Οι Social Waste, ο Κωσταντής Παπακωνσταντίνου και ο Dj Magnum μοιράζονται μαζί μας ένα αλληγορικό τραγούδι-σχόλιο αφιερωμένο σε όλους εκείνους που παλεύουν για να μη γίνει ποτέ αυτή η εξόρυξη στη Χαλκιδική!

Οι Social Waste, ο Κωσταντής Παπακωνσταντίνου και ο Dj Magnum μοιράζονται μαζί μας ένα αλληγορικό τραγούδι-σχόλιο αφιερωμένο σε όλους εκείνους που παλεύουν για να μη γίνει ποτέ αυτή η εξόρυξη στη Χαλκιδική!

Το τραγούδι θα βρίσκεται στο επερχόμενο άλμπουμ τον Social Waste το οποίο έχει τίτλο «Με μια πειρατική Γαλέρα». Αναμένεται να κυκλοφορήσει γύρω στα μέσα Νοέμβρη.

Το Ποτοσί, λέει ο Γκαλεάνο, υπήρξε μια από τις σημαντικότερες και πολυπληθέστερες πόλεις του κόσμου. Είχε τον ίδιο πληθυσμό με το Λονδίνο, μεγαλύτερο από τη Μαδρίτη ή τη Σεβίλλη. “Vale un Potosi”, αξίζει ένα Ποτοσί, λένε οι Ισπανοί ακόμα και σήμερα για τα ακριβά αντικείμενα. Λένε ότι με το ασήμι που εξήχθη από το Cerro Rico και έφευγε για την Ευρώπη, θα μπορούσε να χτιστεί μια ασημένια γέφυρα από το Ποτοσί μέχρι τη Μαδρίτη. Οι εργάτες στα ορυχεία βέβαια πέθαιναν νωρίς. Σήμερα το Ποτοσί είναι μια πόλη-φάντασμα. Το ασήμι τελείωσε και τα παλιά μεγαλεία έσβησαν. Οι εργάτες τα ορυχεία ψάχνουν ακόμη για ψήγματα ασημιού. Πεθαίνουν πριν φτάσουν τα 45 τους.

Την Κυριακή είδα ένα όνειρο παράξενο

Ήμουνα λέει στο παλιό το Ποτοσί

Κάπου στα 4.000 μέτρα υψόμετρο

Τι άραγε να γύρευα πες μου κι εσύ

Μες το παλιό virreinato του Περού

Πριν γίνει η σημερινή η Βολιβία

Mamitas και papachos του παλιού καιρού

Σκυφτοί κι αμίλητοι δε σήκωναν αστεία

Και κάτω από του Cerro Rico τη σκιά

Παίζοντας κείνο το παιχνίδι με τις χάντρες

Σε δρόμους από ασήμι κι άφωτα κελιά

Λέγαν για το βουνό που έτρωγε τους άντρες

Κρύβει στα σπλάχνα του ψιθύριζαν το διάβολο

Που εμείς εδώ οι ιθαγενείς τον λέμε Τίο

Κι απ’ τον παράδεισο των ισπανών των άβολο

Καλύτερα στην κόλαση και στο ορυχείο

Κονκισταδόρες φεουδάρχες  και αρτίστες

Στις εκκλησίες ιερείς πιστοί και ικέτες

Ασήμι, πόρνες, τυχοδιώκτες αριβίστες

Στις λέσχες παίζαν τη ζωή τους χαρτοπαίχτες

Κι ύστερα λέει σα να βρέθηκα στο σύγχρονο

Το Ποτοσί της φτώχειας μα και της δυσχέρειας

muchacho εδώ “ya, no hay plata” μου φωνάζανε

στου θανατά τα ορυχεία και της μιζέριας

Στην άλλοτε μεγάλη πόλη ξεθωριάσανε

οι δόξες και τα πλούτη που είχε ζήσει πριν

και μόνο κάτι gringos τώρα πια θαυμάζανε

τους πίνακες του Melchor Pérez Holguín

Οι τυχοδιώκτες τώρα πια την κοπανήσανε

Μα ακόμα στα ορυχεία πεθαίνουνε νωρίς

Οι πόρνες κι οι αρχιερείς αποδημήσανε

Και ούτε κόκκο ασήμι εκεί πια δε θα βρεις

Μα όλη αυτή η ιστορία σα να μου θύμισε

Κάτι απ’τη μοίρα του ασημιού και του χρυσού

Και του Καθεδρικού η καμπάνα όταν ήχησε

Έμοιαζε με της εκκλησίας της Ιερισσού

Παράξενο παιχνίδι μου ‘παιξε το όνειρο

Στο ορκίζομαι δεν ξαναπίνω Κυριακή

Με κάποιο κόλπο μαγικό μα και παμπόνηρο

Κοιμήθηκα στο Ποτοσί και ξύπνησα Χαλκιδική

Στίχοι, παρουσίαση: Λεωνίδας
Παραγωγή: Κωσταντής Παπακωνσταντίνου, Χρήστος
Τζουράς, κλασική κιθάρα, ηλεκτρική κιθάρα, γυαλί ταμπούρ, moog synthesizer, samples: Κωσταντής Παπακωνσταντίνου
Scratches: DJ Magnum
Μπάσο: Στέλιος
Έτος : 2015
Social Waste official website: www.socialwaste.org
Κωσταντής Παπακωνσταντίνου Facebook: www.fb.com/kostantis.papakonstantinou
DJ Magnum Facebook : www.fb.com/Dj.Magnum.d.st8
Social Waste Facebook : www.fb.com/Social.Waste.Official
Social Waste Twitter: http://www.twitter.com/infosocialwaste