Αντιστεκόμαστε ενωμένοι
Πίσω στο 1981, ακριβώς πριν από 40 χρόνια, στην καρδιά αυτού που παρέμεινε από την πρώην Βρετανική Αυτοκρατορία, Μια αδίστακτη κυβερνήτης με το όνομα Μαργαρίτα Θάτσερ εισήγαγε την ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Αυτή η ιδεολογία επρόκειτο να γίνει η νέα θεολογία του ύστερου καπιταλισμού και να εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον πλανήτη, αλλά πρώτα θα καθιστούσε σαφές πόσο σκληρή μπορούσε να γίνει σε όλους όσους θα επιδίωκαν να την αμφισβητήσουν. Τα νεκρά σώματα 10 Ιρλανδών κρατουμένων απεργών πείνας, μεταξύ των οποίων ο πιο διάσημος Bobby Sands, ήταν η βιτρίνα ενός συστήματος που αγνοούσε τους δικούς του νόμους χωρίς κανένα πρόβλημα.
Ελλάδα
Σήμερα ζούμε και πάλι την ίδια ιστορία, όπου μια νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση αρνείται τα νόμιμα δικαιώματα ενός φυλακισμένου που στο παρελθόν πολέμησε αυτό το άδικο σύστημα. Ο Δημήτρης Κουφοντίνας, μεγάλος άνθρωπος τώρα πια, μέλος της Επαναστατικής Ένοπλης Οργάνωσης 17 Νοέμβρη και φυλακισμένος από το 2001, βρίσκεται στα πρόθυρα του θανάτου μετά από μια απεργία πείνας 53 ημερών και δίψας 7 ημερών. Οι πιθανότητες είναι ότι θα πεθάνει στα επόμενα 24 ώρα. Μοναδικό του αίτημα να μεταφερθεί στο κελί της φυλακής που χτίστηκε γι’ αυτόν και όπου έχει περάσει 19 χρόνια εκεί εκτίοντας την ποινή του.
Τουρκία
Όχι μακριά από την Ελλάδα, στις φυλακές του τουρκικού κράτους και του φασιστικού καθεστώτος ΑΚΡ-ΜΗΡ του δικτάτορα Ερντογάν, εκατοντάδες πολιτικοί κρατούμενοι, μέλη του ΡΚΚ και του PAJK, βρίσκονται σε απεργία πείνας από τον Νοέμβριο του 2020. Στόχος τους είναι να σταματήσει το καθεστώς απομόνωσης του Abdullah Öcalan και να βελτιωθούν οι συνθήκες κράτησής τους σε αυτά τα κελιά κολαστήρια.
Εν μέσω μιας πανδημίας που αμφισβητεί παγκοσμίως όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα που κερδήθηκαν τον περασμένο αιώνα με πόνο και αίμα, αντιμετωπίζουμε έναν τεράστιο αγώνα. Η πρόκλησή μας, αν μη τι άλλο, είναι να μην απελπιζόμαστε και να συνεχίσουμε τον αγώνα υπό συνθήκες φουτουριστικού ολοκληρωτισμού, λογοκρισίας, βίας, πολέμου, φτώχειας και τρέλας.
Ο κοντινός θάνατος του Δημήτρη Κουφοντίνα θα ήταν μεγάλη απώλεια για την επαναστατική αντίσταση. Αλλά, είναι η θέληση του Δημήτρη Κουφοντίνα και η αποφασιστικότητα που κουβαλάει, και που πολλοί άλλοι σύντροφοι έχουν κουβαλήσει στο παρελθόν, που είναι πηγή αντοχής και δύναμης για εμάς, και που μας την επιμονή στο να είμαστε άνθρωποι και να αντιστεκόμαστε. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του μέχρι σήμερα ο Δημήτρης έμεινε πιστός στην αντιιμπεριαλιστική του πολιτική και αγωνίζεται για μια ελεύθερη, απελευθερωμένη κοινωνία. Η αντίστασή του ενσαρκώνει το ίδιο επαναστατικό πνεύμα που παρατηρήθηκε στις απεργίες πείνας του κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος το 2019 και οι δύο είναι λαμπερά φώτα στο ποτάμι του Δημοκρατικού αγώνα που πάντα πολέμησε τις επιθέσεις του κρατικού πολιτισμού και της καπιταλιστικής νεωτερικότητας. Τιμούμε τον Δημήτρη για την διορατικότητά του και τη δια βίου επαναστατική του δέσμευση και πειθαρχία. Όπως και οι Μάρτυρες του κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος, γνωρίζει ότι η αντίσταση είναι ζωή και αγαπά τη ζωή τόσο πολύ που είναι πρόθυμος να πεθάνει γι’ αυτή.
Καλούμε όλους να κάνουν ένα αποφασιστικό βήμα, ποτέ δεν είναι αργά!
Καμπάνια RiseUp4Rojava, 28/2/2021
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=184473770099714&id=103249878222104&__tn__=K-R
