Ο πρύτανης του πκ οδυσσέας ζώρας μεθοδεύει την εκκαθάριση των πανεπιστημιακών χώρων από καθετί κινηματικό, τις μελλοντικές διώξεις όσων αντιστέκονται και αγωνίζονται για τα αυτονόητα και τη μετατροπή των φοιτητικών συλλόγων σε φερέφωνά επιχειρηματικών και ακαδημαϊκών συμφερόντων.
Χαρακτηριστικές, είναι οι πρόσφατες δηλώσεις του στην «επιτροπή παρασκευόπουλου». Σύμφωνα με αυτές ορίζει ως μορφή βίας κάθε δυναμική κίνηση αγώνα και διεκδίκησης από τη φοιτητική κοινότητα και από τα κάτω που δε συναινεί με τις πολιτικές του. Προετοιμάζει ένα καθεστώς ισχυρής επιτήρησης και καταστολής. Οι νέες πόρτες ασφαλείας, ο έλεγχος και η καταγραφή της μετακίνησης αλλά και της συμπεριφοράς του κόσμου που μένει στις εστίες, καθώς και η πρόθεση του να αλλάξει τους παλιούς φύλακες με άλλους πιο «πρόθυμους» να διενεργούν ελέγχους (που μοιάζουν ανησυχητικά με αυτούς των μπάτσων) είναι κομμάτια μιας συνολικότερης εικόνας του πανεπιστημίου που ονειρεύονται.
Στις δηλώσεις του αποποιείται κάθε ευθύνη για τη μη κάλυψη των αναγκών των φοιτητών λέγοντας πως αυτή οφείλεται στο μεγάλο αριθμό των εισακτέων και όχι στην υποχρηματοδότηση ή τη μη διαχείριση του κεφαλαίου προς όφελος των φοιτητ(ρι)ών. Ένα καλύτερο πανεπιστήμιο για τον ίδιο είναι αυτό με σαφείς ταξικούς φραγμούς, όπου προωθείται ένα σύστημα ιδιωτικού και κρατικού κέρδους από τη μετακίνηση και τη σίτιση του φοιτητικού πληθυσμού.
Στο πανεπιστήμιο αυτό δε χωρούν φοιτήτριες και φοιτητές από χαμηλά κοινωνικά στρώματα, δε χωράμε όλες και όλοι εμείς που δεν έχουμε για νοίκια και μας πετούν έξω από τα σπίτια τα καλοκαίρια για να τα νοικιάσουν σε τουρίστες, που αναγκαζόμαστε να εργαζόμαστε για να ολοκληρώσουμε τις σπουδές μας.
Ταυτόχρονα, προσπαθεί να προωθήσει μηχανισμούς όπως η αντιπροσώπευση των φοιτητών στη διοίκηση, προκειμένου μαζί με εκπροσώπους των παρατάξεων να νομιμοποιεί τις αποφάσεις που παίρνει ε για όλες και όλους μας.
Στις δηλώσεις του, αναφέρεται επανειλημμένα στην κατάληψη Ευαγγελισμού, απειλώντας έμμεσα με εκκένωση ένός χώρου που λειτουργεί ως εστία αγώνα και αντίστασης στην πόλη του ηρακλείου για τα τελευταία 16 χρόνια.
Στο ρέθυμνο, με την δημιουργία της κατάληψης “Εργαστήριο” στο χώρο της φιλοσοφικής σχολής του πανεπιστημίου, όλα τα αντιδραστικά στοιχεία των ακαδημαϊκών κύκλων – με πρωτοστάτη τον πρύτανη ζώρα – βρήκαν την ευκαιρία να “συμμορφώσουν” το πανεπιστήμιο στα πρότυπα του δόγματος “νόμος και τάξη”.
Στην άτυπη σύγκλητο που καλέστηκε με σκοπό την καταστολή του “Εργαστηρίου” ο πρύτανης έκανε ξεκάθαρη την πρόθεση του να φέρει μπάτσους στο πανεπιστήμιο ενώ παράλληλα σε μια προσπάθεια να μειώσουν το πολιτικό κόστος μιας αστυνομικής επέμβασης στο πανεπιστήμιο προσπάθησαν να δημιουργήσουν μια εικόνα “μαζικής εναντίωσης των φοιτητών προς την κατάληψη” χρησιμοποιώντας ποιους άλλους; Τους γνωστούς λακέδες τους, τις κομματικές παρατάξεις.
Ο πρύτανης ακολουθεί κατά γράμμα μια συντηρητική, νεοφιλελεύθερη πολιτική χωρίς να κρύβει τις πολιτικές του φιλοδοξίες. Αυτό γίνεται ξεκάθαρο και με τη συμμετοχή του στο συνέδριο που διοργάνωσε η «πολιτική ακαδημία» της νέας δημοκρατίας στο ηράκλειο μαζί με άλλους καθηγητές του πκ.
Οι παραπάνω μεθοδεύσεις δεν είναι ούτε μεμονωμένες, ούτε στοχεύουν (μόνο) ότι χαρακτηρίζουν «εστίες ανομίας» μέσα στο πανεπιστήμιο κρήτης. Είναι μέρος μιας συνολικής πολιτικής που μεθοδεύεται πάνω στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Μιας πολιτικής που έχει σκοπό να το «πειθαρχήσει» και να προετοιμάσει το έδαφος για την μετατροπή του σε ένα ίδρυμα παραγωγής στελεχών, στερώντας το από κάθε χαρακτηριστικό που το καθιστά σε κοινωνικό αγαθό και πηγή γνώσης.
αυτόνομα σχήματα πανεπιστημίου ρεθύμνου
