Κείμενο στήριξης και κάλεσμα στο 1ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Ηρακλείου
Οι λεβέντες υψώνουν τη ρακή και η Ευρώπη φράχτες
ανοίξετε τα σύνορα να μπουν οι μετανάστες
Το 1ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ πραγματοποιείται στο Ηράκλειο στις 27 και 28 Μάη. Η πολιτική συγκυρία και οι κοινωνικές συνθήκες επιτάσσουν την ύπαρξη αντιρατσιστικού λόγου. Στο νησί ανέκαθεν ζουν και εργάζονται μετανάστριες/τες, χωρίς ωστόσο να απολαμβάνουν την πλήρη κοινωνική αποδοχή. Από τη μία, τσιφλικάδες και μεγαλοαστοί πλουτίζουν από την απλήρωτη, μαύρη και υπό άθλιες συνθήκες εργασία των μεταστριών/των κι από την άλλη, ντόπιοι και ΜΜΕ τους απομονώνουν στο κοινωνικό περιθώριο, αναπαράγοντας μύθους περί φυλετικής καθαρότητας και ρίχνοντας τους ευθύνες για εγκληματικότητα και ανεργία. Ταυτόχρονα, η όποια είδηση για άφιξη των προσφύγων εγείρει αντιδράσεις συνοδευόμενες από ρατσιστικούς οχετούς. Η περιβόητη φιλοξενία της λεβεντογέννας, λοιπόν, εξαντλείται στα ανοιχτά πορτοφόλια των τουριστών, σε ξενοδοχεία και τουριστομάγαζα της φτήνιας.
Την ίδια φιλοξενία δείχνει και η πολιτισμένη Ευρώπη. Κλειστά σύνορα, φράχτες και οπλισμένοι συνοριοφύλακες, έχουν μετατρέψει τη Μεσόγειο σε ένα απέραντο νεκροταφείο. Κι όσες/οι/α επιζούν, εγκλωβίζονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, που βαφτίζονται «κέντρα φιλοξενίας», έκθετες/οι/α στις καιρικές συνθήκες, μακριά από ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και με τη μόνιμη απειλή των φασιστών. Αιτήσεις ασύλου απορρίπτονται και πρόσφυγες απελαύνονται. Όλα αυτά καλύπτονται με ένα πέπλο ανθρωπισμού (ΜΚΟ, συμφωνίες με επιχειρήσεις για σίτιση/στέγαση), ο οποίος όμως είναι στην ουσία του κερδοσκοπικός, εμπεριέχει μέσα του τον ρατσισμό και πλασάρεται μονάχα για να καθησυχάσει. Παρόμοιες προσχηματικές πολιτικές εφαρμόζει και σε άλλα ζητήματα, τα οποία υποτίθεται πως διευθετεί, αλλά στην πραγματικότητα μόνο κατ’επίφαση τα επηρεάζει, καθως περνά ρατσιστικούς νόμους τον έναν μετά τον άλλο (βλ. συμφωνία με Τουρκία, μπούρκες κ.α.)
Οι ρατσιστικές πολιτικές της Ευρώπης βρίσκονται σε αρμονία με το ευρύτερο κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο, στο οποίο βρίσκουν εύφορο έδαφος οι κάθε είδους διακρίσεις, το μίσος και η διχόνοια. Η ακροδεξιά σημειώνει άνοδο, η εγκληματικότητα αποτελεί αποδεκτό επιχείρημα κατά των μεταναστών ή άλλων κοινωνικών ομάδων (βλ. Ρομά) και η ισλαμοφοβία το επισφραγίζει. Συμμορίες φασιστών δρουν απροκάλυπτα, με την ανοχή των κοινωνιών και τη συνεργασία των μπάτσων. Το τοπίο συμπληρώνει η πατριαρχία, η έμφυλη βία και η επιβολή προτύπων ύπαρξης, με τη συνεπακόλουθη απαξίωση και περιθωριοποίηση κοινωνικών ομάδων λόγω φύλου, σεξουαλικότητας, σώματος ή άλλων κατηγοριών ταυτότητας (γυναίκες, ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, ανάπηρες/α/οι, χοντρές/α/οι, έγκλειστες/α/οι, ουσιοεξαρτώμενες/α/οι, σεξεργάτριες, οροθετικές/α/οι). . Όλα αυτά διαπλέκονται με τις εντεινόμενες ταξικές ανισότητες, την εκλεκτική φτωχοποίηση και την ανεργία, όλα αναμενόμενα συνεπαγόμενα του καπιταλισμού, που διακόπτουν τη συνέχεια και την κοινή συνείδηση της τάξης.
Οι ιεραρχήσεις και κατ’ επέκταση οι καταπιέσεις και οι διακρίσεις λοιπόν, εμφανίζονται με διάφορες μορφές και σε διάφορα επίπεδα και κυρίως, η μία τροφοδοτεί την άλλη. Γι’ αυτό είναι αναγκαία η κοινή αναγνώριση και σύνδεση των αγώνων. Ως μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ και φεμινιστικής κοινότητας, στεκόμαστε αλληλέγγυες/α/οι σε κάθε άτομο που δέχεται και μάχεται τον ρατσισμό από κράτος και κοινωνία. Στηρίζουμε με το λόγο και την παρουσία μας το Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, καθώς και όποιο άλλο εγχείρημα ενισχύει (ταυτόχρονα) την ταξική και κοινωνική μας συνέχεια, χωρίς ιεράρχηση των καταπιέσεων. Με τη σειρά μας, καλούμε στο 1ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Ηρακλείου 27 και 28 Μαΐου στο Πάρκο Υγειονομικού και την πύλη Βηθλεέμ στο Λάκκο.
Conqueer- ομάδα φύλου και σεξουαλικότητας Ηρακλείου
