ΝΑΖΙ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
Στις 26/3 στο χώρο του πανεπιστημίου μετά από συνεχείς συναντήσεις με τον γνωστό χρυσαυγίτη γιάννη καντηλιεράκη μια πρωτοβουλία αντιφασιστών αποφάσισε να του μεταδώσει τα ελάχιστα της κοινωνικής αντιβίας που του αναλογούν, αυτού και των ομοίων του.
Στο σημείο αυτό κρίνεται σκόπιμο να αναφερθούν μερικές πληροφορίες για το ποιόν του «θύματος» γιάννη καντηλιεράκη. Ξεκινώντας από τα μαθητικά του χρόνια επέλεξε να ενταχθεί άτυπα στο ναζιστικό περίγυρο της χρυσής αυγής. Περνώντας στο πανεπιστήμιο επέλεξε να συνεχίσει την πορεία του εισβάλοντας στον πυρήνα της οργάνωσης. Επιχείρησε μαζί με ομοϊδεάτες του πριν δύο χρόνια να δημιουργήσει εθνικιστική παράταξη στο πανεπιστήμιο ρεθύμνου, ώστε να μπορεί θεσμικά να αναπαράγει τις ναζιστικές του πρακτικές και ιδέες. Πέρα από όλα αυτά το «θύμα» έχει επιλέξει πολλάκις να τραμπουκίσει άτομα που επιλέγουν να αντισταθούν δυναμικά απέναντι στις ναζιστικές αντιλήψεις. Καθώς και να μην κρύψει την πολιτική του ταυτότητα αφού υπάρχει δημοσιοποιημένο φωτογραφικό υλικό στο οποίο φαίνεται να γιορτάζει μαζί με ομοϊδεάτες του την ημέρα του χειμερινού ηλιοστασίου, μια σημαντική γιορτή για το ναζιστικό καθεστώς του χίτλερ . Και αυτό το «θύμα» κυκλοφορούσε άνετα τόσο καιρό στο χώρο του πανεπιστημίου και μερίδα φοιτητών του χτυπούσε φιλικά την πλάτη.
Για το γεγονός αυτό έχει άδικα στοχοποιηθεί με βάση θολές και ανυπόστατες κατηγορίεςαναρχικός σύντροφος που είναι γνωστός για τους αντιφασιστικούς και κοινωνικούς αγώνες στους οποίους συμμετέχει. Για ορισμένους η πολιτική και κινηματική δράση δεν φαίνεται να συμβαδίζει με το προφίλ ενός «καθωσπρέπει» υποψήφιου διδάκτορα.
Παρατηρούμε λοιπόν ότι οι θεσμοί ακολουθούν άλλη πρακτική για όσους δηλώνουν αναρχικοί και άλλη για όσους αποδεδειγμένα είναι φασίστες. Αν κοιτάξουμε το πρόσφατο παρελθόν θα εντοπίσουμε διάφορα περιστατικά όπως το κάψιμο του αυτοδιαχειριζόμενου στεκιού στο πανεπιστήμιο του ρεθύμνου, οι συνεχείς τραμπουκισμοί και οι επιθέσεις με φονικά μέσα, που σκόπιμα αποσιωπήθηκαν από την πανεπιστημιακή κοινότητα. Γίνεται δύσκολα κατανοητό το πώς οι θεσμοί που επικαλούνται τη δημοκρατία και την ισονομία ταυτόχρονα χαϊδεύουν τα αυτιά φασιστοειδών και υμνητών του χίτλερ.
Εν αντιθέσει για μας που επιλέγουμε να σταθούμε πλάι σε όποιον αγωνίζεται αντιιεραρχικά και αυτοοργανωμένα, διεκδικώντας μια κοινωνία χωρίς τάξεις και αφεντικά, πρακτικές χαϊδέματος αυτιών δεν ταιριάζουν. Για μας ο φασισμός και τα φερέφωνά του θα πρέπει να αντιμετωπίζονται μαχητικά μέσα στους κοινωνικούς χώρους, είτε πρόκειται για γειτονιές, πλατείες, γήπεδα, είτε για χώρους δουλειάς, σχολεία και πανεπιστήμια. Γιατί ο φασισμός είναι μια πανούκλα που αναπαράγεται και ανδρώνεται μέσα σε αυτούς τους χώρους.
Ο πανεπιστημιακός χώρος δεν αποτελεί μια γυάλα αποκομμένη από την κοινωνική πραγματικότητα, αντίθετα οι σχέσεις και οι συνθήκες που αναπαράγονται στην υπόλοιπη κοινωνία αναπαράγονται και μέσα σε αυτόν. Έτσι, οι κοινωνικές και ταξικές ανισότητες και ο ανταγωνισμός, οι σχέσεις εκμετάλλευσης και η επιβολή της κυριαρχίας στους καταπιεσμένους αναπαράγονται εντός του.
Απέναντι στην στοχοποίηση και στις άδικες διώξεις συντρόφων εμείς επιλέγουμε να στεκόμαστε έμπρακτα δίπλα τους. Ενώ παράλληλα δεν θα αφήσουμε σπιθαμή γης στους φασίστες.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΟΒΟΣ
Αντιφασίστες-ριες
