Αποφασιζουμε να παραμεινουμε σ’αυτο το χωρο,νοιωθουμε την υποχρεωση να συνυπαρξουμε
εχουμε την αναγκη της εκφρασης να υποστηριξουμε τις ιδεες μας
να αγνοησουμε τους εκφοβισμους να αντισταθουμε δημιουργωντας
σ’ενα περιβαλλον που διαφωτιζει τις σκεψεις μας,ακονιζουμε τα αιχμηρα μας ονειρα
να διαπερασουν το συστημα σαν πυρινο βελος, οι αποφασεις μας νερακι γαργαρο ,η ευγενεια
πετρα η μαγκια μας και σαν τον αερα η ομορφια μας
αναζητουμε τον αιθερα,στις σχεσεις μας σε μια μορφη που εκπληρωνει την συναντηση διανοιας και παθους σ’ενα στροβιλο που παρασερνουν τα συννεφα της βροχης και στιβει το ζουμι της καθε κοταςσε μια σουπα που σιγοβραζουν οι αδυναμιες και οι παραισθησεις μας
καθως ενας ηλιος καθαρτηριος προβαλλει πισω απ’τα βουνα της αγνοιας
και κατακαιει τους σαπιους θεσμους που απαρτιζουν την κοινωνια.