Αλληλεγγύη στον αγωνιζόμενο κουρδικό λαό που αντιμετωπίζει τη στρατιωτική εισβολή του τουρκικού κράτους στη Βόρεια Συρία
Την Τετάρτη 9/10/2019, το τουρκικό κράτος ξεκίνησε την επιχείρηση της γενικευμένης πολεμικής επίθεσης και στρατιωτικής εισβολής στα εδάφη της Βόρειας Συρίας υπό την κυνική, κωδικοποιημένη ονομασία «Πηγή Ειρήνης». Οι εναέριοι βομβαρδισμοί και οι βολές του πυροβολικού των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων ενάντια στις θέσεις των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF) σημειώθηκαν, αφού πρώτα είχε προηγηθεί τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ των προέδρων των ΗΠΑ και της Τουρκίας, Τραμπ και Ερντογάν αντίστοιχα, κατά τις πρώτες πρωινές ώρες στις 7/10/2019. Ο Αμερικανός πρόεδρος έδωσε στον Τούρκο ομόλογό του άδεια επέμβασης στη Βόρεια Συρία, παρέχοντάς του τη διαβεβαίωση ότι οι αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις θα αποχωρήσουν από την περιοχή και δε θα εμπλακούν στη σύγκρουση. Μάλιστα, λίγες μέρες πριν αποσυρθούν τα στρατεύματα των Αμερικανών από την περιοχή, οι τελευταίοι «έπεισαν» τους Κούρδους να διαλύσουν τις οχυρώσεις τους στη μεθόριο, εγγυώμενοι πως θα τους επικουρούν ούτως ή άλλως στην άμυνα των συνόρων τους με την Τουρκία! Στις 15/9/2019 σε τριμερή σύνοδο στην Άγκυρα, Ρωσία και Ιράν έδωσαν το πράσινο φως στο τουρκικό κράτος για την «αποκατάσταση της σταθερότητας» στην περιοχή της Συρίας, δίνοντας επί της ουσίας τη συγκατάθεσή τους στην ιμπεριαλιστική επέμβαση που ακολούθησε μερικές μέρες αργότερα. Με λίγα λόγια, κάθε μία από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που δρουν στην περιοχή της Μέσης Ανατολής έστρεψαν τα όπλα τους με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο ενάντια στην επαναστατημένη εδαφική ζώνη των Κούρδων στη Βόρεια Συρία. Η Τουρκία, μάλιστα, έχει οξύνει τελευταία την πίεσή της, εντείνοντας τις επιθέσεις της ενάντια στους Κούρδους αντάρτες στο Ιρακινό Κουρδιστάν, προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο να στενέψει τον κλοιό για τους Κούρδους της Ροζάβα.
Ενάμισι χρόνο μετά τη βίαιη και αιματηρή προσάρτηση του κουρδικού καντονιού του Αφρίν από την Τουρκία, η εμπόλεμη σύρραξη στα εδάφη της Συρίας περνά πλέον σε ένα νέο στάδιο ανοιχτού πολέμου, με ορατό ενδεχόμενο τη γενοκτονία των λαών του Δυτικού Κουρδιστάν. Το πρόσχημα που επικαλείται το τουρκικό κράτος, για να δικαιολογήσει τη νέα του ιμπεριαλιστική επέμβαση, είναι η δημιουργία μιας υποτιθέμενης «ζώνης ασφαλείας», η οποία θα εκτείνεται σε πλάτος 480 χιλιομέτρων και βάθος 40 χιλιομέτρων μέσα στα κουρδικά εδάφη της Ροζάβα. Αυτό είναι το κατασκευασμένο επικοινωνιακό σενάριο που ενορχήστρωσε το τουρκικό κράτος, για να υπερασπιστεί πολιτικά και στρατιωτικά τη γενοκτονία που σχεδιάζει εις βάρος του κουρδικού λαού, ενώ πραγματικά προσπαθεί να αναβαθμίσει τη στρατηγική θέση της τουρκικής αστικής τάξης στους μαινόμενους γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς και τη διεθνή ιμπεριαλιστική αλυσίδα, εξασφαλίζοντάς της την επικερδή εκμετάλλευση νέων αγορών και την απομύζηση πλουτοπαραγωγικών πηγών και εργατικού δυναμικού, επιχειρώντας έτσι να θάψει μέσα σε ποταμούς αίματος την επανάσταση στη Ροζάβα.
Ο ένοπλος και επαναστατημένος κουρδικός λαός υπήρξε η αιχμή του δόρατος στον αγώνα για την συντριβή των τζιχαντιστών του ISIS. Σε αυτόν τον αγώνα είχε αμέτρητα θύματα, καθώς και χιλιάδες ξεκληρισμένους και ξεσπιτωμένους ανθρώπους. Τώρα, μέσα στη δίνη των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και των συναφών γεωπολιτικών ανταγωνισμών, το κτήνος του πρόσφατου παρελθόντος μπορεί να ανασυσταθεί αποτελώντας ευθεία απειλή για την ελευθερία των λαών όλης της περιοχής. Άλλωστε, τα κράτη και οι καπιταλιστές δεν έχουν κανέναν ηθικό-πολιτικό ενδοιασμό επί τούτου. Τα κάθε λογής ολοκληρωτικά συσσωματώματα αποτελούν την πιο αντιδραστική και επιθετική εφεδρεία του κεφαλαίου. Ο ευρωατλαντικός ιμπεριαλισμός και οι μοναρχίες του Περσικού Κόλπου είναι οι δυνάμεις που χρηματοδότησαν εξ αρχής τον ISIS και εν συνεχεία υποτίθεται ότι σοκαρίστηκαν με τη βαρβαρότητα που επέδειξε. Αυτή η βαρβαρότητα που πυροδότησαν οι ίδιοι με τα χρήματα και τον εξοπλισμό που παρείχαν απλόχερα στον ISIS αποτέλεσε στη συνέχεια ένα ιδιότυπο είδος πρόσκλησης για αυτές τις μεγάλες δυνάμεις, ώστε να αναμειχθούν στις εσωτερικές υποθέσεις ξένων χωρών και να εγκαταστήσουν με τις επεμβάσεις τους καθεστώτα-μαριονέτες που θα εξυπηρετούν τα ευρύτερα συμφέροντά τους. Αυτή, άλλωστε, είναι συνήθης πρακτική για τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και πολλαπλώς χρησιμοποιημένη στην περιοχή, ιδίως από τις ΗΠΑ.
Με αυτήν την ιμπεριαλιστική επέμβαση της Τουρκίας είναι πολύ πιθανόν να ανεγερθεί, λοιπόν, από τις στάχτες του το ίδιο το ISIS. Από τη μία, είναι ήδη γνωστό σε όλους ότι ο τουρκικός στρατός συνεργάζεται με τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό (FSA), τις ένοπλες μονάδες των ισλαμιστών που συνιστούν ανδρείκελα του τουρκικού κράτους και αντιδραστική αντιπολίτευση στο καθεστώς Άσαντ στη Συρία. Από την άλλη, στη Βόρεια Συρία κρατούνται από τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) χιλιάδες αιχμάλωτοι τζιχαντιστές του ISIS. Η επίθεση της Τουρκίας στη Ροζάβα μπορεί να αναγεννήσει από το πουθενά την πιο σκοταδιστική δύναμη της εποχής μας. Ήδη βρίσκονται φυλακισμένοι σε κέντρα κράτησης στη Βόρεια Συρία 12.000 τζιχαντιστές του ISIS, οι οποίοι δυνητικά μπορούν να δραπετεύσουν, καθώς η Αυτόνομη Διοίκηση Βόρειας και Ανατολικής Συρίας έχει κηρύξει γενική επιστράτευση για την ανάσχεση της τουρκικής εισβολής. Όπως σημειώνουν ενημερωτικά μέσα, η Τουρκία ήδη βομβάρδισε φυλακή όπου κρατούνται μέλη του ISIS και φημολογείται πως υπάρχουν δραπέτες τζιχαντιστές.
Με όλη αυτήν την ιστορία καταδεικνύεται με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι αυτοί που παρουσιάζουν τους εαυτούς τους ως «προστάτες των λαών», οι ιμπεριαλιστές πάτρωνές τους δηλαδή, είναι αυτοί που επιβουλεύονται την πραγματική τους ασφάλεια, αυτοί που υποδαυλίζουν την ειρήνη και αιματοκυλίζουν τους λαούς για τα συμφέροντα προνομιούχων μειοψηφικών ελίτ (πολυεθνικές και μονοπώλια). Οι ΗΠΑ «άδειασαν» τους Κούρδους, αφήνοντάς τους έκθετους μπροστά στη φονική στρατιωτική εισβολή της Τουρκίας, της δεύτερης ισχυρότερης στρατιωτικής δύναμης του ΝΑΤΟ. Και οι ίδιοι οι Κούρδοι, άλλωστε, γνώριζαν ότι η στρατιωτική συμμαχία τους με τις ΗΠΑ ήταν πρόσκαιρη και εκβιαστική λόγω γεωπολιτικών και οικονομικών πιέσεων. Από την πλευρά μας, παρότι στεκόμαστε κριτικά, δεν αρκούμαστε σε μια καθαρολογική και εκ του ασφαλούς καταδίκη της έστω και πρόσκαιρης, μερικής συνεργασίας των Κουρδισσών/Κούρδων συντροφισσών/συντρόφων με τις ΗΠΑ (με ό,τι αυτό συνεπάγεται). Αυτό σίγουρα δε σημαίνει ότι ξεχνάμε έστω και για μια στιγμή πως αυτές οι συμμαχίες υποσκάπτουν εντατικά τα ίδια τα θεμέλια μιας πιθανά χειραφετικής και απελευθερωτικής προοπτικής. Το κεφάλαιο, όμως, έχει διεθνές εκτόπισμα μέσα στον κόσμο της διεθνοποιημένης οικονομίας της αγοράς, σε αντίθεση με τις επαναστάσεις που ξεπηδούν από μια συγκεκριμένη τοπική οριοθέτηση. Επομένως, ο μόνος τρόπος για να αποδεσμευτούν τα επαναστατικά κινήματα από τις γεωπολιτικές πιέσεις και την οικονομική και στρατιωτική εξάρτηση από διάφορους ιμπεριαλισμούς είναι η προώθηση του διεθνισμού και το διευρυμένο ξέσπασμα κοινωνικών επαναστάσεων, ειδικά στις γειτονικές χώρες. Έτσι μπορούν να προασπιστούν οι κοινωνικές επαναστάσεις, δια του πολλαπλασιασμού τους. Η πρόσδεσή τους σε κρατικούς σχηματισμούς και στα συμφέροντα αυτών είναι το τέλος κάθε επανάστασης.
Όσον αφορά τα καθ’ ημάς, μπορούμε να αντιληφθούμε ότι η περαιτέρω εμπλοκή του ελληνικού κράτους στους πολιτικούς και οικονομικούς σχεδιασμούς του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού και η μετατροπή της ελλαδικής επικράτειας σε προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο εναποθέτουν στην ευρύτερη περιοχή τα φιτίλια ενός πιθανού ιμπεριαλιστικού πολέμου. Είναι γεγονός πως όσο πιο πολύ οξύνονται οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, τόσο περισσότερο οι εκάστοτε αστικές τάξεις θα επιβουλεύονται το μέλλον της κοινωνικής βάσης, ειδικότερα καθώς συνεχίζουν να πυκνώνουν τα σύννεφα ενός επικείμενου πολέμου που πρόκειται να εξυπηρετήσει μονάχα τα συμφέροντα των καπιταλιστών. Μπροστά σε αυτή τη δυσοίωνη και αιματηρή για τους λαούς προοπτική, οι καταπιεσμένοι κι εκμεταλλευόμενοι όλων των χωρών οφείλουμε να ενωθούμε στη βάση της κοινότητας των υλικών μας συμφερόντων και να κατευθύνουμε τις προσπάθειές μας προς τη συγκρότηση και την ενδυνάμωση ενός ταξικού, αντιπολεμικού, διεθνιστικού κινήματος ενάντια στα κράτη και το κεφάλαιο. Να διατρανώσουμε πως δεν πρόκειται να πολεμήσουμε για τα κέρδη των αφεντικών, πως δεν πρόκειται να αλληλοφαγωθούμε με τα ταξικά μας αδέλφια, διότι βρισκόμαστε στην ίδια πλευρά του οδοφράγματος. Μόνο αν επιτεθούμε συντονισμένα και σε διεθνή κλίμακα στον καπιταλισμό, μπορούμε να διανοίξουμε τον δρόμο για την καθολική ανθρώπινη χειραφέτηση, για τον ελευθεριακό κομμουνισμό.
Καταλήγοντας, καλούμε την κοινωνική βάση να στηρίξει τις διεθνείς προσπάθειες συγκρότησης μιας αμυντικής γραμμής υπεράσπισης της επανάστασης στη Ροζάβα και των λαών του Δυτικού Κουρδιστάν που αντιμετωπίζουν αυτήν τη στιγμή τη γενικευμένη πολεμική επέμβαση του τουρκικού κράτους με την ανοχή και τη συνέργεια των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που εποφθαλμιούν την περιοχή της Μέσης Ανατολής. Οι λαοί του Κουρδιστάν είναι σώμα από το σώμα του διεθνούς προλεταριάτου. Η επανάσταση στη Ροζάβα και το απελευθερωτικό κοινωνικό εγχείρημα του δημοκρατικού συνομοσπονδισμού αποτελούν ένα φωτεινό παράδειγμα για τον αγώνα των όπου γης καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων, οι οποίοι βυθίζονται καθημερινά όλο και περισσότερο στο σκοτάδι που απλώνουν σε διεθνή κλίμακα ο κρατικός και καπιταλιστικός ολοκληρωτισμός. Γι’ αυτό, λοιπόν, πρέπει με κάθε δυνατό τρόπο να ασκήσουμε πίεση στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, απαιτώντας τον άμεσο τερματισμό των πολεμικών επεμβάσεων που έχουν ως στόχο τον αποδεκατισμό του αγωνιζόμενου κουρδικού λαού. Η έμπρακτη διεθνιστική αλληλεγγύη είναι αυτή τη στιγμή ένα κομβικής σημασίας επίδικο για την επιβίωση περισσότερων από 2.000.000 ανθρώπων στη Βόρεια και Ανατολική Συρία, αλλά και για τη συνέχιση του επαναστατικού εγχειρήματος στο Κουρδιστάν.
Να μη μείνουμε, λοιπόν, αδρανείς απέναντι στην αιμοσταγή δράση των ιμπεριαλιστών. Να δράσουμε τοπικά, σκεπτόμενοι διεθνώς, με γνώμονές μας τον διεθνισμό, την ταξική αλληλεγγύη και την επαναστατική προοπτική. Ο κουρδικός λαός, οι Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG), οι Μονάδες Αυτοπροστασίας των Γυναικών (YPJ) και οι αντάρτικες μονάδες των διεθνιστών αγωνιστών, αναρχικών και κομμουνιστών, δεν είναι μόνοι/μόνες τους. Στεκόμαστε στο πλευρό τους για τη νίκη του δίκαιου αγώνα τους, για τη συντριβή του φασισμού, την ανατροπή του καπιταλισμού, την κοινωνική απελευθέρωση και την ειρήνη, για την ελευθερία του καθενός και την ισότητα όλων. Ο αγώνας τους είναι και δικός μας αγώνας.
Χαιρετίζουμε τις διεθνείς κινητοποιήσεις και τις δράσεις αλληλεγγύης στον αγωνιζόμενο κουρδικό λαό. Να κάνουμε τον επαναστατικό διεθνισμό πράξη! Καλούμε σε στήριξη των κατά τόπους κινητοποιήσεων που έχουν οριστεί για τις δύο διεθνείς μέρες δράσεων αλληλεγγύης στον αγωνιζόμενο κουρδικό λαό, στις 12 και 19 Οκτωβρίου.
ΑΜΕΣΗ ΠΑΥΣΗ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΕΜΒΑΣΕΩΝ ΠΟΥ ΑΙΜΑΤΟΚΥΛΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΟΥΝ ΤΩΡΑ ΤΑ ΕΠΙΤΙΘΕΜΕΝΑ ΣΤΑ ΕΔΑΦΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΣΥΡΙΑΣ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΑ
ΝΑ ΟΡΘΩΣΟΥΜΕ ΤΑΞΙΚΑ ΑΝΑΧΩΜΑΤΑ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ
ΝΙΚΗ ΣΤΑ ΟΠΛΑ ΤΩΝ ΚΟΥΡΔΩΝ/ΙΣΣΩΝ ΑΝΤΑΡΤΩΝ/ΙΣΣΩΝ – ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΘΕ ΛΟΓΗΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ
ΖΗΤΩ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΜΕΝΗ ΡΟΖΑΒΑ
Αναρχική Ομοσπονδία
anarchist-federation.gr
anarchist-federation@riseup.net
twitter: twitter.com/anarchistfedGr
fb: facebook.com/anarxikiomospondia2015
Youtube: Αναρχική Ομοσπονδία
