“Το κινηματικό εργαστήρι το οποίο υπήρξε η Ελλάδα από το Δεκέμβρη του 2008 έως τον Φεβρουάριο του 2012 τείνει να μετατραπεί μετά τις διπλές κοινοβουλευτικές εκλογές εκείνου του χρόνου, σε μία άσκηση αντοχής και ανοχής στην κοινοβουλευτική ηγεμονία.
Οι μαζικές Γενικές Απεργίες που συνοδεύονταν από το αίτημα να μετατραπούν σε διαρκείας, οι ποικιλόμορφες εργατικές και απεργιακές επιτροπές, οι συνδικαλιστικές πρωτοβουλίες και οι αντίστοιχοι συντονισμοί, οι μαζικές ταξικές λαϊκές συνελεύσεις, η ηγεμονία του δρόμου και της κοινωνίας έναντι της πολιτικής των διαδρόμων, αντικαταστάθηκε από ένα κονσέρτο μουσικής κοινοβουλευτικού δωματίου, από εργατικούς αγώνες απομονωμένους που αντέχουν λιγότερο ή περισσότερο πριν καταρρεύσουν από το βάρος της μοναξιάς τους και από την αναδίπλωση των πολιτικών ρευμάτων στις παραδοσιακές θέσεις και δράσεις τους.
Ποιες είναι οι συνθήκες που επέτρεψαν μια τέτοια υποχώρηση αυτή τη διετία και ποιοι οι όροι για την υπέρβασή της; Πώς εξελίχθηκαν οι εργατικοί αγώνες αυτής της περιόδου και γιατί ηττήθηκαν στη συντριπτική τους πλειονότητα;
Υπάρχουν οι δυνατότητες και οι απόπειρες για μια διαφορετική εργατική οργάνωση που θα αντικαταστήσει τη σημερινή συνδικαλιστική γραφειοκρατία και θα ξανασυνδέσει τους εργατικούς αγώνες με το αίτημα του κοινωνικού μετασχηματισμού.
Για όλα αυτά, συζητάμε με συντρόφους από την Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία ΡΟΣΙΝΑΝΤΕ από την Αθήνα, την Τρίτη 5 Αυγούστου στις 8 το βράδυ στην Κατάληψη Rosa Nera.”
Κατάληψη Rosa Nera ,λόφος καστέλι παλιό λιμάνι Χανιά
πηγή : http://rosanera.squat.gr/