Στις 26 Σεπτεμβρίου 2009 μπάτσοι ξυλοκοπούν και μεταφέρουν τον 25χρονο μετανάστη Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ, ύποπτο για ξυλοδαρμό, στο Α.Τ. Νίκαιας. Εκεί βασανίζεται άγρια. Στις 9 Οκτώβρη, πεθαίνει εξαιτίας της αστυνομικής «περιποίησης» που είχε δεχτεί λίγες μέρες πριν. Αναρχικές και τοπικές συλλογικότητες καλούν πορεία οργής στις 17 Οκτώβρη στη Νίκαια όπου και πραγματοποιείται σε περιβάλλον έντονης αστυνομοκρατίας. Μετά το τέλος της πορείας μπάτσοι συλλαμβάνουν 8 άτομα. Μεταξύ αυτών και οι 4 συλληφθέντες με τις -μεταξύ άλλων-κατηγορίες βάση του κουκουλονόμου.
Ο κουκουλονόμος είναι ένα ακόμη κατασταλτικό κατασκεύασμα, βάσει του οποίου όποιος μετέχει ή εμφανίζεται σε δημόσια συνάθροιση με καλυμμένο το πρόσωπο ή διαμορφωμένο κατά τρόπο που να μη διακρίνονται τα χαρακτηριστικά του, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο μηνών μέχρι ενός έτους, μη εξαγοράσιμη. Εξοντώνει δηλαδή, ψυχολογικά και οικονομικά οποιονδήποτε συλληφθεί σε πορεία ή άλλη πολιτική δράση. Η κουκούλα ή το μαντήλι που θα χρησιμοποιηθεί για να προστατεύσει κανείς την ταυτότητά του απ’ τους δημοσιογράφους, φωτογράφους, ασφαλίτες και απ’ τις κάμερες ή η αντιασφυξιογόνα μάσκα για προστασία από τα χημικά των μπάτσων πλέον ποινικοποιείται με τον κουκουλονόμο, και η τελευταία μάλιστα θεωρείται και παθητική αντίσταση κατά της αρχής. Ψηφίζεται μετά τη δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου και την εξέγερση του Δεκέμβρη του ’08. Στόχος του η εξόντωση των εξεγερμένων και η κοινωνική καταστολή.
Συμπεριλαμβανομένου του κουκουλονόμου το κράτος εφαρμόζει ένα πλήθος πρακτικών καταστολής σε αγωνιστές με σκοπό την διασφάλιση της κοινωνικής ομαλότητας και ειρήνης, αλλά και την πρόληψη και τον έλεγχο κοινωνικών αντιδράσεων και εξεγερτικών πρακτικών. Ειδικά σε μια τέτοια περίοδο καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης το πρόσωπο της καταστολής έχει σκληρύνει. Οι προληπτικές προσαγωγές, οι μπούκες σε σπίτια συντρόφων και καταλήψεις, οι επικηρύξεις αγωνιστών, οι παρακολουθήσεις, τα ψευδή κατηγορητήρια και ενοχοποιήσεις χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο είναι τα δυνατά χαρτιά που έχει ο κρατικός μηχανισμός στην ατζέντα του. Σ ‘αυτά έρχεται να προστεθεί και η λειτουργία φυλακών υψίστης ασφαλείας που δίνει έτσι το τελειωτικό χτύπημα όσον αφορά τις συνθήκες κράτησης και διαβίωσής των κρατουμένων. Όσο παραμένουμε αδρανείς σ ‘αυτό τον εξευτελισμό της ανθρώπινης ύπαρξης τόσο οι ανθρωποφάγοι θα κάνουν την δουλειά τους ανενόχλητοι. Μέχρι η συνήθεια να γίνει τρόπος ζωής και ο φόβος δεδομένο.
Η καταστολή ως διαχρονικό μέσο επιτηδευμένης ισοπέδωσης των αντιστάσεων είναι η στρατιωτικοποιημένη ασπίδα του καθεστώτος, αφού εμφανίζεται ως το σκληρότερο προσωπείο του. Αυτό όχι απλά δεν μας τρομάζει, αλλά μας πορώνει ακόμα περισσότερο με πείσμα των καιρών να περάσουμε μέσα απ’ τις ρωγμές της. Έτσι λοιπόν, δεν μένουμε σε καταγγελίες των κατασταλτικών μεθοδεύσεων αλλά αντίθετα σκοπός μας είναι η δημιουργία υγειών σχέσεων αλληλεγγύης και η επίθεση σε όλα τα παραπάνω με όλα τα μέσα. Δεν διαπραγματευόμαστε την ελευθερία μας.
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ 8 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ – ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Ή ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΥΚΟΥΛΕΣ Ή ΜΕ ΤΙΣ ΓΡΑΒΑΤΕΣ
Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου Κρήτης
