Δεν θα πάρουμε άδεια για να ζήσουμε.
“Ένα φαινόμενο συνιστά θαύμα όταν το ψεύδος του
είναι πιο θαυμαστό απ’ την αλήθεια που επιδιώκει να θεμελιώσει”
Ορισμός του θαύματος κατά Χιούμ (1711-1776)
Η πραγματική πανδημία ξεκινά τώρα. Ή μάλλον όχι τώρα. Από πάντα ήταν εδώ. Τώρα οξύνεται προσπαθώντας να αφανίσει κάθε αντίσωμα. Και φυσικά ο λόγος για το κράτος και την κυριαρχία. Γιατί αυτό που νοσεί πρώτα απ’ όλα είναι η κοινωνία. Μια κοινωνία που στο όνομα της “υγείας” και με τη βούλα και τις ευχές της νέας θρησκείας, της επιστήμης, συναινεί στον ολοκληρωτισμό, τον αποκλεισμό και τις απαγορεύσεις. Μια κοινωνία που αυτό που ονομάζει ζωή εξαρτάται από τον θάνατο των άλλων. Μια κοινωνία που μετατρέπει τη ζωή σε ένα αφηρημένο καθήκον και απαιτεί τον βασανισμό, τον αποκλεισμό και την τιμωρία όσων δεν υπακούν.
Φυσικά, δεν μπαίνουν όλα στο ίδιο τσουβάλι. Γιατί το ένστικτο για ελευθερία δεν είναι “προνόμιο” των επαναστατικών – ριζοσπαστικών κύκλων, ούτε το πάθος για ζωή. Το δικό μας λοιπόν ερώτημα είναι ποιά ζωή;
Γιατί η υγεία δεν μπορεί και δεν έχει καμία σχέση με την ολοκληρωτική παράδοση όποιας ελευθερίας μας έχει απομείνει. Γιατί χωρίς ελευθερία δεν υπάρχει ζωή.
Δεν υπήρξε, δεν υπάρχει και ούτε πρόκειται ποτέ να υπάρξει κανένας λόγος και από κανένα στόμα που να μας πείσει να βάλουμε την ελευθερία μας και τον αγώνα μας για την ολική απελευθέρωση γης, ανθρώπινων και μη όντων σε καραντίνα.
#Δεν θα λογαριαστούμε μετά#. Τώρα θα λογαριαστούμε. Είχαμε, έχουμε και θα ‘χουμε πάντα ανοιχτούς λογαριασμούς με κάθε μορφής εξουσία. Ο αγώνας δεν σταματά. Είναι το αναγκαίο κι απαραίτητο οξυγόνο σε ένα κόσμο που οι δολοφόνοι (μπάτσοι – στρατός) βαφτίζονται σωτήρες της “υγείας” και οι άνθρωποι του αγώνα “εξυπνάκηδες” και (τι υποκριτικό!) κοινωνικά ανεύθυνοι και ανεύθυνες.
Γιατί δεν μας πείθει η επιστήμη. Αυτή η επιστήμη των εγκλεισμών, των πειραμάτων σε όντα όλων των ειδών, των πυρηνικών, της καταστροφής της φύσης, των εξοπλιστικών συστημάτων, της τεχνολογίας του ελέγχου και της επιτήρησης, των βιολογικών όπλων, των φαρμάκων χημικής καταστολής. Με λίγα λόγια της επιστήμης του θανάτου.
Για ποιά ζωή, λοιπόν, μιλάτε ;
Αυτή του εγκλεισμού, των βιασμών, των καθημερινών δολοφονιών των πολέμων των εθνών-κρατών, της ενοχοποίησης των σωμάτων μας, των ψυχιατρείων, των φυλακών, των στρατοπέδων συγκέντρωσης, των γυναικοκτονιών, των εκτοπισμών και δυστυχώς δεν έχει τέλος η λίστα. Μια ζωή της καθημερινής καραντίνας της μισθωτής σκλαβιάς, των πολιτικών του πολέμου και της πείνας, των απολύσεων και των τρισάθλιων συνθηκών εργασίας και της επισφάλειας για επιβίωση. Σε καραντίνα να μπεί ο καπιταλισμός, οι κεφαλαιοκράτες και οι κάθε λογής παρατρεχάμενοι και τσιράκια της εξουσίας.
Γιατί δεν πρόκειται για μια συνθήκη εξαίρεσης, αλλά προοϊκονομείται η νέα ολοκληρωτικότερη πραγματικότητα με την οποία είμαστε και θα έρθουμε όλες αντιμέτωπες. Γιατί αυτή είναι η δημοκρατία.
Γιατί δεν πρόκειται απλά για ένα χαρτί ή ένα sms, αλλά για την πλήρη συνθηκολόγηση και υποταγή.
Γιατί η ζωή για την οποία μιλάμε εμείς τριγυρνάει στο πάθος μας για γη και ελευθερία και κατάργηση κάθε μορφής ιδιοκτησίας. Αλητεύει απέναντι σε κάθε εξουσία. Ζυμώνει και ζυμώνεται μέσα σε σχέσεις αλληλεγύης. Αρθρώνει αντιστάσεις και δεν παραιτείται, δεν συνθηκολογεί, δεν υποτάσσεται.
Γιατί η ζωή δεν μπορεί να περιμένει.
Γιατί η ζωή και η ελευθερία φωνάζουν ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Μπορεί να γλυτώσετε από τον κορωνοϊό
θα πεθάνετε από πλήξη κι εγκλεισμό.
ΔΕΝ ΥΠΑΚΟΎΜΕ.
ατομικότητες από τις Αρχάνες
25.3.2020
