Τα κέρδη τους δεν θα εκκενώσουν τις ζωές μας
Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις-Σάββατο 31 Οκτώβρη στη 13.00 στην πλατεία Αγοράς
Η εκκένωση της κατάληψης της Rosa Nera στις 5/9/2020 εξυπηρετεί δύο κυβερνητικούς στόχους: από τη μία τη συνολική επίθεση σε κάθε αντίσταση, σε ελεύθερους κοινωνικούς χώρους και καταλήψεις και από την άλλη την εφαρμογή του σχεδίου μετατροπής ενός ακόμη κτιρίου[1] σε ξενοδοχείο.
Από την πρώτη μέρα της εκκένωσης η πόλη γέμισε με πρωτοφανείς σε μαζικότητα διαδηλώσεις, δράσεις και συνελεύσεις μέσα από τις οποίες φαίνεται να ξεπηδά και να διευρύνεται ένα κοινωνικά πλατύ και πολύμορφο κίνημα από διαφορετικές κοινωνικές ομάδες, συλλόγους, σωματεία, συσπειρώσεις και πολιτικούς χώρους. Από τη «Συνέλευση Αλληλεγγύης στη Rosa Nera» οργανώνονται σχεδόν καθημερινά παρεμβάσεις, εκδηλώσεις, δράσεις αντιπληροφόρησης, κ.α., κάνοντας πράξη το σύνθημα «κλείσανε τη Ρόζα, ανοίγουμε την πόλη». Επίσης, στη συνέλευση οργανώνεται ο αγώνας κατά της ιδιωτικοποίησης του χώρου σε πολλά επίπεδα, μεταξύ άλλων σε νομικό και ερευνητικό. Παράλληλα, η «Πρωτοβουλία ενάντια στην ξενοδοχοποίηση των μνημείων στο Λόφο Καστέλι» εναντιώνεται στην επιχειρηματική εκχώρηση του χώρου συλλέγοντας μέχρι σήμερα χιλιάδες υπογραφές πολιτών που δεν θέλουν άλλο ένα ξενοδοχείο στην πόλη.
Ως Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών συμμετέχουμε σε αυτό το πολύμορφο κίνημα: τασσόμαστε ενάντια στην ξενοδοχοποίηση-ιδιωτικοποίηση αυτού του δημόσιου χώρου και εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στο εγχείρημα αυτοοργάνωσης και αγώνα της Rosa Nera. Παρακάτω, επιχειρούμε να συμβάλλουμε στην κατεύθυνση της αναγκαίας εμβάθυνσης του δημόσιου διαλόγου που έχει ανοίξει στην πόλη τους τελευταίους δύο μήνες με μερικές σκέψεις.
Θεωρούμε ότι απουσιάζει από τη δημόσια συζήτηση που έχει ανοίξει με αφορμή την εκκένωση της κατάληψης το γεγονός ότι η κοινωνία και η πόλη μας ουσιαστικά δεν έχει χώρο για τους νέους και τις νέες της, τους πρόσφυγες και μετανάστες/ριες και πολλούς από τους κατοίκους της. Η κύρια διέξοδος για τους νέους της πόλης είναι να καταναλώσουν τον ελεύθερο χρόνο τους σε καφετέριες, κλαμπ, μπαρ ή να καθίσουν στον υπολογιστή τους. Αν κάποιοι επιχειρήσουν να αναδείξουν τη δημιουργικότητά τους, για παράδειγμα φτιάχνοντας ένα θεατρικό σχήμα, δεν υπάρχει χώρος για να καλύψει και να αναδείξει τη γένεση αυτής και παρόμοιων πρωτοβουλιών κοινωνικής δημιουργικότητας. Χαρακτηριστικά, το Παπαδόπετρο αντί να είναι ένας ζωντανός πόλος της δημιουργικότητας των φοιτητών/τριών παραμένει πάνω από δέκα χρόνια τώρα ένα άδειο κτίριο.
Ακόμα, ελλείψει μιας σταθερής δομής υποδοχής και φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών, επί σειρά ετών η Παλιά Ηλεκτρική γινόταν το χαλί κάτω από το οποίο κρύβονταν οι πρόσφυγες και μετανάστες/ριες που έφταναν στην πόλη. Σήμερα, τη θέση της έχει πάρει το εγκαταλελειμμένο κολυμβητήριο, χώρος εξίσου ακατάλληλος.
Επιπλέον, οι άστεγοι της πόλης κοιμούνται στο δρόμο, με τη βροχή να τους εξασφαλίζει το αναγκαίο νερό για την προσωπική τους υγιεινή. Παρά τους θανάτους αστέγων των τελευταίων χρόνων ακόμα περιμένουμε από τη δημοτική αρχή τη δημιουργία ενός θερμαινόμενου χώρου που θα λειτουργεί επί 24ωρης βάσης, κατάλληλα εξοπλισμένου για να καλύπτει τις απαραίτητες ανάγκες τους.
Η κατάληψη Rosa Nera, ανεξάρτητα με το αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με την μορφή του εγχειρήματος, αναμφισβήτητα κάλυπτε πολλές από τις υπαρκτές κοινωνικές ανάγκες μπροστά στις οποίες οι αρμόδιες αρχές έκλειναν συνεχώς τα μάτια.
Αξίζει λοιπόν να εξετάσουμε την κοινωνική χρησιμότητα που είχε, πέρα από δογματικές απόψεις του τι είναι «σωστό» και τι «νόμιμο» να λέγεται, όχι από τη σκοπιά της ιστορικής μνήμης, αλλά από τη σκοπιά του εντοπισμού του τί λείπει από την πόλη, των αναγκών που καλύφθηκαν ή όχι και του τρόπου που αυτό έγινε. Στην κατάληψη παρήχθησαν δημόσια αγαθά, δηλαδή αγαθά τα οποία διατίθενται δωρεάν και εμπλουτίζουν την κοινωνία μας; Ναι! Υπήρξε ένα εργαστήρι δημοκρατίας (δημόσιο αγαθό) κυρίως για τους νέους ανθρώπους οι οποίοι συμμετείχαν (υπάρχουν ελάχιστα μέρη όπου οι νέοι μαθαίνουν να συζητάνε και συναποφασίζουν με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες). Ένας χώρος που φιλοξένησε πολιτιστικές, θεατρικές, μουσικές, κινηματογραφικές δράσεις και την δυνατότητα άσκησής τους (δημόσιο αγαθό). Ένας κινηματικός χώρος δράσεων υπεράσπισης του περιβάλλοντος, του αντιφασισμού και της ενεργού συμμετοχής στη διάλυση της ναζιστικής Χρυσής Αυγής στα Χανιά, και πλήθος άλλων δραστηριοτήτων – όλα δημόσια αγαθά – λειτουργώντας πάντα στη βάση των αρχών της αλληλεγγύης και της αυτοοργάνωσης. Ένας χώρος φιλοξενίας μεταναστών/ριων και προσφύγων (μην ξεχνάμε πως συστηματικά, όταν έφταναν καραβιές, οι επίσημες αρχές αποδέχονταν ότι η κατάληψη της Rosa Nera ήταν πρόσφορος τόπος φιλοξενίας των προσφύγων). Ένας χώρος που έμεναν άστεγοι, μία κατάληψη που κάλυπτε την κοινωνική ανάγκη στέγασης, το οποίο συνήθως ξεχνιέται, αλλά και ένα μέρος το οποίο προωθούσε την ιδέα των ανταλλαγών χωρίς αντίτιμο, με βάση την ανάγκη και όχι με βάση το αν κάποιος έχει χρήματα ή όχι. Αν δεν ήταν η Rosa Nera, πιθανότατα το κτίριο θα ήταν ένα δημόσιο κουφάρι, όπως τόσα άλλα στην πόλη, ή ήδη ένα ξενοδοχείο. Το κίνημα αλληλεγγύης υπέρ της κατάληψης φανερώνει το αποτύπωμα της δράσης της (το οποίο περιγράψαμε παραπάνω μόνο ακροθιγώς) και την έκταση των κοινωνικών σχέσεων που έχουν αναπτυχθεί όλα αυτά τα χρόνια με τους κατοίκους της πόλης.
Κατά τη γνώμη μας λοιπόν, η δημόσια συζήτηση πρέπει να πάρει υπόψη της αυτά τα δεδομένα και όχι να βασίζεται στην απώθηση των κοινωνικών αναγκών χωρίς να δίνει χώρο στους “εμπλεκόμενους” σε αυτές. Για να το θέσουμε διαφορετικά, η συζήτηση για τους δημόσιους χώρους δεν αφορά «ντουβάρια»: αλλά τα δημόσια και κοινά αγαθά που παράγουν όσοι χρησιμοποιούν τα κτίρια και τους δημόσιους χώρους, υφαίνοντας πάνω στους σκελετούς και στα τα τούβλα τους τις ζωές, τα έργα και τις ιστορίες ανθρώπων που πέρασαν από αυτά.
Στη βάση αυτή καλούμε στην ανάπτυξη της ευρύτερης δυνατής συλλογικής δράσης για την κάλυψη των κοινωνικά δίκαιων αναγκών. Καλούμε το Σάββατο 31 Οκτώβρη στη 13.00 στην πλατεία Αγοράς-Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις:
Όχι στην τουριστικοποίηση, όχι στην υποβάθμιση της πόλης μας.
Στηρίζουμε τις πρωτοβουλίες αντίστασης στην επιχειρούμενη ξενοδοχοποίηση.
Καμία συμφωνία επιχειρηματικής δραστηριότητας στο Λόφο Καστέλι.
Υπερασπιζόμαστε κάθε εγχείρημα που παράγει δημόσια αγαθά.
Διεκδικούμε ελεύθερους κοινωνικούς-δημόσιους χώρους για όλους.
Αλληλεγγύη στην κατάληψη Ρόζα Νέρα.
Κοινωνικό Στέκι-Στέκι Μεταναστών
[1] Στον δημόσιο λόγο έχουν υιοθετηθεί διάφορες ονομασίες για το ιστορικό κτίριο στον λόφο Καστέλι: παλιό Διοικητήριο, κτίριο της 5ης Μεραρχίας κ.ά. Εμείς επιλέγουμε να αναφερόμαστε σε αυτό ως “εκκενωμένη κατάληψη Rosa Nera” καθώς αυτή ήταν η χρήση του στη σύγχρονη ιστορία της πόλης μας, τα τελευταία 16 χρόνια.
πηγή:https://el-gr.facebook.com/stekichania/
