Σήμερα 12/5/17 το πρωί 30-40 αλληλέγγυες και αλληλέγγυοι πραγματοποιήσαμε νικηφόρα παρέμβαση σε καφέ-μεζεδοπωλείο της παραλιακής λεωφόρου του Ρεθύμνου. Στο μαγαζί αυτό στην αρχή της εβδομάδας το αφεντικό έδιωξε τη βασική του σερβιτόρα καθώς ζήτησε να πληρωθεί τις υπερωρίες της, την επομένη έδιωξε τη δεύτερη σερβιτόρα που αρνήθηκε να καλύψει τα μεροκάματα της πρώτης και την επομένη η τρίτη σερβιτόρα παραιτήθηκε. Στην κεφαλή της κινητοποίησης βρίσκονταν οι δύο τελευταίες εργαζόμενες.
Παραμείναμε λίγο παραπάνω από μια ώρα στο μαγαζί μέχρι να καταβληθούν τα δεδουλευμένα μεροκάματα ύψους 110 ευρώ και να αναγνωρίσει η επιχείρηση το λάθος της. Στη διάρκεια της παραμονής μας το κατάστημα δεν εξυπηρετούσε, πραγματοποιήθηκε μερικός αποκλεισμός της παραλιακής λεωφόρου και μοιραζόταν το παρακάτω κείμενο, το οποίο δόθηκε και στα γύρω μαγαζιά.
Ακολουθεί το κείμενο:
ΠΟΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ;
Μας λένε ότι ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της Κρήτης. Το Ρέθυμνο από το Μάρτη αρχίζει να φτιασιδώνεται για να δεχτεί τους σωτήρες του. Τα ημερολόγια της πόλης μετρούν αντίστροφα για τη σεζόν που θα μας ξελασπώσει. Ή μήπως ξελασπώνει μόνο κάποιους; Οι μαγαζάτορες αντλούν από την απύθμενη δεξαμενή της ανεργίας για να βάλουν στην τσέπη τους όσα περισσότερα μπορούν όσο γρηγορότερα γίνεται. Στις γαλέρες της τουριστικής ανάπτυξης ντόπιοι και ξένοι εργάτες και εργάτριες τραβάνε κουπί ανασφάλιστοι/ες, κακοπληρωμένοι/ες, με απλήρωτες υπερωρίες και άθλιες συνθήκες εργασίας που μπορεί να φτάνουν ακόμη και στη βία. Και καθώς οι περισσότεροι εργοδότες στην τουριστική βιομηχανία είναι άντρες και οι περισσότεροι υπάλληλοι γυναίκες, η βία μπορεί να είναι αυτή του αρσενικού που κάνει κουμάντο. Ειδικότερα στα τουριστικά μαγαζιά, μικρά και μεγάλα αφεντικά εκμεταλλεύονται την ανυπαρξία μνήμης της πελατείας τους για να ξεσαλώνουν. Ο φόβος για ανεργία και έκθεση δημιουργεί το πλέγμα σιωπής που καλύπτει αυτά τα περιστατικά.
Μια από τις πολλές τέτοιες περιπτώσεις είναι το μεζεδοπωλείο «Ανεμολόγιο» στη Άρη Βελουχιώτη 1 (παραλιακή) που έδιωξε κακήν κακώς δυο εργαζόμενες μέσα σε δυο μέρες. Στις 7 Αυγούστου το αφεντικό είχε την άνεση να διώξει τη βασική του σερβιτόρα στην κορύφωση της σεζόν, επειδή του ζήτησε να πληρωθεί τις υπερωρίες της. Την επομένη, η συνάδελφός της αρνήθηκε να την αντικαταστήσει, κι όταν προσπάθησε να αιτιολογήσει τη στάση της, ενεργοποίησε τα αντανακλαστικά του αφεντικού, που αντρίκια πέταξε την καρέκλα, άρπαξε την εργαζόμενη από το σβέρκο, την έσυρε προς την κουζίνα να μαζέψει τα πράγματά της και την έδιωξε απλήρωτη.
Η ανάπτυξη αυτή δεν είναι για τα γούστα μας. Το μόνο που αναπτύσσει είναι τις ορέξεις των αφεντικών για περισσότερα κέρδη και μεγαλύτερη ασυδοσία, που χτίζεται πάνω στο φόβο και την ανοχή μας. Ας μη μένουμε σιωπηλές και σιωπηλοί απέναντι στο τσαλαπάτημα των ζωών και της αξιοπρέπειάς μας. Ας ενώσουμε την οργή μας για να ξεριζώσουμε τα «Ανεμολόγια» του Ρεθύμνου.
εργάτριες/εργάτες στην τουριστική βιομηχανία & αλληλέγγυες/οι
πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1576862/
