Το καμπ της Μόριας ξεκίνησε να λειτουργεί το 2013 σε ένα παλιό στρατόπεδο έξω από την Μυτιλήνη με σκοπό την προσωρινή φιλοξενία 2.800 ατόμων καταλήγοντας όμως να εγκλωβίζει πάνω από 13.000 πρόσφυγες και μετανάστες/-τριες. Με λίγα λόγια, η μία κυβέρνηση μετά την άλλη φυλάκιζαν στο χώρο αυτό τις περιττές- γι’ αυτές -ανθρώπινες ζωές ενώ εχεί χαρακτηριστεί ως το χειρότερο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων του πλανήτη από διάφορους παγκόσμιους οργανισμούς ,καθώς, όπως οι περισσότεροι γνωρίζουμε, στο μέρος αυτό καταστρατηγείται καθημερινά κάθε ανθρώπινο δικαίωμα.
Οι άνθρωποι διέμεναν σε σκηνές ή αυτοσχέδια παραπήγματα ενώ φυσικά οι συνθήκες υγιεινής ήταν ανύπαρκτες όπως και η παροχή υγειονομικής περίθαλψης -γυναίκα γέννησε το 2018 σε μία σκηνή, χωρίς καμία ιατρική βοήθεια για την οποία παρακαλούσε -ακόμη και κατά τη περίοδο της πανδημίας. Το φαγητό ήταν ελλειπές ,ενώ για την εκπαίδευση δε γίνεται ούτε λόγος (σε αυτό το σημείο δε μπορεί να παραληφθεί και η δήλωση ιταλίδας ψυχολόγου για τα τρομακτικά ποσοστά αυτοκαταστροφικών τάσεων όσων διέμεναν σε αυτό το κέντρο).Φυσικά τα βάσανα για τους φυλακισμένους δε σταματούν εκεί αφού όλα τα παραπάνω, συνοδεύονταν με την φασιστική και βίαιη συμπεριφορά πολλών ντόπιων κατοίκων, για την οποία φρόντισαν οι κυβερνήσεις μας.
Έτσι, ενώ η Ευρώπη παρουσιάζεται από τους «από πάνω» ως προοδευτική και αναπτυγμένη, το πραγματικό της πρόσωπο φανερώνεται σε χώρους σαν και αυτούς, όπου η αξία της ανθρώπινης ζωής υπολογίζεται μηδαμινή μπροστά στα κέρδη τους… Η ύπαρξη αυτού του στρατοπέδου φυλάκισης των κατατρεγμένων θυμίζει ανάλογα στρατόπεδα συγκέντρωσης που έχουν γραφτεί στην ιστορία, ενώ η αντιμετώπιση των ανθρώπων που τα απαρτίζουν δε διαφέρει ριζικά από αυτά .
Πρόσφατα οι εκτάσεις αυτές αλλά και η ευρύτερη περιοχή κάηκε ,αφήνοντας όλους όσους διέμεναν εκεί, εξ’ ολοκλήρου στο δρόμο. Μωρά και παιδιά ασυνόδευτα, άντρες και γυναίκες μένουν πια στην άσφαλτο, σε νεκροταφεία και όπου αλλού μπορούν να βρουν ένα προσωρινό καταφύγιο. Παρ’ όλο όμως που όλοι εκείνοι είναι αυτοί που θα περίμενε κανείς να ξεσηκωθούν και να αντιδράσουν, παρατηρείται η φασιστική αντίδραση των ντόπιων και άλλων πολιτών σ΄’ολη τη χώρα, προσπαθώντας να φυλακίσουν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες στο φλεγόμενο χώρο ενώ παράλληλα γινόντουσαν επίσης επιθέσεις σε λεωφορεία με ασυνόδευτα ανήλικα.
Ανάλογες φασιστικές αντιδράσεις σημειώθηκαν και σ’άλλες περιοχές της χώρας,όπως οι επιθέσεις σε σπίτι μεταναστών στο Τυμπάκι Ηρακλείου, καθώς όλοι από ότι φαίνεται, αισθάνθηκαν αγανακτισμένοι από τους «αχάριστους πρόσφυγες» που δεν εκτιμούν την «ελληνική φιλοξενία»… Παρά τις κατηγορίες για πιθανούς εμπρηστές ,”ένοχος” δεν έχει εντοπιστεί. Ένας άνθρωπος όμως με αρχές όπως την αλληλεγγύη και την αδελφότητα μπορεί να αντιληφθεί ότι το νόημα δεν βρίσκεται στο να αναζητηθεί ο εμπρηστής , το κίνητρο ή η εθνικότητα του.
Το πρόβλημα δεν είναι η πυρκαγιά αλλά η εξ’ αρχής ύπαρξη ενός τέτοιου μέρους, οι απάνθρωπες και αποτρόπαιες εικόνες που μεταδίδονται από εκεί, η υποτίμηση όλων όσων δεν παράγουν το κέρδος της εξουσίας, όλων όσων αντιστέκονται σε αυτήν, όλων όσων χρησιμοποιούνται ως στόχαστρο καθιστώντας τις συνθήκες κατάλληλες για να προχωρήσουν ανενόχλητοι τις δικές τους -γνωστές σε όλους μας -δουλείες.
Κάηκε λοιπόν η Μόρια, το χειρότερο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων ,ας αποτελέσει το γεγονός αυτό αφορμή να διεκδικήσουμε όλοι μαζί μέσα από τους συλλογικούς μας αγώνες την ενσωμάτωση των ανθρώπων αυτών στις κοινωνίες μας ,ας συνεργαστούμε ντόπιοι και μετανάστες για την ισότητα !Η μόρια κάηκε αλλά η ανθρωπιά μας όχι…
Μαθητική Αντιφασιστική Δράση Χανίων
Πηγή: https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=356546785707828&id=101113821251127&__tn__=K-R