Στις 21/09/18, η αδερφή μας Zackie Oh! βρίσκεται, υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, εγκλωβισμένη σε ένα κοσμηματοπωλείο στην οδό Γλάδστωνος (πλέον οδός Zackie oh!). Στην προσπάθειά του να αποδράσει, βρισκόμενος σε ευάλωτη ψυχολογική κατάσταση και ζητώντας βοήθεια από τους αδιάφορους περαστικούς, ο Ζακ εμποδίζεται από τον κοσμηματοπώλη Δημόπουλο και τον μεσίτη Χορταριά (οργανωμένο φασιστόμουτρο), οι οποίοι σπεύδουν να προστατεύσουν την βιτρίνα του μαγαζιού από τον “επικίνδυνο κακοποιό” κλοτσώντας τον πολλαπλά στο κεφάλι. Το πεζοδρόμιο γεμίζει με γυαλιά και αίματα. Στη συνέχεια, κι ενώ ο ζακ είναι ήδη ημιλιπόθυμος, σε κατάσταση που δε μπορεί να φέρει καμία αντίσταση, καταφτάνουν τα όργανα της τάξης που συμμετέχουν στον ξυλοδαρμό του, τον κρατούν κάτω και του περνάνε χειροπέδες. Το περιστατικό ερμηνεύεται από τα ΜΜΕ ως μια “απόπειρα ληστείας”, με τον ιδιοκτήτη του μαγαζιού να έχει πάρει τον νόμο στα χέρια του και να εχει διασφαλίσει επιτυχώς την περιουσία του.
Στη Zackie προβλήθηκε το μίσος της ελληνικής κοινωνίας απέναντι σε ό,τι χαλάει τη μόστρα της κανονικότητας και της καθαρότητας, ενώ παράλληλα της αποδόθηκαν ταυτότητες που η ίδια δεν είχε σε μια προσπάθεια να νομιμοποιηθεί η δολοφονία της. Ως αποτέλεσμα, η δολοφονία της Zackie υποτιμάται και περισσότερη αξία από της ζωή της αποκτά η αιματοβαμμένη τζαμαρία -για άλλη μια φορά η ιδιοκτησία ανάγεται σε ιερή αξία. Η Zackie ήταν περήφανη τσούλα και ανοιχτά οροθετική, αντιτιθέμενη στις απαιτήσεις της ετεροκανονικότητας, του κράτους και του καπιταλισμού για εργασία και αναπαραγωγή, βάση των οποίων οι υπάρξεις μας ιεραρχούνται και οι ζωές μας κρίνονται ως άξιες να βιωθούν ή μη. Τα ΜΜΕ είναι αναπόσπαστο κομμάτι και συνένοχοι της κυριαρχίας -άλλωστε όλες οι πληροφορίες τους για το περιστατικό προέρχονταν χαρακτηριστικά από αστυνομικές πηγές. Αργότερα, το τηλεοπτικό κοινό καλείται θρασώς να τοποθετηθεί σε ένα γκάλοπ με παραποιημένα στοιχεία για το αν ήταν δίκαιη η δολοφονία, με επίκληση στο αίσθημα του “καλού νοικοκυραίου” για το αν θα πράτταμε αντίστοιχα με τον κοσμητοπώλη. Για πολλές μέρες, ειδικά μετά την ευρεία γνωστοποίηση της ταυτότητας της Zackie, τα ΜΜΕ συνεχίζουν να προβάλλουν τη δολοφονία ως ένα εύπεπτο μεσημεριανό θέαμα, κατασκευάζοντας, παρά τις ενδείξεις, την ενοχή της αλλά και τον απλό συλλογισμό: πρεζάκι, οροθετικός, πουστάρα άρα ανεπιθύμητη.
Η ιστορία όμως κάπου αρχίζει να μπάζει. Αρχικά, ένα μαχαίρι, πειστήριο εγκλήματος, που οι μπάτσοι πιάνουν με γυμνά χέρια, χωρίς τα αποτυπώματα του Ζακ. Έπειτα, τα αρνητικά αποτελέσματα της τοξικολογικής εξέτασης. Τέλος, ένα βίντεο που δείχνει ξεκάθαρα την αλήθεια για το περιστατικό, το οποίο σχολιάζεται μπροστά στα μάτια του κόσμου προσπαθώντας απελπισμένα να πείσει ότι ο Ζακ έφταιγε, ότι οι κλωτσιές ήταν στον αέρα (σαν τις σφαίρες που εξοστρακίζονται), ότι εμείς δε ξέρουμε τι βλέπουμε.
Ο πρόεδρος των αστυνομικών υπαλλήλων Αθηνών Πάκος και ο Γ.Γ. ειδικών φρουρών Μαυροειδάκος αμφότεροι δήλωσαν ότι οι μπάτσοι έκαναν σωστά τη δουλειά τους, ότι η βία που ασκήθηκε ήταν σύννομη και απαραίτητη. Αυτές οι δηλώσεις, αν και εξοργιστικές, δεν μας εκπλήσσουν καθώς δεν πιστεύουμε ότι δουλειά των μπάτσων είναι να μας προστατεύουν, αλλά μάλλον η ωμότητα με την οποία αυτές διατυπώθηκαν χαρακτηρίζει τον ρόλο με τον οποίο είναι ιστορικά γνωστοί σε εμάς: ως ψυχροί εκτελεστές, συνένοχοι στα κρατικά εγκλήματα, εντολοδόχοι και προδότες της τάξης τους.
Η διαχείριση από την δικαστική εξουσία αναμένεται να είναι ανάλογη: οι δύο δράστες Δημόπουλος και Χορταριάς και μόνο 4 από τους 8 μπάτσους, που αναμείχθηκαν στο περιστατικό, κατηγορούνται για το αδίκημα της θανατηφόρου σωματικής βλάβης το οποίο είναι το ελαφρύτερο ποινικό πλαίσιο που μπορεί να επιβληθεί για το έγκλημα που διέπραξαν. Ο εργαζόμενος του ΕΚΑΒ, παρότι έχει κριθεί από την αντίστοιχη ΕΔΕ, ότι φέρει ευθύνες για το θάνατο του Ζακ δεν κατηγορείται τελικά. Όσον αφορά στους κατηγορούμενους αστυνομικούς, από την ΕΔΕ της αστυνομίας προτείνεται κάποιοι να αποταχθούν και κάποιοι απλώς τίθενται σε αργία, ξεσηκώνοντας αντιδράσεις όπως ειπώθηκε για υπερβολικές ποινές. Ταυτόχρονα, εμφανίζεται ως μάρτυρας ο άντρας με την κίτρινη μπλούζα, συνεχώς παριστάμενος στο έγκλημα όπως φαίνεται από τα βίντεο, που όμως η μαρτυρία του έρχεται σε τεράστια αντίθεση με τα όσα παρουσιάζονται σε αυτά. Πρόκειται ξεκάθαρα για ψευδή μαρτυρία και προσπάθεια των αρχών να αλλοιώσουν την αλήθεια.
Τα παραπάνω συνάδουν απόλυτα με το ρόλο που φέρει η αστική δικαιοσύνη στην εξουσιαστική καπιταλιστική κοινωνία. Αυτός είναι να κρατά υπό έλεγχο τα μη προνομιούχα κομμάτια της κοινωνίας, να κανονικοποιεί την βία της εξουσίας, να συντηρεί τον κοινωνικό ιστό ως έχει. Ακόμη και όταν η αστική δικαιοσύνη νομοθετεί (ή αποφασίζει) φαινομενικά υπέρ μας, μετά από δικούς μας αγώνες, αυτό που στη πραγματικότητα συμβαίνει είναι να προσπαθεί να μας ενσωματώσει, αγνοώντας τις πραγματικές μας ανάγκες και υποκαθιστώντας τες με πλασματικές. Ποτέ δεν θα είναι αρκετή μια καταδικαστική απόφαση για τους δολοφόνους του Ζακ γιατί σκοπός της κρατικής πλασματικής δικαιοσύνης είναι μια στείρα εφαρμογή του ποινικού κώδικα και όχι να επιλύσει τα ζητήματα και τις διαμάχες που προκύπτουν από το καπιταλιστικό και πατριαρχικό πλαίσιο που το ίδιο το κράτος επιβάλει.
Εμείς δεν χρειαζόμαστε κάποιο νόμο γραμμένο από μια θεσμική πατριαρχική ελίτ να μας υποδείξει τι είναι κακοποίηση ή παραβίαση ατομική ή συλλογική. Αντιλαμβανόμαστε την δικαιοσύνη ως κάτι που προέρχεται από εμάς και σημαίνει συσπείρωση, διάχυση της αλληλεγγύης, διεκδίκηση και τελικά καταστροφή των συστημάτων που κυριαρχούν πάνω μας. Δεν βρίσκουμε τις νίκες στις δικαστικές αίθουσες απαγγελμένες από τα τσιράκια του κράτους αλλά στην κοινή μας πάλη. Όπως είπε και η Ήβη αντιμέτωπη με μια μη ικανοποιητική απόφαση της δίκης των κακοποιητών της πριν λίγες μέρες στα Χανιά: “Η νίκη ήταν ότι εγώ μπήκα και θα μπαίνω σε κάθε μάχη στο προαύλιο περήφανη και ελεύθερη μαζί με τα χιλιάδες αδέρφια μου ενώ ο άνθρωπος που με χτύπησε μόνος και από την πίσω πόρτα”. Ακόμη και αν η Zackie δεν είναι πια μαζί μας, εμείς αντλούμε τις δυνάμεις μας για πρωτοβουλία και αλλαγή από τον αγώνα της και κάθε άλλης αδερφής μας, οπότε αντιμέτωπες με τη βία της πατριαρχικής εξουσίας, δε λυγίζουμε, αλλά μαχόμαστε ενωμένες, βέβαιες για την τελική νίκη.
Καλούμε σε συγκέντρωση – πορεία με αφορμή την δίκη των δολοφόνων του Ζακ,
την Τετάρτη 21 Οκτωβρίου στα Λιοντάρια στις 12.(αναβάλλεται λόγω κακοκαιρίας)
Καλούμε σε νέα συγκέντρωση – πορεία με αφορμή την δίκη των δολοφόνων του Ζακ,
την Σάββατο 24 Οκτωβρίου στα Λιοντάρια στις 12.
Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΔΕ ΘΑ ΡΘΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ
ΓΚΕΙ ΤΡΑΝΣ ΛΕΣΒΙΕΣ ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
– ανοιχτή συνέλευση για το ζακ
