6 Δεκέμβρη…
10 χρόνια μετά, ο φασισμός συνεχίζει να κερδίζει έδαφος…
Η δολοφονία του 15χρονου Αλέξη από τον Κορκονέα στις 6/12/2008 κι η απόπειρα συγκάλυψής της από την τότε κυβέρνηση της Ν.Δ. με την αγαστή συνεργασία των ΜΜΕ παρουσιάζοντας τον Γρηγορόπουλο ως έναν παραβατικό πιτσιρικά που «πήγαινε γυρεύοντας» θυμίζουν, 10 χρόνια μετά, τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου στην Ομόνοια και την στοχοποίησή του μετά θάνατον από δελτία ειδήσεων και social media. Μόνο που στη θέση του 1 οπλισμένου μπάτσου βρίσκονται πλέον 2 ιδιοκτήτες καταστημάτων, 5-7 παρευρισκόμενοι μπάτσοι και 4 μέλη του ΕΚΑΒ.
Με τη δικαιολογία πως ο Ζακ είχε καταναλώσει ουσίες και σκόπευε να ληστέψει το χωρίς κάμερες κοσμηματοπωλείο (και τα δυο καταρρίφθηκαν από τις έρευνες μετέπειτα) έλαμψε για άλλη μια φορά η απαξίωση μεγάλων κομματιών της ελληνικής κοινωνίας για τη ζωή κάθε τοξικοεξαρτημένου ατόμου -ακόμα και από επαγγελματίες της υγείας- αλλά και η αντίληψη πολλών γύρω από το Δίκαιο, τη θανατική ποινή και το ζύγι ανάμεσα στην ανθρώπινη ζωή και την ατομική περιουσία. Ο κανιβαλισμός εξακολουθεί να είναι το αγαπημένο χόμπι της χώρας, τότε και τώρα.
Το κράτος που καταστέλλει οτιδήποτε διαφορετικό, που δεν διστάζει να δολοφονεί ή να συγκαλύπτει δολοφονίες, είναι το ίδιο που επικαλείται μια ψευδεπίγραφη εθνική ενότητα για να ομογενοποιήσει Έλληνες αφεντικά και εργαζόμενους και να περάσει πολιτικές λιτότητας. Επενδύει σε ό,τι πιο σάπιο αντανακλαστικό υπάρχει και χαϊδεύει αυτιά με λαϊκίστικο λόγο προκειμένου να γίνει αρεστό, αφού ο Ξένος κι ο Διαφορετικός -εντός ή εκτός της χώρας- θα αποτελούν τον εχθρό του συντηρητικού έθνους παντού και πάντα.
Κι αν κάποιος αμφισβητούσε τη βολική για την εκάστοτε εξουσία άνοδο της ακροδεξιάς και την πόλωση που αυτή δημιουργεί, ήρθε το Μακεδονικό ξανά στην επικαιρότητα για να κάμψει κάθε αμφιβολία. Μετά τα συλλαλητήρια των μακεδονομάχων και λογής περίεργα χρηματοδοτούμενων οργανώσεων και στις δυο πλευρές των συνόρων, ακολούθησαν τα σχολεία, δανειζόμενα σλόγκαν φασιστικών και ρατσιστικών ομάδων στις κατά τ’άλλα ανεπηρέαστες κι ακομμάτιστες καταλήψεις των μαθητών. Μαζί με αυτές, ΜΜΕ και δεξιά κάθε απόχρωσης ξεθάβουν τον «εξωτερικό εχθρό» που απειλεί τα σύνορα και τη συνοχή της χώρας, τώρα που μας τέλειωσε (θεωρητικά πάντα) ο ευρωπαϊκός μπαμπούλας: από τον Σουλτάνο Ερντογάν ως τον Ράμα και τους τσάμηδες και από τον Ζάεφ και τη μακεδονική γλώσσα ως τις αψιμαχίες για βραχονησίδες και ενεργειακά κοιτάσματα, ο εχθρός προ των πυλών ήταν και είναι πολύ χρήσιμος σε προεκλογική περίοδο, πόσο μάλλον αν είναι πολλοί.
Ακόμα και κομμάτια της υποτιθέμενης «πατριωτικής αριστεράς» φαίνεται να ακολουθούν πιστά: από τον Μίκυ Θεοδωράκη με τα τσιτάτα του για τα αδέρφια του τους χρυσαυγίτες, την συνέντευξη του Παναγιώτη Λαφαζάνη στο τηλεοπτικό κανάλι του Θανάση Πλεύρη, την στήριξη της ΚΟΕ και της Ζωής Κωνσταντοπούλου στα εθνικιστικά συλλαλητήρια, ως τα πολιτικά μνημόσυνα «προς τιμήν του εθνομάρτυρα Κατσίφα» του περιοδικού Άρδην στο Ηράκλειο, ο διεθνισμός ως τον εθνικισμό είναι μόλις ένα τσιγάρο δρόμος…
Τελειωτικό χτύπημα: η αναγωγή του Κατσίφα σε Έλληνα ήρωα, ενός ανθρώπου που ποτέ δεν έκρυψε τον αλυτρωτισμό του στην Αλβανία, πυροβολούσε με καλάσνικοφ και φέρεται να εμπλεκόταν σε υποθέσεις ναρκωτικών στην Ελλάδα. Η δολοφονία του από Αλβανούς μπάτσους φέρνει στην επιφάνεια την αποδοχή της ακροδεξιάς και από τις δυο πλευρές των συνόρων και δημιουργεί, ή μάλλον αναδεικνύει, έναν εκρηκτικό εθνικισμό που οδηγεί σε όξυνση των διπλωματικών σχέσεων των δυο χωρών και σε ρατσιστικές επιθέσεις και δολοφονίες όπως αυτή στη Λευκίμμη της Κέρκυρας, όπου Αλβανός έπεσε νεκρός από την καραμπίνα Κερκυραίου χρυσαυγίτη έπειτα από διαπληκτισμό.
Δέκα χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλέξη τίποτα δε φαίνεται να έχει αλλάξει. Στο χέρι μας είναι, όπως και τότε, έτσι και τώρα, να αντισταθούμε στη βαθιά αδιαφορία της κοινωνίας που βρωμάει φασισμό και να ανατρέψουμε αυτήν την κατρακύλα, ή έστω να προσπαθήσουμε να αποτελέσουμε ανάχωμα. Αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει μόνο με την πραγματοποίηση μιας επετειακής πορείας κατά την οποία κατεβαίνουμε για «να τις παίξουμε με τους μπάτσους»… Επέτειοι σαν την 6η Δεκέμβρη αποτελούν άλλη μια αφορμή να εντοπίσουμε και να ερμηνεύσουμε τις αιτίες που συνεχίζουν να εκκολάπτουν το αυγό του φιδιού που σπέρνει παντού το ναζιστικό του δηλητήριο, προκειμένου να προστατέψουμε τους εαυτούς μας και τα παιδιά μας από αυτό.
ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΕΜΠΤΗ 6/12
6μμ
ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ
Στέκι Μεταναστ(ρι)ών Ηρακλείου