Την Κυριακή 5 Νοέμβρη βγήκαμε με συντρόφισσες και συντρόφους από άλλες συλλογικότητες της πόλης σε μια δράση για την υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας. Περπατήσαμε τους δύο κεντρικούς δρόμους της παλιάς πόλης, σταθήκαμε μπροστά σε ανοιχτά μαγαζιά, φωνάξαμε συνθήματα και μοιράσαμε κείμενα σε όσα εμπορικά καταστήματα άνοιξαν και σε κόσμο που ψώνιζε ή απλώς έκανε την βόλτα του.
Φωνάξαμε συνθήματα όπως “Κυριακή και νύχτα να πάνε για δουλειά, οι υπουργοί, οι δήμαρχοι και τ’ αφεντικά”, “Σκέψου σαν εργάτης όχι σαν πελάτης”, “Ούτε για ψώνια ούτε για δουλειά, Κυριακή θα είναι τα μαγαζιά κλειστά”, “Σκεφτείτε σαν εργάτες, όχι σαν πελάτες και στ’ αφεντικά μην κάνετε τις πλάτες”, “Βιτρίνες λουσάτες, απλήρωτοι εργάτες”, “40 ώρες για 400 ευρώ, δεν φταίει ο μετανάστης φταίει τ’ αφεντικό”.
Ευχαριστούμε τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που πλαισίωσαν δυναμικά τη δράση μας με πανό και συνθήματα, και συμμετείχαν στην συλλογική κουζίνα που ακολούθησε.
Περισσότερες φωτογραφίες εδώ.
Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε σε 400 αντίτυπα:
Ποτέ την Κυριακή
Οι εφτά εργάσιμες Κυριακές το χρόνο είναι ένα πρώτο σκαλοπάτι για το άνοιγμα των καταστημάτων κάθε Κυριακή. Οι Λευκές Νύχτες είναι ένα πρώτο βήμα για το άνοιγμα των καταστημάτων κάθε νύχτα. Και λίγο λίγο οι Κυριακές της εκδρομής, της παραλίας, του αράγματος, της παρέας με αγαπημένους ανθρώπους, καθώς και οι βραδινές βόλτες θα μετατραπούν σε ψώνια στο εμπορικό κέντρο. Γιατί προφανώς τέτοια αντιεργατικά μέτρα φτιάχνονται προς όφελος των εμπορικών κέντρων και των σουπερμάρκετ. Μας λείπει άραγε χρόνος για να ψωνίσουμε; Δεν φτάνουν έξι μέρες τη βδομάδα για να δουλέψουμε;
Σήμερα 5 Νοέμβρη είναι μία από τις εργάσιμες Κυριακές και ο καθένας και η καθεμιά μας αναλαμβάνει την ευθύνη για την εφαρμογή αυτού του αντεργατικού μέτρου.
Στους καταστηματάρχες και καταστηματάρχισσες που άνοιξαν λέμε:
Κάθε ευρώ που βγαίνει στις έξτρα ώρες που ανοίγεις, υποθηκεύει το μέλλον σου στις μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων που πάντα μπορούν περισσότερο.
Στους εργαζόμενους και εργαζόμενες που σήμερα δουλεύουν λέμε:
Κάθε εργατικό κεκτημένο που αφήνουμε να καταπατηθεί ανοίγει το δρόμο για περεταίρω λεηλασία των ζωών μας.
Στους πελάτες και πελάτισσες της Κυριακής λέμε:
Κάθε ευρώ που σήμερα ξοδεύεις σε κατανάλωση ασκεί πίεση στους εργαζόμενους η οποία μοιραία θα στραφεί εναντίον σου.
Στις μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων λέμε:
Ξέρουμε ότι η ελαστικοποίηση του ωραρίου είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα σας και γι’ αυτό θα μας βρίσκετε συνεχώς μπροστά σας.
Δεν ζούμε για να δουλεύουμε, δουλεύουμε για να ζούμε. Διεκδικούμε πενθήμερη και οκτάωρη εργασία για όλους και όλες μας, δεν δεχόμαστε το ελαστικοποιημένο ωράριο και δεν παραχωρούμε τις αργίες μας. Κάθε πισωγύρισμα προδίδει τους αγώνες που έχουν δοθεί για ζωή και αξιοπρέπεια.
Σκέψου σαν εργάτης, όχι σαν πελάτης.
Οι ζωές μας δεν είναι εμπόρευμα.
Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση (ΕΣΕ) Ρεθύμνου
http://eserethymnou.espivblogs.net/
