ΜΙΑ ΠΡΟΣΑΓΩΓΗ ΑΠΟ ΑΛΛΕΣ ΠΙΟ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΕΠΟΧΕΣ…
Την 6 Δεκέμβρη 2018 επέλεξα να κατέβω στην πορεία μνήμης προς τον Αλέξη Γρηγορόπουλο και να διαδηλώσω για όλους αυτούς τους λόγους που σε σπρώχνουν στο δρόμο να διεκδικείς ή να υπερασπίζεσαι την ελευθερία σου.
Μετά το τέλος της πορείας και ενώ περπατούσα μόν@ σε δρόμο του Ηρακλείου Κρήτης επιστρέφοντας σπίτι, μου την έπεσαν πισώπλατα περίπου 6-7 μπάτσοι κουκουλωμένοι και πλήρως αρματωμένοι (ΔΙΑΣ και άλλοι) με μπουνιές, κλωτσιές και γκλοπιές ρίχνοντάς με κάτω και συνεχίζοντας να με χτυπάνε λέγοντας μου «θα πληρώσεις για το πάρκο*» υπονοώντας σαφώς ότι «εκδικητικά σε χτυπάμε για ότι έχεις κάνει», με δέσανε πισθάγκωνα, με φόρτωσαν σε ένα περιπολικό και με πήγαν μέσα για εξακρίβωση στοιχείων.
Προφανώς δεν κατάφερα να αρθρώσω λέξη κατά τη διάρκεια όλης της διαδικασίας. Μέσα και έπειτα από την παραμονή μου για δυο ώρες στο κρατητήριο μαζί με άλλ@ς προσαχθέντες μας άφησαν.
*Στο Ηράκλειο Κρήτης και για ένα χρόνο έτρεχε ένας αγώνας υπεράσπισης του πάρκου Γεωργιάδη από τις αδηφάγες ορέξεις δημάρχων και εργολάβων.
Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΓΓΙΖΕΙ!
