Εκπορνεύεσαι κουρέλι στην μπορντελοκοινωνία
Χανιά 2/4/2017
Τι και αν υπάρχουν 3 βουλευτές της χρυσής αυγής στα χανιά?
Τι και αν ολόκληρη πόλη είναι “μπατσοκρατουμενη” ?
Τι και αν ασφαλίτες μαζί με ματατζήδες πριν 6 μέρες έχουν χτυπήσει συντρόφους και έχουν προσαγάγει άλλους ?
Τίποτα από αυτά δεν έχει σημασία απέναντι στη ωραία εικόνα της κοινωνικής ειρήνης και ομαλότητας.
Γιατί ως αναρχικοί θα έπρεπε να ευχαριστούμε τους καλους ζητάδες που μας βοηθάνε στις πορείες κλείνοντας τους δρόμους.
Γιατί κανεις δεν θα πρέπει να καταστρέφει ATM αφού τα χρησιμοποιούν τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα μιας και οι προύχοντες έχουν τις επιταγές τους και τις πιστωτικές.
Γιατί ο αντιφασισμός έχει να κάνει μονο με τους χρυσαυγίτες και όχι φυσικά με όλα τα αλλα φασιστικά κομμάτια τις κοινωνίας όπως οι μπάτσοι και οι τράπεζες.
Γιατί στο κάτω κάτω είπαμε αναρχικοί αναρχικοί αλλα μην κάνουμε και καμια ζημια.
Δεν πρόκειται προφανώς να αναλώσουμε ούτε λίγες γραμμές προσπαθώντας να υπερασπιστούμε μια αντιμπατσικη αντικρατική και αντικαπιταλιστική κουλτούρα, μιας και αυτά θεωρούμε ότι έχουν εξηγηθεί και ειπωθεί χιλιάδες φορές. Σε αυτο όμως που αξίζει να επικεντρωθούμε είναι η συνθήκη τις κοινωνικής ειρήνης και νοοτροπίες που την συντηρούν. Μια κοινωνική ειρήνη που οποίος έχει ζήσει ή έχει περάσει από τις περισσότερες επαρχιακές πόλεις του είναι ξεκάθαρη. Δεν πειράζουμε τους μπάτσους άμα δεν μας πειράξουν, δεν ενοχλούμε τις τράπεζες άσχετος συνθηκών, οι πολιτικοί κρατούμενοι ήθελαν και τα έπαθαν οποτε δεν ασχολούμαστε με αυτούς και γενικός δεν πράττουμε τίποτα που θα ταρακουνήσει την μπουρντελοκοινωνία.
Οποιος όμως ονειρευτέ ένα ελευθεριακό κόσμο απαλλαγμένο από καταπίεση και ιεραρχία οφείλει να αναλογιστεί πως auto μπορεί και αν φυσικά μπορεί να συμβεί μέσα στα υπάρχοντα όρια και ψυχοσύνθεσης των ατόμων που απαρτίζουν την κοινωνία.
Όταν συντηρείται μια κοινωνική δομή τέτοια που οποιοδήποτε συγκρουσιακό φαινόμενο είναι εχθρικό, οποιαδήποτε προσπάθεια για βίαια μετατροπή των συνθηκών είναι καταδικαστέα τότε υπάρχει αλήθεια ελπίδα αυτή η κερδοσκοπική και ατομοκεντρική κοινωνία να αλλάξει ρότα ?(και όταν λέμε βίαια δεν εννοούμε φυσικά μονο την φυσική βία αλλα και την χρονική βία αντίθετη στην “κκεδιστικι” λογική του “όταν ωριμάσουν οι συνθήκες”)
Γιατί μήπως εντέλει κάποιον κόσμο τον βολεύει μια κοινωνία φαινομενικά αριστερή και χαρούμενη με χορούς και πανηγύρια αλλα βαθιά καπιταλιστική, φασίζουσα και καταπιεστική παρα η προσπάθεια για ολοκληρωτική αλλαγή τις ?
Μήπως τελικά η αναρχία έχει γίνει υπογραφή μαγαζιού και όχι λόγος ύπαρξης ?
Ατομικότητες από την πορεία 2/4/2017
Τι πρέπει να κάνουμε με όσους «μας πιάνουν στο στόμα τους» για άθλιους λόγους;
Να τους κάνουμε μήνυση; Να τους κάνουμε βουντού; Να τους κόψουμε το βήχα; Να κάνουμε προσφυγή στον Ο.Η.Ε.; στην Ε.Ε.; στη ΓΣΕΕ; Να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας; Την ανάσα μας; Τα αυτιά μας; Να ζητήσουμε μονομαχία στον κόκκινο ήλιο; Ή πνευματικά δικαιώματα;
Η πανούκλα είναι παλιά και γνωστή. Οργανώνοντας όχι ανέξοδα και άκοπα την αδιαλλαξία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας όταν κατεβαίνουμε στο δρόμο συμβάλλοντας στην όξυνση του κοινωνικού ταξικού πολέμου και καθόλου στη φορμαλιστική όξυνση μιας μονάχα παραμέτρου, ερχόμαστε αντιμέτωποι με καταστάσεις που όχι μόνο μας αηδιάζουν, αλλά που δεν γουστάρουμε ούτε να ενσωματώσουμε, ούτε να αφομοιώσουμε σκεπτόμενοι τελικά πώς η αηδία έχει την ευγενή αποστολή να μας προειδοποιεί για τα ναρκοπέδια που στήνουν αδιάκοπα χαϊδολογώντας τη δειλία τους διάφοροι «κινηματικοί τιμονιέριδες» της ηθικολογίας και της κοινωνικής ειρήνης αφού έτσι γράφει το συμβόλαιο της νομιμοποίησης τους φτιάχνοντας απόψεις όπως φραπέ.
Θεέ μου φύλαγέ με από τους φίλους μου, γιατί τους εχθρούς μου ξέρω να τους κανονίζω μόνος μου. Φυσικά, είναι βέβαιο ότι όταν αηδιάζουμε με τους πλοκαμοφόρους και ψυχοβόρους που μας δείχνουν με τα δάχτυλά τους να κινούνται απαξιωτικά εναντίον μας και πώς τα μυαλά τους ζεσταίνουν κάτι που αξίζει την απέραντη περιφρόνηση μας. Γιατί επαληθεύει κάτι σκληρό. Πως αν είσαι μέρος του ψεύτικου της μπλόφας αδιάφορου μεγέθους, δεν μπορείς παρά να επαναλαμβάνεις το ψέμα όπως της ηθικολογίας που είναι καλό αναισθητικό για καθημερινή χρήση. Είναι και ένας αρχαϊσμός για να τακτοποιεί κανείς τα γύρω του και πολλές φορές τον εντός του κόσμο.
Πως απλούστατα η απανθρωπιά είναι πάντα φθηνότερη τόσο διανοητικά όσο και συναισθηματικά αναπαράγοντας τη φρικαλεότητα του αποδιαπομπαίου τράγου, όπως στο τελετουργικό της «καθαρής πόλης» της «δημοκρατικής Αθήνας» έχοντας σαν έκτακτη ανάγκη τη συνάντηση της βιωμένης φτήνειας στην κατασκευή εχθρών με την εξίσου βιωμένη φτήνεια του ξεπλύματος των χεριών της. Δεν υπάρχει ούτε αντίφαση ούτε «ψυχική άβυσσος». Το μίγμα κακοήθειας χλεύης, απαξίωσης δεν εκπλήσει ούτε για τη μιζέρια του, ούτε για την επικαιρότητά του.
Δυστυχώς στους άθλιους καιρούς που ζούμε όπου η συνέπεια θεωρίας και έμπρακτης πολιτικής δράσης είναι προϋπόθεση ζωής η μία για την άλλη οι τρικλοποδιές είναι αναμενόμενες.
Τελικά είναι άχρηστο να χρησιμοποιεί κανείς πολιτικά επιχειρήματα μπροστά σε οικιακές συσκευές. Ο θόρυβος από τη φυγοκέντριση του συνειδησιακού πλυντηρίου «πολιτικοποιεί» οποιοδήποτε απορρυπαντικό υπακούει στην προϋπόθεση να είναι εύκολο στη χρήση φτηνό και βεβαιωμένα λευκαντικό. Εξαιρόντας βέβαια αυτούς που έχουν μία αξιοπρεπή παρατηρητικότητα και ανιδιοτελή σκέψη.
Αυτοί οι νεολαίοι είναι καλοί όταν είναι φυτά και όχι σπόροι έμπρακτων αρνήσεων όταν καταπίνουν αμάσητα το χάπι των ονείρων της καριέρας, της ανέλιξης, είναι ειρηνικοί, νεκρόφιλοι, δουλεύουν πειθαρχημένα, υπερασπίζονται την πατρίδα, όταν οι αγώνες τους και η ιστορία τους γίνονται κιμάς στο μενού των κυρίαρχων. Όταν δεν υπάρχει παρά μόνο σαν μεταβλητό κεφάλαιο όταν ηττάται, απελπίζεται, αυτοκαταστρέφεται στην «προγραμματισμένη μέθη» όταν με λίγα λόγια είναι εύκαιρη και πρόθυμη να τους πιάνουν το κώλο. Ε αυτή η νεολαία θα τιμωρείται και θα τιμωρείται όταν οργίζεται, εξεγείρεται, ριζοσπαστικοποιείται, αντιθεσμικά ανατρεπτικά, αυθεντικά. Διότι είναι τζάμπα μάγκες να τα κάνουν αυτά χωρίς σπόνσορες, χορηγούς και κυρίως χωρίς «πλάτες»…
ΑΥΤΑ ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΕ Ο ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ…
Θα τιμωρείται βεβαίως-βεβαίως ακόμα και όταν χωρίς σχέδιο, λίγο άτσαλα χωρίς στόχο αφήνει να της ξεφύγει ένας βιαστικός σπασμός οργής θυμού πίσω από ένα πρόχειρο οδόφραγμα πίσω από ένα μπουκάλι βενζίνης, μια σπασμένη κρατική βιτρίνα, μια πέτρα ένα σύνθημα…
Θα τιμωρείται όχι γι’αυτό που έκανε όσο κυρίως ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ. Αυτό μας θύμισε ο εισαγγελέας και ήρεμα με ακρίβεια εισηγήθηκε την ενοχή των κατηγορουμένων…
Κάποιοι/ες από την πορεία της 2.4.2017 στα Χανιά
