Ρέθυμνο : ΓΚΑΖΑΚΙ – Συνέλευση αντιεξουσιαστών /-τριών | Κείμενο για την υπόθεση του Τάσου Θεοφίλου

Ο αναρχικός κομμουνιστής Τάσος Θεοφίλου συνελήφθη στις 18/08/2012 από ομάδα της “αντιτρομοκρατικής” μετά από ανώνυμο(?!) τηλεφώνημα στις 14/08/2012 που τον υποδείκνυε ως δράστη της ένοπλης ληστείας στο υποκατάστημα της alphabank στη Νάουσα της Πάρου (10/08/2012) κατά την οποία στην έξοδο των δραστών σημειώθηκε η δολοφονία του Δ.Μ.(τυχαίος περαστικός). Λίγες ώρες μετά τη σύλληψή του λήφθηκε βίαια με τη διαδικασία πνιγμού δείγμα dna του και συγκρίθηκε με δείγμα που βρέθηκε πάνω σε καπέλο το οποίο, ωστόσο, δεν εντάχθηκε ποτέ στον κατάλογο των αντικειμένων που συλλέχθηκαν και φωτογραφήθηκαν στον τόπο του συμβάντος. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι από το ανώνυμο τηλεφώνημα έως τη στιγμή της σύγκρισης μεσολαβεί διάστημα τεσσάρων ημερών που η αντιτρομοκρατική ούτε ήρθε σε επικοινωνία με το α.τ. Πάρου ούτε προέβη στην αξιοποίηση του “ευρήματος” που θεωρητικά θα ήταν προωθητικός παράγοντας στην υπόθεση. Έτσι, κατηγορήθηκε με τα εξής: συμμετοχή και ένταξη στη ΣΠΦ(Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς), ληστεία, διακεκριμένη οπλοκατοχή και ανθρωποκτονία από πρόθεση. Έπειτα προφυλακίζεται και δεκαπέντε μήνες μετά ξεκινάει η δίκη του.

Με την πρωτόδικη απόφαση αθωώνεται για τη συμμετοχή του στην ΣΠΦ με μοναδικά στοιχεία κατηγορίας να είναι κοινωνικές σχέσεις με τον Κ. Σακκά και η παρουσία του σε αυτόνομο στέκι στην Ζοωδόχου πηγής στα Εξάρχεια. Βάσει του “περίφημου” τρομονόμου ποινικοποιούνται καθημερινές πτυχές της ζωής, όπως σχέσεις με άτομα που αγωνίζονται και αμφισβητούν το επιβαλλόμενο σύστημα, κάτι το οποίο, για το κράτος, αυτόματα σημαίνει συνενοχή. Επίσης, ενώ ειπώνεται η φράση από τμηματάρχη της αντιτρομοκρατικής: ”Δεν ξέρω μπορεί να μην ήταν στην ληστεία ο άνθρωπος’’ και παράλληλα κανένας εκ των είκοσι μαρτύρων κατηγορίας δεν τον αναγνωρίζει ως δράστη της ληστείας, ο Τ.Θ. καταδικάζεται σε είκοσι πέντε χρόνια κάθειρξη, απόφαση στην οποία ασκεί έφεση για την πλήρη αθώωσή του από τις κατηγορίες. Πέντε χρόνια μετά, κατά την διάρκεια των οποίων βρίσκεται στις φυλακές κορυδαλλού, στις 17/07/2017 κυρήσσεται αθώος με απόφαση του Α’ πενταμελούς εφετείου κακουργημάτων Αθηνών και απαλάσσεται από όλες τις κατηγορίες. Οκτώ μήνες αργότερα, στις 27/03/2018, και ενώ ο Ι. Αγγελής από πρώην εποπτεύων εισαγγελέας της «αντιτρομοκρατικής» έχει προαχθεί σε εισαγγελέας του αρείου πάγου -ως ένδειξη επιβράβευσης για τις υπηρεσίες του στην αστική δικαιοσύνη- ασκεί αίτηση αναίρεσης της αθωωτικής απόφασης στο κατάστημα της εισαγγελείας του αρείου πάγου, η οποία και θα εξεταστεί στις 11/05/2018.

Είναι ξεκάθαρο πως η υπόθεση αυτή, όπως και αρκετές άλλες, αποτελεί πρακτική εφαρμογή του τρομονόμου 187Α βάσει του οποίου το κράτος ποινικοποιεί τους πολιτικούς του αντιπάλους. Εισάγει νέα φρονηματικά αδικήματα, εντάσσει στον ποινικό κώδικα την έννοια του εχθρού και θεωρεί αδίκημα την όποια ενίσχυση σε δομές ή άτομα που τελούν ’’τρομοκρατικές’’ ενέργειες, χωρίς να είναι απαραίτητη η τέλεση των ενεργειών ή η συμμετοχή σε αυτές. Έτσι, η έννοια της ύποπτης υπάρχει στη ζωή μας καθημερινά καθώς χαρακτηρίζονται ’’τρομοκρατικές’’ ενέργειες ακόμα και αδικήματα όπως η ‘’διακεκριμένη φθορά ξένης περιουσίας’’ και η ‘’διατάραξη ασφαλείας των συγκοινωνιών’’ αρκεί ο εκάστοτε μπάτσος ή δικαστής να κρίνουν ότι βλάπτεται η χώρα ή ότι υπάρχει σκοπός να εκφοβιστεί σοβαρά ένας πληθυσμός ή να εξαναγκαστεί μια δημόσια αρχή ή ένας διεθνής οργανισμός ή η κυβέρνηση.

Ακόμα, βλέποντας ότι ο νόμος τους είχε μερικά κενά και δεν τους ήταν τόσο εύκολο το ολοκληρωτικό τσουβάλιασμα των “ενόχων”, αποφασίζουν πως ενώ μέχρι πρότινος, μέλος “τρομοκρατικής” οργάνωσης θεωρούνταν “όποιος/α συγκροτεί ή εντάσσεται ως μέλος σε δομημένη και με διαρκή δράση ομάδα από τρία ή περισσότερα πρόσωπα που δρουν από κοινού και επιδιώκουν την τέλεση τρομοκρατικών ενεργειών” (παράγραφος 4 του 187Α του ΠΚ), να εντάξουν την κατηγορία του “ατομικού τρομοκράτη” που αναιρεί την παραπάνω θεώρηση. Είναι γεγονός ότι η τακτική αυτή λύνει τα χέρια του κράτους σε ατομικές περιπτώσεις που δεν υπάρχουν αρκετά “επιβαρυντικά” στοιχεία συμμετοχής σε οργάνωση, δίνοντάς του την ευελιξία να επιβάλλει εξοντωτικές ποινές στον εκάστοτε “δράστη”. Χαρακτηριστικό – και πρωτοφανές – παράδειγμα για τα δεδομένα της ελληνικής “δικαιοσύνης” αποτελoύν οι υποθέσεις των: Ν. Ρωμανού, Δ. Πολίτη, Γ. Μιχαηλίδη, Α. Ντάλιου και του Γ. Τσάκαλου. Οι τέσσερις πρώτοι, αφού αθωώθηκαν πρωτόδικα για συμμετοχή στη ΣΠΦ, δικάστηκαν ως “ατομικοί τρομοκράτες” και τους φορτώθηκαν δυσανάλογες ποινές με τις πράξεις τους, συγκριτικά με αυτές που προβλέπει ο ποινικός κώδικας για αδικήματα που δεν εντάσσονται στον 187Α. Αναφορικά με τον Γ. Τσάκαλο, ο οποίος έχει δηλώσει τη συμμετοχή του στη ΣΠΦ, δικάστηκε επίσης ως “ατομικός τρομοκράτης” προσάπτοντάς του επιπλέον κατηγορίες για πράξεις που δεν συσχετίζονται με την οργάνωση.

Η θέσπιση του 187Α, εκτός από την εξυπηρέτηση των σκοπών του κράτους δίνει το ιδανικό πάτημα στην αστική δικαιοσύνη να λειτουργεί στα πλαίσια της αυθαιρεσίας και των διάχυτων ορίων εξυπηρετώντας και η ίδια τους δικούς της σκοπούς σε άμεση συνεργασία με την αντιτρομοκρατική. Γίνεται, λοιπόν, ξεκάθαρο ότι δύο υποτιθέμενα ανεξάρτητοι θεσμοί λειτουργούν συμπληρωματικά μεταξύ τους χωρίς καμία απολύτως πρόθεση συγκάλυψης, τουλάχιστον για τα μάτια του κόσμου. Καταθέσεις θεσμικών κομματιών, αποκτούν αυτόματα μεγαλύτερη βαρύτητα υιοθετώντας πλήρως τη γραμμή του εκάστοτε πολιτικού προϊστάμενου (π.χ υπουργός προστασίας του πολίτη) ενώ αντίθετα απολογίες ατόμων που φέρουν ιδεολογίες οι οποίες τους βάλλουν, έχουν μηδαμινή βαρύτητα. Για να ενισχύσουμε τα παραπάνω, αναφέρουμε χαρακτηριστικά ότι οι περιπτώσεις των αδικημάτων του 187Α θεωρητικά δικάζονται στα μικτά ορκωτά δικαστήρια. Οι ίδιοι φάσκουν και αντιφάσκουν παραβιάζοντας ακόμα και το δικό τους σύνταγμα ορίζοντας δίκες σε τριμελή (διορισμένα) εφετεία κακουργημάτων μόνο από επαγγελματίες δικαστές.

Πιστεύουμε ότι κάθε διαφορετική απόφαση από την πλήρη αθώωση του Τάσου Θεοφίλου , μόνο ως φρικιαστική μπορεί να χαρακτηριστεί, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχουμε αυταπάτες για την λειτουργία της αστικής δικαιοσύνης και προσδοκούμε κάτι από αυτήν. Στέλνουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στον σύντροφο υπενθυμίζοντας πως καμία/κανένας δεν είναι μόνη/-ος στα χέρια του κράτους.

ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ 187Α

ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ

ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗ

 

Απρίλης 2018 , Ρέθυμνο

ΓΚΑΖΑΚΙ – Συνέλευση αντιεξουσιαστών /-τριών

 

πηγή:https://athens.indymedia.org/post/1587360/