήτηση για αυτά είναι μεγάλη. Δημιουργείται επομένως το έδαφος για να αυξηθούν κατακόρυφα οι τιμές των ενοικίων , και γενικά για κάθε είδους υπερεκμετάλλευση των ενοικιαστών και κάθε μορφής αυθαιρεσία από τους ιδιοκτήτες. Σε ό,τι αφορά το καθαρά οικονομικό κομμάτι της σχέσης μας με τους ιδιοκτήτες, πρώτα απ’ όλα πρέπει να αναφερθεί το πιο προφανές, ότι οι τιμές των ενοικίων στην πόλη είναι σχεδόν απλησίαστες για έναν μισθωτό, μία φοιτήτρια, για την μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας. Διαμερίσματα μικρά, παλιά, γκαρσονιέρες νοικιάζονται για πάνω από 300 ευρώ ( ενώ συχνά στο συμβόλαιο, όταν αυτό υπάρχει, είναι δηλωμένα πολύ λιγότερα). Σα να μην έφτανε αυτό, συχνά ο/η ένοικος αναγκάζεται να πληρώσει από την τσέπη του/της το κόστος επισκευής διαφόρων υλικών φθορών για τις οποίες δεν ευθύνεται ( ενώ ταυτόχρονα απαγορεύεται να κάνει έστω και την παραμικρή αλλαγή στον χώρο που αποτελεί κανονικά το σπίτι του). Μάλιστα, συχνά η παρεχόμενη στέγαση δεν είναι καν για όλο το χρόνο, αφού το καλοκαίρι πολλά διαμερίσματα δίνονται σε τουρίστες. Αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο σε ό,τι αφορά τα ξενοδοχεία , ακόμα και όσα παρέχουν υποτίθεται μόνιμα δωμάτια. Την δύσκολη αυτή κατάσταση εκμεταλλεύονται στο έπακρο και τα μεσιτικά γραφεία, που εμφανίζονται ως δήθεν σωτήρες που διευκολύνουν την εύρεση διαμερίσματος , ενώ στην πραγματικότητα προσθέτουν άλλον έναν κρίκο στην αλυσίδα της αισχροκέρδειας και αυξάνουν το ήδη δυσβάσταχτο κόστος της όλης διαδικασίας.

Πέρα από τα παραπάνω, κοινό τόπο αποτελούν οι κάθε είδους παρεμβατικές και αυταρχικές συμπεριφορές σε βάρος των ενοίκων, καθώς και διάφορες μορφές διακρίσεων. Σε μια βαθιά συντηρητική και πατριαρχική τοπική κοινωνία, δεν λείπουν οι σεξιστικές και ομοφοβικές συμπεριφορές που εκδηλώνονται και στο συγκεκριμένο πλαίσιο Δεν είναι λίγα τα σπίτια που “δεν νοικιάζονται σε ξένους”, ή σε φοιτητές/τριες, ή “ σε αγόρια”. Σε άλλες περιπτώσεις, αν έχεις την ατυχία να ανήκεις σε κάποια “ανεπιθύμητη κατηγορία”, σου δίνουν το ίδιο διαμέρισμα πιο ακριβά από την ορισμένη τιμή . Αλλού απαγορεύεται να φιλοξενείς άτομα, να ακούς μουσική. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που ο ιδιοκτήτης αξιώνει να μπαίνει στο σπίτι ( που ακόμα και νομικά θεωρείται άσυλο) με το” έτσι θέλω”. Για σεβασμό των ενοίκων με κάποια αναπηρία, για οποιαδήποτε μέριμνα για να μπορούν να χρησιμοποιούν τους χώρους (πχ ράμπες, επιγραφές για τυφλά άτομα) ,ούτε λόγος. Όλες οι παράμετροι που δημιουργούν και συντηρούν το στεγαστικό πρόβλημα στην πόλη είναι βέβαιο ότι θα οξυνθούν στην περίοδο που διανύουμε. Πρώτα απ’ όλα, πολύς κόσμος (ειδικά φοιτητές/τριες και εργαζόμενοι/ες) που την περίοδο του lockdown είχε φύγει από την πόλη θα επιστρέψει και θα πρέπει να στεγαστεί . Ταυτόχρονα , ολόκληρο το κομμάτι της τοπικής αγοράς που δραστηριοποιείται γύρω από την αγορά και τη μίσθωση ακινήτων θα παλέψει με κάθε τρόπο να εξασφαλίσει την μέγιστη κερδοφορία, καθώς αφενός έχασε πολλά χρήματα από την αρχή της πανδημίας, αφετέρου δεν διαφαίνεται κάποια έξοδος από τον νέο γύρο κρίσης στον οποίο βυθίζεται η οικονομία. Οι μισθοί βέβαια παραμένουν χαμηλοί, η ανεργία θεριεύει, οι φοιτητικές εστίες στην πόλη παραμένουν ελάχιστες.Ποιες επιπτώσεις έχει αυτή η πραγματικότητα; Η προφανής συνέπεια είναι ότι ολοένα και περισσότερος κόσμος δεν μπορεί να ζήσει στο Ρέθυμνο. Οι εργαζόμενοι/ες μένουν για λίγους μήνες και αναγκάζονται να αναζητήσουν καλύτερες συνθήκες αλλού. Οι φοιτητές/τριες είτε φεύγουν, παρατώντας τις σπουδές τους , είτε αναγκάζονται να εργαστούν παράλληλα με τη σχολή ,προφανώς στις συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα που ισχύουν για τους περισσότερους ανθρώπους στις μέρες μας. Παράλληλα η τοπική κοινωνία πλήττεται και η ίδια, καθώς το στεγαστικό πρόβλημα είναι ένας από τους λόγους ( μαζί βέβαια με όλες τις πολιτικές που στοχευμένα υποβαθμίζουν και εμπορευματοποιούν κάθε δημόσιο αγαθό ) που η πόλη υποφέρει από έλλειψη υγειονομικών, εκπαιδευτικών κ.ά. Για εμάς όλη αυτή η κατάσταση δεν είναι ούτε αυτονόητη, ούτε ανεκτή. Η αξιοπρεπής στέγαση δεν είναι κάποιο προνόμιο για λίγους και εκλεκτούς, ούτε πρέπει να αποτελεί πεδίο κερδοσκοπίας. Είναι αυτονόητο και καθολικό δικαίωμα, ανεξαρτήτως ταξικής θέσης, εθνικότητας, φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού, αναπηρίας κλπ.

Παρότι γνωρίζουμε ότι ο συσχετισμός είναι αρνητικός, ότι ο στόχος μας είναι δύσκολος, δεν μένουμε απαθείς. Δημιουργούμε ένα μέσο για να μοιραζόμαστε καταγγελίες για αυθαιρεσίες ιδιοκτητών, υπέρογκα ενοίκια , για κάθε μορφής εκμετάλλευση του κόσμου που ψάχνει ένα μέρος να μείνει. Φτιάχνουμε ένα δίκτυο πληροφόρησης με αφετηρία τις δικές μας ανάγκες, για να μην είναι αχαρτογράφητο τοπίο η ζούγκλα των ενοικίων, να μην είναι οι μεσίτες ο μόνος που μας “ενημερώνει”. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες με όποιον τρόπο μπορούμε στον κόσμο που ψάχνει ένα μέρος να μείνει ή τρόπο να ανταπεξέλθει στα υπέρογκα ενοίκια ,τους λογαριασμούς και άλλα έξοδα. Παλεύουμε μαζί με το ευρύτερο μαζικό κίνημα της πόλης ενάντια σε όσους πλουτίζουν την ίδια ώρα που πολλοί/ες πετιούνται στο δρόμο , και ενάντια στην πολιτική που καλλιεργεί και διαιωνίζει αυτή την κατάσταση.

Casa Nostra Πρωτοβουλία για ισότητα, αλληλεγγύη και αξιοπρεπή στέγαση για όλα τα άτομα της πόλης του Ρεθύμνου

πηγή:https://athens.indymedia.org/post/1613718/