Διεθνές κάλεσμα για πολιτική και οικονομική στήριξη στην υπόθεση του διωκόμενου αναρχικού Θ.Σίψα
Η 5η Μάη του 2010 έχει μείνει στην ιστορία των κοινωνικών-ταξικών αγώνων ως μία από τις μαζικότερες και μαχητικότερες διαδηλώσεις, κατά την οποία μισό εκατομμύριο διαδηλωτές συγκρούονταν για ώρες μπροστά από το κοινοβούλιο ενάντια στην υπογραφή του πρώτου μνημονίου. Η μέρα αυτή στιγματίστηκε από τον εμπρησμό του υποκαταστήματος της τράπεζας Μarfin και το θάνατο από αναθυμιάσεις 3 εργαζομένων μέσα σε αυτήν. Αυτό το τραγικό γεγονός αποτέλεσε το πεδίο όπου η κυρίαρχη προπαγάνδα έστησε ένα χυδαίο ιδεολογικό πόλεμο επιχειρώντας να εγκληματοποιήσει την κοινωνική αντιβία και να στοχοποιήσει όλους τους αντιστεκόμενους και τις αντιστεκόμενες και ιδιαίτερα τον α/α χώρο.
Στις 29/4/2011, επετειακά της 5ης Μάη με βάση ένα ανώνυμο σημείωμα προς την ασφάλεια* απαγάγονται από αστυνομικές δυνάμεις 4 άτομα, εκ των οποίων 3 αναρχικοί, μεταφέρονται στη ΓΑΔΑ χωρίς να γνωρίζουν το λόγο και ενώ για ώρες δε μπορούν να επικοινωνήσουν με κανέναν, έχει αρχίσει μια μεγάλης έκτασης λασπολογία από σύσσωμα τα ΜΜΕ με εξαγγελίες σύλληψης των «δραστών της Μarfin». Ακολουθούν έρευνες στα σπίτια τους, διαδικασίες αναγνώρισης, παραθέσεις φωτογραφιών χωρίς βέβαια να προκύψει κανένα επιβαρυντικό στοιχείο σε βάρος τους. Έτσι, μετά την κατάθεσή τους αφήνονται ελεύθεροι και τα «στοιχεία» μαζί με τις καταθέσεις στέλνονται στον εισαγγελέα, ο οποίος όμως καθώς δε μπορεί να τεκμηριώσει καμία κατηγορία, επιστρέφει το φάκελο πίσω στην αστυνομία και η όλη υπόθεση φαίνεται να οδεύει προς το αρχείο.
Στις 8/5/2013 και χωρίς να έχει προκύψει κανένα στοιχείο, ο ανακριτής αποφασίζει να αποδώσει κατηγορίες για 3 ανθρωποκτονίες και 23 απόπειρες ανθρωποκτονίας στο σύντροφο Θοδωρή Σίψα για την υπόθεση της τράπεζας Marfin. Για τους άλλους δύο συντρόφους δεν προχωράει καμία διωκτική διαδικασία, ενώ το τέταρτο άτομο κατηγορείται για την απόπειρα εμπρησμού ενός βιβλιοπωλείου που βρίσκεται απέναντι από την τράπεζα. Στην απολογία του, το Μάιο του 2013, ο σύντροφος καταθέτει αυτό που δηλώνει από την αρχή: «Από τη δικογραφία αποδεικνύεται περίτρανα, μέσα από καταθέσεις μαρτύρων, φωτογραφικό υλικό και βίντεο από κάμερες, ότι δεν έχω ουδεμία σχέση με καμία επίθεση σε κανένα χρονικό σημείο εκείνης της μέρας στο κέντρο της Αθήνας». Αφού περάσει από τον ανακριτή, αφήνεται ελεύθερος με περιοριστικούς όρους, κάτι που είναι εξαιρετικά σπάνιο για κάποιον που αντιμετωπίζει τέτοιου είδους κατηγορίες (χαρακτηριστικός όρος η απαγόρευση συμμετοχής του σε μελλοντικές διαδηλώσεις).
Αρχικά η δίκη ορίστηκε για το Δεκέμβρη του ’13 αλλά αναβλήθηκε λόγω αδυναμίας της πολιτικής αγωγής. Η δίκη ορίστηκε εκ νέου το Μάιο του ’14 αλλά αναβλήθηκε λόγω εκλογών και ορίστηκε για το Δεκέμβρη του ’14. Εδώ να σημειώσουμε ότι τον Ιούλιο του ’13 καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης τρία στελέχη της τράπεζας Marfin για κατηγορίες που αφορούσαν κυρίως την έλλειψη μέτρων πυροπροστασίας στο κτήριο της τράπεζας, καθώς και την μη έγκαιρη εκκένωσή της.
Η περίφημη υπόθεση Marfin στοχεύει στην ποινικοποίηση όλων αυτών των πρακτικών κοινωνικής αντιβίας που έχουν εκφραστεί μέσα από δυναμικές κινητοποιήσεις ενάντια στην υποτίμηση της ζωής, επικεντρώνοντας στον α/α χώρο. Απευθύνεται όμως σε κάθε εν δυνάμει εξεγερμένο κοινωνικό κομμάτι, προβάλλοντας την αντιμετώπιση που του επιφυλάσσει το κράτος «έκτακτης ανάγκης» σε περίπτωση που επιλέξει το δρόμο της αντίστασης. Εμείς από την πλευρά μας ως αναρχικοί/αντιεξουσιαστές δεν θα καταδικάσουμε τη βία από όπου κι αν προέρχεται. Γιατί δεν αποδεχόμαστε κανένα συμψηφισμό ανάμεσα στην κοινωνική, ταξική αντιβία με τη βία της αστυνομίας, τη βία των αφεντικών στους χώρους εργασίας, τη βία των φασιστών ενάντια στους μετανάστες και όσους δεν ταιριάζουν στο «άριο» όραμά τους. Δεν αποδεχόμαστε την εξίσωση της βίας των από πάνω με αυτή των καταπιεσμένων. Στην έκφραση της κοινωνικής αντιβίας στο δρόμο είναι αυτονόητα αρχή μας ότι αυτή στρέφεται ενάντια στο κράτος και τον καπιταλισμό. Η λογική της αδιάκριτης απαξίωσης της ανθρώπινης ζωής είναι ξένη προς εμάς. Ποτέ δεν οικειοποιηθήκαμε τους όρους της «παράπλευρης απώλειας» ή της «κακιάς στιγμής» ως αναρχικοί. Αυτά είναι τα άλλοθι του κράτους και των αφεντικών προκειμένου να δικαιολογήσουν τις δολοφονίες των μηχανισμών καταστολής, των δολοφονιών στα εργασιακά κάτεργα και τις φασιστικές επιθέσεις. Αυτός είναι ο σάπιος κόσμος της εκμετάλλευσης και της βαρβαρότητας, που προσπαθούμε να καταστρέψουμε και πάνω στα συντρίμμια του να δημιουργήσουμε έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.
Η σκευωρία που έχει στηθεί στην πλάτη του συντρόφου Θοδωρή Σίψα δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό κρατικής μεθόδευσης, είναι όμως το πιο εξωφρενικό κατηγορητήριο που έχει αποδοθεί σε αναρχικό που συμμετείχε σε διαδήλωση με στόχο να απονοηματοδοτήσει τη συγκρουσιακότητα και να στιγματίσει ως αντικοινωνικό έναν πολιτικό χώρο που τα τελευταία χρόνια έχει αποκτήσει σοβαρά κοινωνικά ερείσματα μέσα από την συνεχή παρουσία του στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες. Η υπόθεση του συντρόφου Θοδωρή Σίψα είναι υπόθεση όλων μας. Η δίωξη στο πρόσωπό του είναι μια δίωξη εναντίον όλων μας, εναντίον όλων όσων αγωνίζονται ενάντια στον ολοκληρωτισμό και τη βαρβαρότητα, ενάντια στην υποτίμηση της ζωής και της αξιοπρέπειας. Ο κόσμος του αγώνα, από τον α/α χώρο ως τα σωματεία βάσης και τις συνελεύσεις γειτονιάς δε θα αφήσει κανέναν και καμία μόνο-η στις κατασταλτικές μεθοδεύσεις.
Η δίκη (που αναβλήθηκε λόγω εκλογών για το Δεκέμβρη) αναμένεται να είναι μια αρκετά χρονοβόρα και επίπονη διαδικασία και τα δικαστικά έξοδα αρκετά υψηλά. Η συνέλευση αλληλεγγύης στο Θοδωρή Σίψα βρίσκεται σε συνεχή επαφή και αλληλοενημέρωση με τους δικηγόρους του για το δικονομικό και οικονομικό σκέλος. Μέχρι στιγμής έχουν δαπανηθεί περίπου 12.000 ευρώ και το ποσό που υπολείπεται είναι 8.000 για δικαστικά έξοδα και τεχνική υποστήριξη, με τα δεδομένα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή. Η φύση και η διάρκεια της δίκης, όμως, είναι τέτοια που δεν αποκλείεται τα έξοδα αυτά να αυξηθούν. Η γενικότερη οικονομική ένδεια και επιπλέον η επιβολή τεράστιων ποσών ως εγγυήσεις και δικαστικά έξοδα, που τα τελευταία χρόνια έχουν αποκτήσει το χαρακτήρα ενός παράλληλου οικονομικού πολέμου εναντίον του κινήματος, δεν έχουν επιτρέψει να συγκεντρωθεί το αναγκαίο ποσό.
Αντιλαμβανόμενοι την τεράστια πολιτική σημασία της συγκεκριμένης δίκης τόσο για τον αναρχικό χώρο όσο και για ολόκληρο τον κόσμο του αγώνα, καλούμε κάθε οργάνωση, συλλογικότητα, συνέλευση ή κοινωνικό κέντρο, κάθε ομάδα και άτομο που αναγνωρίζει τον εαυτό του/της ως εν δυνάμει ή εν ενεργεία ευρισκόμενο στο στόχαστρο αυτής της επίθεσης να συμβάλλει στην πολιτική και οικονομική στήριξη της υπόθεσης.
Συνέλευση αλληλεγγύης στον Θ. Σίψα
* Το τελευταίο διάστημα αποτελεί πάγια τακτική της αστυνομίας να προχωράει σε διώξεις αγωνιστών με μοναδικά αποδεικτικά στοιχεία ανώνυμα σημειώματα και τηλεφωνήματα που φτάνουν στην ασφάλεια. Αυτή η τακτική έχει αρχίσει πλέον να αμφισβητείται τόσο από καθεστωτικά ΜΜΕ όσο και από δικαστικούς κύκλους.
Αυτοοργανωμένο ντοκιμαντέρ από την εργατική συλλογικότητα ΔΙΑΚΟΠΤΕΣ: Η τυχαία δίωξη ενός αναρχικού
Πηγή : http://resistra.espivblogs.net
