Άμεση δικαίωση του απεργού πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα, στο αίτημα του για μεταγωγή στις φυλακές Κορυδαλλού
Σε πλήρη αντιδιαστολή με το κεντρικό μότο του «μένουμε σπίτι» βρίσκονται από την πρώτη στιγμή της καραντίνας έως και σήμερα όλοι οι χώροι εγκλεισμού. Για το κράτος δεν προκύπτει εξίσου η ανάγκη «προστασίας» των “αοράτων”: κάθε χώρος εγκλεισμού, από τα ψυχιατρεία και τα κέντρα κράτησης, ως τις φυλακές και τα γηροκομεία, αποτελεί χώρο όπου στοιβάζονται άνθρωποι μαζικά, με τον όποιο κίνδυνο μπορεί να ελλοχεύει για την υγεία τους. Μιλάμε για πληθυσμούς που περισσεύουν για το κράτος, πληθυσμούς μη παραγωγικούς, των οποίων οι ζωές κρίνονται ως ανάξιες να βιωθούν, και ως εκ τούτου αφήνονται στη μοίρα του εγκλεισμού, στη μοίρα των εν δυνάμει μαζικών νεκροταφείων. Εκατοντάδες κρούσματα «εντός των τειχών» έχουν καταγραφεί, όπως και τουλάχιστον 2 θάνατοι. Ακόμα, τα έκτακτα μέτρα για τον περιορισμό της πανδημίας εντός των φυλακών κάνουν ακόμα πιο δύσκολη τη ζωή του κρατούμενου. Τα επισκεπτήρια απαγορεύονται, έχουν ανασταλεί όλες οι τακτικές άδειες, και σε κάποιες φυλακές έχουν σταματήσει τα μεροκάματα όπως και η παροχή ρουχισμού ή τροφίμων από «έξω».
Σε μία τέτοια συνθήκη, το κράτος προχώρησε στην απαγωγή του Δ. Κουφοντίνα από τις αγροτικές φυλακές Βόλου και στη μεταφορά του στις φυλακές (τύπου Γ’) στον Δομοκό, ενώ δημοσίευσε πλαστό έγγραφο σύμφωνα με το οποίο, δήθεν είχε μεσολαβήσει η μεταφορά του στον Κορυδαλλό.
Έτσι, από τις 8 Ιανουαρίου ο πολιτικός κρατούμενος Δ. Κουφοντίνας ξεκίνησε, για πολλοστή φορά απεργίας πείνας,με μοναδικό του αίτημα την μεταγωγή του από τον Δομοκό, στην υπόγεια πτέρυγα κράτησης του Κορυδαλλού (που φτιάχτηκε μετά από εντολή του ίδιου του Μ. Χρυσοχοΐδη, ειδικά για τα μέλη της “Ε.Ο 17 Νοέμβρη”), τοποθετώντας το ίδιο του σώμα στο επίκεντρο του αγώνα, απέναντι στην εκδικητική επίθεση του κράτους. Λίγες μέρες μετά οι πολιτικοί κρατούμενοι Β. Σταθόπουλος, Π. Γεωργιάδης, Ν. Μαζιώτης και Γ. Δημητράκης πραγματοποιούν και αυτοί απεργία πείνας δηλώνοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στον αγώνα του Δ. Κουφοντίνα.
Τη Δευτέρα 22 Φλεβάρη και μετά από 46 μέρες απεργία πείνας ο Δ. Κουφοντίνας αποφάσισε να ξεκινήσει και απεργία δίψας, καθώς αφαίρεσε τον όρο αρνούμενος να του τοποθετηθεί νέος ορός ενυδάτωσης.
Το κράτος δείχνει το αδυσώπητο του πρόσωπο για ακόμα μια φορά. Εν πλήρει συνείδηση επιλέγει να δολοφονήσει τον απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα, που δεν ζητάει τίποτα παραπάνω από την εφαρμογή του νόμου που οι ίδιοι όρισαν. Δεν έχουμε αυταπάτες, ξέρουμε ότι το κράτος στο πρόσωπο του Δ. Κουφοντίνα βλέπει τους αγώνες ενάντια στην εκμετάλλευση και την εξαθλίωση, βλέπει τους αγώνες ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, βλέπει την οργή μας που προσπαθεί να αποδράσει από τους 6 αριθμούς που οι εξουσιαστές έχουν ορίσει για της ζωές μας. Δεν αντιλαμβάνεται όμως ότι ο αγώνας του Δ. Κουφοντίνα, είναι ένας αγώνας που μας αφορά όλες και όλους, καθώς είναι ο ίδιος αγώνας που επιλέγουμε να δώσουμε στις γειτονιές μας, στους χώρους εργασίας, στις σχολές και ενάντια στα σύγχρονα κολαστήρια των φυλακών και των “κέντρων κράτησης”. Ένας αγώνας οδόφραγμα. που δίνουμε καθημερινά ενάντια στην κρατική βαρβαρότητα και στην επέλαση του καπιταλιστικού ολοκληρωτισμού.
Νίκη στον αγώνα του απεργού πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα
Πορεία αλληλεγγύης: Σάββατο 27/2 12:00 πλ. Αγοράς
αλληλέγγυες/οι
