Γενική Απεργία 14/12/2017: Να μη μείνουμε άλλο θεατές στο έργο της ταξικής μας εξόντωσης. Να αντεπιτεθούμε
Η ολοκλήρωση της 3ης αξιολόγησης στο Eurogroup της 4ης Δεκέμβρη προμηνύει την επικείμενη κατάθεση ενός νέου πολυνομοσχεδίου που θα εντείνει περαιτέρω την ταξική αφαίμαξη, επιδεινώνοντας και διευρύνοντας τη φτωχοποίηση και την εξαθλίωση των από τα κάτω. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. διατείνεται ότι το καλοκαίρι του 2018 ετοιμάζεται να «σκίσει» τα μνημόνια, ενώ οι μνημονιακές δεσμεύσεις υπαγορεύουν διεθνή οικονομική επιτροπεία μέχρι το 2060. Με λίγα λόγια μας κοροϊδεύουν απροκάλυπτα.
Οι αντιστάσεις της εργατικής τάξης βρίσκονται ενώπιον μίας τεράστιας απειλής καθώς με σχετική τροπολογία, ως προϋπόθεση για την κήρυξη απεργίας από πρωτοβάθμια σωματεία τίθεται πλέον η έγκριση από το 50%+1 των εγγεγραμμένων μελών, αντί της ισχύουσας εξασφάλισης της πλειοψηφίας των μελών που παρίστανται στη γενική συνέλευση του σωματείου. Ουσιαστικά αυτή η ρύθμιση καθιστά τυπικά αδύνατη την κήρυξη απεργιών, προσφέροντας απλόχερα στα αφεντικά το «δώρο» της ανεμπόδιστης -από τις κινητοποιήσεις των εργατών- άντλησης υπεραξίας. Αυτό σημαίνει πως μπροστά στην εργοδοτική αυθαιρεσία, στις εντατικοποιημένες και ελαστικές σχέσεις εργασίας, αλλά και μπροστά στην όξυνση της οικονομικής εκμετάλλευσης, η μαχητική συνδικαλιστική απάντηση θα έχει χάσει ένα από τα πιο σημαντικά εργαλεία της: την απεργία.
Ταυτόχρονα, επανέρχεται η νομιμοποίηση της ανταπεργίας (lock-out) που είχε απαγορευτεί από το 1982. Δηλαδή, όταν προκηρύσσεται απεργία, το αφεντικό έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει απεργοσπάστες, είτε βάζοντας τους εργαζόμενους που δε συμμετέχουν στην απεργία να δουλέψουν είτε… αντικαθιστώντας όσους απεργούν, ενώ μπορεί ακόμα και να περάσει λουκέτο στην επιχείρηση, μη καταβάλλοντας τα δεδουλευμένα προς τους εργαζόμενους και δίνοντας τους μειωμένη αποζημίωση. Επιπλέον, σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος απαιτείται πλέον η απόδειξη περί ύπαρξης δόλου από το αφεντικό, ώστε να καταβληθεί η αποζημίωση. Η προσφυγή στα αστικά δικαστήρια έχει σκοπό να ξελασπώσει το αφεντικό, μετατοπίζοντας την ευθύνη στο «χαρακτήρα» του κι όχι στις συνθήκες εκμετάλλευσης που το ίδιο επιβάλλει. Το κερασάκι στην τούρτα είναι η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων χωρίς να απαιτείται εκ των προτέρων έγκριση, αυξάνοντας ακόμα περισσότερο τις εφεδρείες των ανέργων, αυτών που θα κληθούν, όποτε τους χρειαστούν τα αφεντικά, να δουλέψουν για ένα κομμάτι ψωμί.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, προωθείται η μείωση και η κατάργηση διάφορων επιδομάτων. Συγκεκριμένα, το ΕΚΑΣ περικόπτεται κατά 240 εκατομμύρια (από 320 εκατομμύρια το 2017 σε 80 εκατομμύρια το 2018), με την προοπτική να καταργηθεί εντελώς το 2019 και το επίδομα θέρμανσης μειώνεται κατά 50% μέσα στο 2018. Το ΔΝΤ ζητά επανεξέταση των παροχών αναπηρίας μέσω της εμπλοκής ιδιωτικών κέντρων στη διαδικασία πιστοποίησης της, αξιολογώντας και καταγράφοντας εκ νέου τα ποσοστά της, με διαφαινόμενο σκοπό τον αποκλεισμό αρκετών από τους μέχρι πρότινος δικαιούχους του αντίστοιχου επιδόματος. Τα επιδόματα φτώχειας, απροστάτευτων τέκνων, φυσικών καταστροφών και ανεργίας νεοεισερχομένων από τον ΟΑΕΔ καταργούνται οριστικά. Όσον αφορά τα οικογενειακά επιδόματα, προβλέπονται μειώσεις σε συνδυασμό με την ανάδυση του κοινωνικού κανιβαλισμού δια της πλαγίας οδού. Ειδικότερα, μειώνονται τα επιδόματα τρίτεκνων και πολύτεκνων οικογενειών για να αναδιανεμηθούν τα αποσπώμενα ψίχουλα στις οικογένειες με ένα ή δύο παιδιά. Η καταβολή του στεγαστικού-φοιτητικού επιδόματος θα έχει ακόμα λιγότερους αποδέκτες, αφού οι δανειστές επιμένουν στη μείωση του εισοδηματικού ορίου των 30.000 ευρώ που ισχύει μέχρι στιγμής. Εξαίρεση δικαιούχων πρόκειται να εφαρμοστεί και για τη λήψη του επιδόματος στέγασης με πρόσχημα την αδυναμία κατοχύρωσης των πλεονασματικών στόχων για το 2018.
Οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί που ξεκίνησαν ήδη από τις 29/11, σύμφωνα με θεσμική εξαγγελία πρόκειται να ενταθούν το επόμενο διάστημα, ώστε να φτάσουν τους 18.000 τους επόμενους μήνες. Οι πλειστηριασμοί θα επεκταθούν και σε οφειλές προς το δημόσιο, ενώ με αλλαγές του πτωχευτικού δικαίου, ανοίγει ο δρόμος για την παράδοση των κόκκινων δανείων στα κερδοσκοπικά funds και αίρεται η προστασία της πρώτης κατοικίας. Οι τράπεζες μάλιστα πρόκειται να ανακεφαλαιοποιηθούν με ενισχύσεις ύψους 10 δισεκατομμυρίων ευρώ. Η μεταβίβαση πλούτου από τη βάση της κοινωνικής πυραμίδας προς την κορυφή γίνεται με τον πλέον ειδεχθή (και προ πολλού απροκάλυπτο) τρόπο. Η ηλεκτρονική διενέργεια των πλειστηριασμών αποτελεί την έσχατη λύση ή καλύτερα την παράκαμψη των κοινωνικών αντιστάσεων που πανελλαδικά έχουν μπλοκάρει εδώ και ενάμιση περίπου χρόνο τη ληστρική μεταβίβαση της πρώτης κατοικίας στα κερδοσκοπικά funds και στους θεματοφύλακές τους, δηλαδή στα ντόπια και διεθνή τραπεζικά ιδρύματα. Οι πλειστηριασμοί πρέπει να γίνουν πάση θυσία κατά απαίτηση των δανειστών, για αυτό και η συγκυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΑΝΕΛ ετοιμάζεται να ψηφίσει νόμο για την αυτεπάγγελτη δίωξη όσων παρεμποδίζουν την τέλεσή τους.
Ένα ακόμα κομμάτι του συνολικότερου ξεπουλήματος αφορά τις ιδιωτικοποιήσεις με επίκεντρο την ηλεκτρική ενέργεια, τις μεταφορές, το νερό, τις τηλεπικοινωνίες και τον φυσικό πλούτο. Η ΔΕΗ θα πρέπει να εισφέρει το 51% των μετοχών του ΑΔΜΗΕ (Ανεξάρτητος Διαχειριστής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας) σε εταιρείες συμμετοχών και το 40% της λιγνιτικής παραγωγής της ΔΕΗ θα πρέπει να εκποιηθεί. Δύο λιγνιτικές μονάδες στη Μεγαλόπολη και μία στη Μελίτη πρόκειται να πωληθούν. Στις 17/11 το ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου) ανακοίνωσε την έναρξη της διαδικασίας εκδήλωσης ενδιαφέροντος για τη συμμετοχή σε διεθνή δημόσιο διαγωνισμό, με σκοπό την ανάθεση σύμβασης παραχώρησης υπηρεσιών για τη χρηματοδότηση, λειτουργία, συντήρηση και εκμετάλλευση του αυτοκινητοδρόμου της Εγνατίας Οδού και τριών κάθετων οδικών αξόνων της. Νέα διόδια πρόκειται να προστεθούν, παράλληλα με ανακατατάξεις στα τιμολόγιά τους. Στο «σφυρί» βγαίνει και ο ΔΕΣΦΑ(Διαχειριστής Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου), το 66% του οποίου πρόκειται να αποκρατικοποιηθεί μέσα από διαγωνισμό που προκήρυξε το ΤΑΙΠΕΔ και από τη συνακόλουθη αποχώρηση του ΔΕΠΑ (Δημόσια Επιχείρηση Αερίου) από τη Θεσσαλία και τη Θεσσαλονίκη. Η ΕΥΔΑΠ ιδιωτικοποιείται κατά +0,17%, ενώ η ΕΥΑΘ κατά +2,17%. Το νερό από αναφαίρετο κοινωνικό αγαθό μετατρέπεται λόγω της κερδοσκοπικής αδηφαγίας σε εμπόρευμα, οι παρεχόμενες υπηρεσίες φθίνουν ποιοτικά, τα κοστολόγια ανεβαίνουν, οι αποδοχές των εργαζομένων συμπιέζονται προς τα κάτω, οι συνθήκες εργασίας «σκληραίνουν» και οι απολύσεις είναι ένα από τα πρώτα στρατηγικά βήματα των καινούριων διαχειριστών. Προς ιδιωτικοποίηση τίθεται και το Μετρό, ενώ το ξεπούλημα του αεροδρομίου του Ελληνικού αντιμετωπίζει κάποια ενοχλητικά κωλύματα μέχρι στιγμής, όπως το ξερίζωμα δασικών εκτάσεων και την εύρεση αρχαιοτήτων, ενώ τον Ιούνιο απομακρύνθηκαν περίπου 150 μετανάστες που είχαν βρει καταφύγιο στα κτήρια του παλιού αεροδρομίου. Το επενδυτικό «όνειρο» της ιδιωτικοποίησης του Ελληνικού θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2018, ώστε κατόπιν να ξεκινήσει η ανέγερση ενός σύγχρονου καπιταλιστικού παραδείσου, με την ανέγερση τουριστικού συγκροτήματος στο οποίο θα στεγάζεται και καζίνο. Μπροστά στην απρόσκοπτη κερδοφορία των καπιταλιστών η γη καθίσταται «φιλέτο» προς πώληση.
Ο προνοιακός προϋπολογισμός πρόκειται να «κουρευτεί» κατά 1,6 δις για το 2018, ενώ η φοροληστεία θα διογκωθεί συνολικά κατά 900 εκατομμύρια ευρώ. Η κρατική χρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων θα περιοριστεί κατά 363 εκατομμύρια ευρώ και από τον ΕΟΠΠΥ θα περικοπούν 214 εκατομμύρια ευρώ. Το ήδη ασθμαίνον δημόσιο σύστημα υγείας καταρρέει όλο και περισσότερο. Τα ψηφισμένα μέτρα για την κατάργηση της έκπτωσης 10% επί του φόρου στις ιατρικές δαπάνες και την άρση της έκπτωσης φόρου της τάξεως του 1,5% κατά την εκκαθάριση των φορολογικών δηλώσεων μισθωτών και συνταξιούχων, πρόκειται πλέον να τεθούν σε εφαρμογή με στόχο την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ (3,82% προβλέπει βέβαια ο προϋπολογισμός). Από την πρώτη μέρα που μια οφειλή προς το δημόσιο κρίνεται ληξιπρόθεσμη θα χάνεται πλέον η δυνατότητα της ρύθμισης των 100 δόσεων. Επιπρόσθετα, οι συντάξεις θα επαναϋπολογιστούν για να μην ισχύει πια το πλαφόν του 30% για τη μείωσή τους σε περίπτωση πρόωρης συνταξιοδότησης, ώστε ο περιορισμός της σύνταξης να είναι μεγαλύτερος. Το 2019 θα περικοπεί και η λεγόμενη προσωπική διαφορά στις συντάξεις. Η νέα μείωση των εισοδημάτων που έχει οριστεί να ξεκινήσει από 1/1/2019, ενδέχεται να εφαρμοστεί από το 2018 αν το απαιτήσουν τα στενά περιθώρια της δημοσιονομικής αναπροσαρμογής. Επιπλέον, στα μέτρα της 3ης αξιολόγησης συγκαταλέγονται η αξιολόγηση και η κινητικότητα των δημοσίων υπαλλήλων, υποβαθμίζοντας περαιτέρω τις ήδη διαλυμένες δημόσιες υπηρεσίες σε συνδυασμό φυσικά με απολύσεις και αρνητική μεταβολή στις εργασιακές σχέσεις. Στον χώρο της εκπαίδευσης θα αξιολογηθούν καθηγητές και σχολικές μονάδες, το ωράριο των καθηγητών θα φτάσει τις 30 εργάσιμες ώρες την εβδομάδα, ενώ θα αυξηθεί και ο αριθμός των μαθητών ανά τάξη.
Στις 22/1/2018 πρόκειται να ξεκινήσει η διαδικασία της 4ης αξιολόγησης, που θα επιφέρει νέο μπαράζ αντεργατικών και αντικοινωνικών μέτρων. Αυτή είναι η ωμότητα της μνημονιακής πραγματικότητας. Η καταλήστευση της κοινωνικής πλειοψηφίας θα συνεχίζεται και θα εντείνεται επί μακρόν. Όταν η ίδια μας η επιβίωση αμφισβητείται με τον πιο ξεδιάντροπο τρόπο και οι ζωές μας παζαρεύονται σε διακρατικές πιστωτικές συμβάσεις για την ανακύκλωση του χρέους, ώστε να διασωθούν και να πλουτίσουν ακόμα περισσότερο οι καπιταλιστές, όλοι εμείς, οι εκμεταλλευόμενοι και οι καταπιεσμένοι δε γίνεται να καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια. Οι κυρίαρχοι μας λένε να κάνουμε υπομονή και μας τάζουν ότι οι θυσίες μας θα επιβραβευτούν όταν «έρθει η ανάπτυξη». Αν δεν καταλάβουμε πως με όλους αυτούς βρισκόμαστε σε αντίπαλα στρατόπεδα, λόγω της θέσης που κατέχουμε στην παραγωγική διαδικασία και κατ’ αντιστοιχία στην κοινωνική πυραμίδα, η εξαθλίωσή μας δε θα έχει τελειωμό. Η διαταξική ειρήνη και η εθνική ενότητα είναι πράξεις ταξικής «αυτοκτονίας» για τους/ις προλετάριους/ες. Με αυτούς που ζουν από την εργασία μας, με αυτούς που καρπώνονται τον πλούτο που παράγουμε, με αυτούς που αποφασίζουν φαινομενικά «για λογαριασμό του λαού» στα πλαίσια της εκλόγιμης ολιγαρχίας και του κρατισμού, αλλά αποτελούν το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου, δεν έχουμε τίποτα απολύτως κοινό! Τα συμφέροντά μας είναι εκ της υλικής πραγματικότητας αντίθετα.
Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ανελίχθηκε στην εξουσία εξαγοράζοντας με κάλπικο τρόπο τις ελπίδες των καταπιεσμένων, υποσχόμενος έναν καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο, απονεκρώνοντας τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις, ενσωματώνοντας και αφομοιώνοντας μάλιστα μεγάλο τμήμα τους. Στην εποχή των βίαιων αναδιαρθρώσεων που επιζητεί το κεφάλαιο για να ξεπεράσει τη δομική κρίση υπερσυσσώρευσης που γεννούν οι ίδιες οι εσωτερικές αντιφάσεις του καπιταλισμού, η σοσιαλδημοκρατία αποτελεί ξεπερασμένη και ασύμφορη συνταγή για το κεφάλαιο. Η ενδεικτική λύση για τους καπιταλιστές είναι η λεηλασία των πληβειακών στρωμάτων μέσα από νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις. Αν εμφανιστούν βέβαια εκρηκτικές κοινωνικές αντιστάσεις που απειλούν την ίδια τη βιωσιμότητα του συστήματος, ο φασισμός επιστρατεύεται ως η τελευταία και πιο βάρβαρη εφεδρεία του κεφαλαίου, με το σενάριο, βέβαια, ενός γενικευμένου πολέμου εκτεταμένης ως και παγκόσμιας κλίμακας για την καταστροφή έμψυχων και άψυχων τμημάτων της παραγωγής και την επέκταση των αγορών να είναι πάντα μέσα στο παιχνίδι.
Όσο αποφεύγουμε τον αγώνα τόσο θα βιώνουμε την ήττα. Τα κεκτημένα που κερδήθηκαν με μακρόχρονους αγώνες, που δε μας χαρίστηκαν επ’ ουδενί, «γίνονται καπνός» σε κάθε επόμενο γύρο της μνημονιακής αξιολόγησης. Η θηλιά στενεύει ακόμα περισσότερο στο λαιμό μας. Για να μη ζήσουμε σαν δούλοι και να μη γεράσουμε επαίτες οφείλουμε να οργανώσουμε την κοινωνική και ταξική αντεπίθεσή μας ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο. Να οργανωθούμε σε σωματεία βάσης, τη στιγμή που ο γραφειοκρατικός-καθεστωτικός συνδικαλισμός αποτελεί τροχοπέδη για τους εργατικούς αγώνες, διότι αποτελεί έναν πόλο διαταξικής ειρήνης και συναίνεσης στις πολιτικές κοινωνικής και εργατικής εξόντωσης, ενώ την ίδια στιγμή συντηρούνται παρασιτικά «επαγγελματίες συνδικαλιστές» και χτίζονται πολιτικές καριέρες από επίδοξους αριβιστές πάνω στις πλάτες των εργατών. Να κάνουμε λοιπόν τον συνδικαλισμό αδιάλλακτο και μαχητικό, επικίνδυνο για τα αφεντικά, τις γενικές απεργίες, διαρκείας και όχι θεαματικές τουφεκιές στον αέρα για να ολοκληρωθεί η συνδικαλιστική υποχρέωση.
Απέναντι στη βαρβαρότητα του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, μέσα από την ακηδεμόνευτη κοινωνική και ταξική οργάνωση και αντεπίθεση από τη βάση, χωρίς ηγέτες και αντιπροσώπους, ο μετασχηματισμός των υπαρχουσών παραγωγικών και κοινωνικών σχέσεων, διέρχεται μέσα από την καταστροφή του κράτους και του καπιταλισμού δια της κοινωνικής επανάστασης. Για να φτιάξουμε έναν κόσμο για όλους και όχι για λίγους. Έναν κόσμο όπου ο καθένας θα παράγει ανάλογα με τις δυνατότητές του και θα λαμβάνει σύμφωνα με τις ανάγκες του. Έναν κόσμο όπου θα παύσει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, φύσης από άνθρωπο και η εξουσία ανθρώπου πάνω σε άνθρωπο. Αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία πανανθρώπινης χειραφέτησης, ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης, όπου οι ομοσπονδίες των αυτοδιευθυνόμενων κομμούνων και των ελεύθερων ενώσεων των παραγωγών θα συγκροτήσουν μια παγκόσμια συνομοσπονδία, που θα υπερβεί το βάρβαρο οργανωτικό μοντέλο κοινωνικής διάρθρωσης που συγκροτούν το κράτος και ο καπιταλισμός, με σκοπό την ολόπλευρη ανάπτυξη και ικανοποίηση των αναγκών και των επιθυμιών της ανθρώπινης προσωπικότητας.
ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΤΗΣ 3ης ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 14 ΔΕΚΕΜΒΡΗ
ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ
ΑΘΗΝΑ:
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ: 11.00 ΜΟΥΣΕΙΟ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ:
ΠΟΡΕΙΑ
10:00 ΚΑΜΑΡΑ
ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ:
ΠΟΡΕΙΑ
10:00 ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
συμμετέχουμε στο κοινό αναρχικό μπλοκ
Αναρχική Ομοσπονδία
