Θα έρθει μια μέρα που η σιωπή μας θα είναι πιο δυνατή από τις φωνές που καταπνίγετε σήμερα
Πάνω από έναν αιώνα μετά από κείνη τη Πρωτομαγιάτικη εξέγερση στο Σικάγο σήμερα που είμαστε; Ακόμα διατηρούμε κάποια ελάχιστα δικαιώματα που κερδήθηκαν από κείνους τους αγώνες. Αυτά που, ένα – ένα, τα αφεντικά σήμερα παίρνουν πίσω. Τα τελευταία χρόνια -από το 2012 που ξεκίνησε η κρίση μέχρι σήμερα- ήταν ανέφελα για τις κυρίαρχες τάξεις, χωρίς κοινωνικές αναταραχές και χωρίς αντιστάσεις. Πολύ γρήγορα η ασυνέχεια μεταξύ της αυταπάτης που εξέφραζε το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ (και κάθε παρόμοιο σοσιαλδημοκρατικό πρόγραμμα συνέχισης της καπιταλιστικής βαρβαρότητας με “ανθρώπινο πρόσωπο”) με την πραγματικότητα του σύγχρονου καπιταλισμού, αποκαλύφθηκε. Η αποτυχία του επιβεβαιώνει τη μόνη αλήθεια που μπορεί να προκύψει αβίαστα από τα πραγματικά δεδομένα: στο έδαφος της σημερινής καθολικής καπιταλιστικής κρίσης ανοίγονται δύο δρόμοι, είτε η αποδοχή των όρων του παγκόσμιου ολοκληρωτισμού είτε η Κοινωνική Επανάσταση. Μέσος δρόμος δεν υπάρχει.
Η Πρωτομαγιά είναι η μέρα την οποία οι εργαζόμενοι σε όλο το κόσμο οφείλουν να δείξουν την δύναμη τους. Μέρα μνήμης για όσους έπεσαν, μέρα διακήρυξης των απελευθερωτικών σκοπών που δεν δικαιώθηκαν. Οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες έχουμε ένα ιστορικό χρέος στους εξεγερμένους της πρωτομαγιάς: το χρέος του να υπενθυμίζουμε στο κράτος και τα αφεντικά πως θα μας βρίσκουν πάντοτε απέναντι τους, μέχρι την ολική ανατροπή του τωρινού συστήματος εκμετάλλευσης. Η εργατική πρωτομαγιά -από το Σικάγο του 1880 έως και την Θεσσαλονίκη του 1936- δεν είναι απλά ένα μωσαϊκό εργατικών διεκδικήσεων και επαναστάσεων, αλλά ένας διαρκής αγώνας ενάντια στη λήθη και την εξουσία, ως την αδυσώπητη μάχη της εργατικής τάξης για την οριστική της απελευθέρωση από τα δεσμά του καπιταλισμού.
Θα είμαστε και πάλι παρόντες, όπως παρόντες και πρωταγωνιστές ήταν οι αναρχικοί πάνω από έναν αιώνα πριν, στο Σικάγο του 1886. Ξέρουμε όμως ότι οι επέτειοι αγώνων δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα σύμβολο. Όχι όμως παλιών αλλά νέων αγώνων και δεν μπορούν παρά να αντικατοπτρίζουν το επίπεδό τους.
Μπορούμε και πάλι να ζήσουμε μαχητικές, μαζικές πρωτομαγιές αν οι εργατικοί αγώνες πίσω από αυτές, μπορέσουν να γίνουν ξανά η ελπίδα του κόσμου.
Χρειαζόμαστε ανεξάρτητους εργατικούς επαναστατικούς αγώνες
Χρειαζόμαστε ανεξάρτητες, ταξικές επαναστατικές οργανώσεις
Χρειαζόμαστε ανεξάρτητη εργατική επαναστατική πολιτική
Καμιά συνεργασία με τη κυβέρνηση και το κεφάλαιο
Καμιά εμπιστοσύνη στον καθεστωτικό συνδικαλισμό και την συντεχνιακή λογική
Γιατι είμαστε εργάτες, όχι δούλοι
Γιατί δεν πρέπει να λείψει κανείς και καμία
Αυτοοργάνωση, αλληλεγγύη, τόλμη
Για τον κομμουνισμό και την αναρχία. Για την ελευθερία.
ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΠΟΥ ΚΕΡΔΙΣΑΝ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΟΣΑ ΣΗΜΕΡΑ ΕΜΕΙΣ ΧΑΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ
Όλοι στις πορείες της Πρωτομαγιάς
ΑΘΗΝΑ
11:00, Μουσείο
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
10:30, ΚΑΜΑΡΑ
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
10:00, Άγαλμα Βενιζέλου , στηρίζουμε το ανεξάρτητο ταξικό κάλεσμα
ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ
anarchist-federation@riseup.net
twitter: twitter.com/anarchistfedGr
fb: facebook.com/anarxikiomospondia2015/
