12 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ
16/5/2002-16/5/2014
Αυτές τις μέρες η Κατάληψη Ευαγγελισμού (ΚΕ) κλείνει 12 χρόνια ηλικίας και όπως κάθε χρόνο “γιορτάζει” με μια σειρά πολιτικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων, που ξεκινάνε από την Τρίτη 1 Ιούλη και ολοκληρώνονται την Κυριακή 6 Ιούλη. Δεν είναι ίσως η στιγμή αλλά ούτε και η άμεση προτεραιότητα μας να αναφέρουμε λεπτομερώς τι είναι ο Ευαγγελισμός, τι αντιπροσωπεύει κλπ. Αυτό το ζήτημα σε μεγάλο μέρος του, έχει αποσαφηνιστεί σε εκατοντάδες κείμενα, έχει διατυπωθεί σε άπειρες συνελεύσεις και ενσαρκώθηκε σε πάρα πολλές δράσεις, μέσα σε αυτά τα 12 χρόνια και έχουμε τη πεποίθηση πως οι άνθρωποι που ενδιαφέρονται, θα έρθουν στις εκδηλώσεις, θα ακούσουν, θα ρωτήσουν, θα πάρουν υλικό, άρα θα βγάλουν συμπεράσματα. Οπότε εδώ δε θα αναλύσουμε.
Δεν μπορούμε όμως να μην αναφέρουμε πως εδώ και χρόνια που ο καπιταλισμός μεταλλάσσεται και αναπόφευκτα σκληραίνει την στάση του, ξαναδοκιμάζοντας ακόμα και το φασισμό, στην Ελλάδα χώροι όπως η Κ.Ε έχουν μέχρι στιγμής αντέξει αυτή την επίθεση, διατηρώντας την υλική και πολιτική τους υπόσταση. Πάντως στα μνημονιακά χρόνια (κι όχι μόνο) που πρωθυπουργοί και κυβερνήσεις “κατεβαίνουν” όπως “ανεβαίνουν” , κατά παραγγελία και με συνοπτικές διαδικασίες, που απίθανοι νόμοι ψηφίζονται και επικίνδυνοι εξουσιαστές τους εφαρμόζουν, το δόγμα “μηδενικής ανοχής” του κράτους, δεν προσπέρασε τα στέκια και τις καταλήψεις εκκενώνοντας κάποιες από αυτές μέσα στο 2012. Το γελοίο κράτος έφτασε σε σημείο να λέει ότι θα μετατρέψει τα κτίρια σε σχολεία και πολιτιστικά κέντρα. Η αλήθεια όμως είναι ότι σαπίζουν άδεια πίσω από τούβλα και συρματοπλέγματα, ενώ μπορούν να καλύψουν ανάγκες στέγασης, πολιτικής αυτομόρφωσης και έκφρασης, κοινωνικοποίησης, αντιεμπορευματικής διασκέδασης και σε ένα βαθμό τις ανάγκες οργάνωσης του αναρχικού και αντιφασιστικού αγώνα. Από ‘δω και πέρα όλα αυτά (και πολλά άλλα) αναπόφευκτα χρειάζονται.
Πριν λοιπόν αποφασίσουμε αν οι καταλήψεις “πρέπει” να υπάρχουν ας ρωτήσουμε κι εμείς με τη σειρά μας αν χρειάζεται να υπομένουμε και να επικροτούμε αυτή την άθλια καθημερινότητα που δημιουργεί η εξουσία για να βασιλεύει. Ας αναρωτηθούμε αν χρειαζόμαστε σωτήρες-καναλάρχες-κόμματα-δέσποτες και μπάτσους να μας λένε πως θα αντισταθούμε και να μας επιβάλλουν την ησυχία του νεκροταφείου, όταν μπροστά μας συντελείται η αποθέωση του Τίποτα. Ας σκεφτούμε κι ας αποφασίσουμε όλοι μαζί και ο καθένας μόνος του, αν θα χρησιμοποιήσουμε αυτά τα κτίρια σαν πολιτικά-κοινωνικά εργαλεία χειραφέτησης, σαν μικρές ή μεγάλες εστίες αντίστασης μπροστά σε πανίσχυρους αλλά όχι άτρωτους εχθρούς ή αν θα τις καταδικάσουμε σε αχρηστία.
Το γεγονός και μόνο ότι η Κ.Ε υπάρχει μετά από 12 χρόνια είναι μια στοιχειώδης πολιτική στάση. Επίσης ήταν και η επιλογή των ανθρώπων που την πλαισίωσαν. Οπότε στο ερώτημα αν χρειάζεται να υπάρχει, η απάντηση είναι κοφτή. Χρειάζεται και παραχρειάζεται. Για να παράγει ελευθερία και να προπαγανδίζει στη κοινωνία την επιθυμία όλων μας, την κοινωνική απελευθέρωση. Κι αν αυτό γίνει, τότε οι καταλήψεις δε θα χρειάζονται.
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΆΝΩΣΗ
Κατάληψη Ευαγγελισμού –Θεοτοκοπούλου 18, Ηράκλειο Κρήτης
ΥΓ.: Δεν ξεχνάμε την απεργία πείνας (απο 23/6) των κρατουμένων ενάντια στις φυλακές τύπου Γ – Αλληλεγγύη στους κρατούμενους που αγωνίζονται!
Πηγή : http://evagelismos.squat.gr/
