Σκέψεις τη νύχτα της αγίας σκέπης
Δευτέρα 28 Οκτωβρίου το καφενείο ο Λάκκος φοράει τα καλά του και με ανακοίνωση μέσω της σελίδας του μαγαζιού στο facebook, καλεί τους φίλους να γιορτάσουν την εθνική επέτειο του ΟΧΙ , τρώγοντας «εθνικά» σουβλάκια και αναφωνώντας να ζήσει το έθνος. Νιώθοντας ήδη έτοιμοι να πούμε challengeacceptedστο «καλή αντάμωση και χρόνια πολλά στον απανταχού ελληνισμό» , το μαγαζί συμπληρώνει στο κάλεσμα πως η γιορτη, πέρα απο εθνική, ειναι και θρησκευτική, καθώς 28 Οκτώβρη γιορτάζει και η αγία σκέπη (?). Συμπλήρωση που εγείρει παραπάνω την επιθυμία μας να βρεθούμε κι εμεις με τον τρόπο μας σε αυτήν την εθνοπερήφανη φιέστα στο κέντρο του Λάκκου.
Η δική μας μνήμη όμως δεν είναι κοντή, θυμόμαστε πως το μαγαζί αυτό είχε κατηγορηθεί πριν 2 χρόνια για τον ξυλοδαρμό εργαζομένου από το αφεντικό, ενώ βλέπουμε και συνειδητοποιούμε κάθε μέρα πόσο και πώς επωφελήθηκε απο τη γενικότερη διαδικασία του εξευγενισμού του Λάκκου, μιας περιοχής στο κέντρο του Ηρακλείου που θεωρήθηκε «υποβαθμισμένη» και το μαγαζί έπαιξε σοβαρό ρόλο στην μετατροπή της σε κέντρο «κουλτούρας», εναλλακτισμού και φυσικά επιχειρηματικότητας.
Τέλος θυμόμαστε πως στην κεντρική πλατεία του Λάκκου παίζανε μπάλα τα παιδιά ενώ τώρα είναι μια ιδιοποιημένη αυλή μαγαζιού. Όλα αυτα βέβαια με το αζημίωτο και την ίδια ώρα που η ζωή στο κέντρο της πόλης γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη με το κόστος διαβίωσης να αυξάνεταιγια αυτούς τους άλλους μωρέ, τους διαφορετικούς, τους ρομά, τους φτωχούς , αυτούς τελοσπάντων που δεν χωράνε ούτε στην εναλλακτική εμπορευματοποίηση ούτε στην εθνική αφήγηση.
Περήφανα ενάντια σε αυτές τις λογικές λοιπόν, επιλέξαμε να πάμε λίγο νωρίτερα σε αυτή τη γιορτή. Κάναμε τη δική μας παρέμβαση με σπρέι στους τοίχους και στις τοιχογραφίες και αφήσαμε τα δικά μας μηνύματα για αυτήν την κρεατογιορτή του έθνους.
Κάθε κίνηση ενάντια στους εκφραστές του πατρίς-θρησκεία-οικογένεια, κάθε κίνηση απέναντι στην εξουσία και σε ό,τι τη γεννά θα μας βρίσκει εκεί.
Τα όνειρα μας δεν δέχονται βηματισμό οι παρελάσεις σας βρωμάνε φασιμό
Η ελλάδα να πεθάνει να ζήσουμε εμείς στο διάλο η οικογένεια – θρησκεία και πατρίς
εξαγριωμένα φουρφουρόγατα
