Κείμενο του συντρόφου Μάριου Σεϊσίδη εν όψει του εφετείου για την υπόθεση των «ληστών με τα μαύρα»
“[…]Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι ή
και περισσότερα χρόνια
μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη,
τη μάνα σου και τον κόσμο.
Εσύ και μες απ΄ το τετραγωνικό μέτρο του κελλιού σου
θα συνεχίσεις τον δρόμο σου πάνω στη γη .
Κι΄ όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα θα χτυπάς τον τοίχο του κελλιού σου
με το δάχτυλο απ΄τ΄άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία.
Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου και ν΄ ασπρίζουν τα μαλλιά σου
δε θα γερνάς.
Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος
Αφού όλο και νέοι αγώνες θ΄ αρχίζουνε στον κόσμο
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος […]”
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος (Τάσος Λειβαδίτης)
Στις 6 Ιουνίου στο Εφετείο Αθηνών καλούμαι να δώσω την τελευταία μου δικαστική μάχη, όπου αφορά την εμπλοκή μου στην υπόθεση των «ληστών με τα μαύρα». Πρόκειται για μία υπόθεση που παραμένει στο προσκήνιο επί 12 χρόνια, τόσο από τους δικαστικούς μηχανισμούς όσο και από τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης. Έχοντας πλέον καταρρεύσει η υπόθεση, τόσο σε δικαστικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο, γίνεται αντιληπτό ότι ο χαρακτήρας αυτός των διώξεων είχε πάντοτε φρονηματικό χαρακτήρα καθότι όλοι οι εμπλεκόμενοι στη συγκεκριμένη υπόθεση προερχόμαστε από τον ευρύτερο αναρχικό αντιεξουσιαστικό χώρο. Το συγκεκριμένο εφετείο αποτελεί την τελευταία πράξη μιας πολυετούς κατασταλτικής επιχειρήσης. Έχοντας προηγηθεί οι δύο αθωώσεις των συντρόφων (Σ.Σεϊσίδη, Γρ. Τσιρώνη) και η καταδίκη του συντρόφου Γ. Δημητράκη, που αφορούσε μόνο στην απαλλοτρίωση της Εθνικής Τράπεζας στην οδό Σόλωνος, αποδεικνύεται ότι η περιβόητη ομάδα των «ληστών με τα μαύρα» αποτελεί ένα αστυνομικό-δικαστικό μύθευμα. Οι κατασταλτικοί μηχανισμοί επιχειρούν με αυτή την τελευταία δικαστική πράξη να περισώσουν το χαμένο τους γόητρο αποζητώντας τη ρεβάνς. Όσον αφορά στην εκδίκαση της υπόθεσης σε πρώτο βαθμό, παρά το γεγονός ότι δεν αναγνωρίστηκα από κανέναν μάρτυρα κατηγορίας, η καταδίκη μου τόσο για τη ληστεία όσο και για τις τρεις απόπειρες ανθρωποκτονίας κατά αστυνομικών, βασίστηκαν αποκλειστικά και μόνο σε ένα δείγμα DNA, που σύμφωνα με τους διωκτικούς μηχανισμούς βρέθηκε σε απόσταση 500 μέτρων μακριά από την τράπεζα. Η ταυτοποίηση του μου γνωστοποιήθηκε από έγγραφο που εστάλη από ειδικό εφέτη ανακριτή που ασχολείται με θέματα τρομοκρατίας, ενώ η δίκη βρισκόταν σε εξέλιξη. Η επέμβαση αυτή καταδεικνύει τον φρονηματικό χαρακτήρα του συγκεκριμένου δικαστικού πραξικοπήματος. Το αριστερό προσωπείο του ΣΥΡΙΖΑ πλέον έχει καταπέσει και δεν μπορούμε πλέον να έχουμε καμία αυταπάτη. Το κράτος έχει συνέχεια και τσακίζει όποιον αμφισβητεί την κυριαρχία του. Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται μια κατασταλτική όξυνση των μηχανισμών κυρίως εις βάρος του αναρχικού κινήματος. Με την πρόσφατη, πρωτοφανή, καταδικαστική απόφαση που μοίρασε πολυετείς καθείρξεις στους συντρόφους που κατηγορούνταν ως ατομικοί τρομοκράτες, εγκαινιάζοντας τον τρίτο αντιτρομοκρατικό νόμο, με την καφκικου χαρακτήρα αναίρεσης της αθωωτικής απόφασης του συντρόφου Τάσου Θεοφίλου, με την ακραία και εμμονική παράταση της ομηρίας της Ηριάννας και του Περικλή, η οποία αποτελεί στην ουσία την επιτομή της στοχοποίησης του κοινωνικού και συντροφικού περιβάλλοντος, δε χωράει καμία αμφιβολία ότι έχουμε την εφαρμογή ενός δόγματος μηδενικής ανοχής αυτή τη φορά από μία κατ’ επίφαση αριστερή κυβέρνηση.
Ο αστυνόμοδικαστικός μηχανισμός υπηρετώντας πιστά το δόγμα μηδενικής ανοχής, επιχειρεί να τσακίσει όποιον αμφισβητεί την κυριαρχία του αστικού κράτους και του συστήματος εξουσίας εν γένει. Οι αναρχικοί και οι κομμουνιστές πάντα θα βρίσκονται στο κέντρο της καταστολής ως αυτοί που εκφράζουν έμπρακτα αυτήν την αμφισβήτηση. Η επιλογή μου να μην παραδώσω την ελευθερία μου, να μην τους χαρίσω δηλαδή τη ζωή μου, και η οποία με οδήγησε στην απόφαση να βρεθώ σε καθεστώς παρανομίας για σχεδόν 11 χρόνια, τσάκισε το γόητρο των διωκτικών μηχανισμών. Η επικήρυξη μας το 2009 για 600.000 ευρώ δεν βρήκε την παραμικρή ανταπόκριση αφού ο λαός δεν ανταποκρίθηκε όπως μάλλον ανέμεναν.
Με την νέα δίωξη που μου ασκήθηκε από τον εισαγγελέα της αντιτρομοκρατικής Δ.Ασπρογέρακα και το αρμόδιο συμβούλιο που εξέδωσε το παραπεμπτικό βούλευμα για μία σειρά ληστειών σε τραπεζικά καταστήματα, γνωστή και ως υπόθεση των «ληστών του Διστόμου», δεν επιδιώκεται κάτι άλλο από την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη παραμονή μου σε καθεστώς εγκλεισμού.
Η παράδοση των φρονηματικών διώξεων και της στοχοποίησης συνεχώς των ίδιων αντιεξουσιαστών κρατιέται ζωντανή από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που στοχεύει στα αριστερά της όπως ακριβώς και οι προκάτοχοι της. Είναι βέβαιο πως ανεξάρτητα από την αλλαγή φρουράς στο κυβερνητικό θώκο τα τελευταία χρόνια, άσχετα από τις δεξιές και αριστερές ευαισθησίες, το κράτος έχει συνέχεια και η καταστολή θα είναι πάντοτε αυτή που θα απαιτείται προκειμένου να διατηρηθεί η κυριαρχία του συστήματος εξουσίας.
Το κίνημα αλληλεγγύης, μέσα από τη δράση του, δεν υπερασπίζεται προσωπικά τις υποθέσεις των αιχμαλώτων του κοινωνικού και ταξικού πόλεμου, αλλά την πολιτική ουσία του ευρύτερου και ενιαίου ανατρεπτικού κινήματος που στοχεύει στην καταστροφή του κράτους και του κεφαλαίου ως προϋπόθεση για την καθολική κοινωνική απελευθέρωση.
Μάριος Σεϊσίδης Φυλακές Κορυδαλλού 29-04-2018
