Tι θα πει «πραγματική» δημοκρατία; Οι καταπιεσμένοι να διαλέγουν αντιπροσώπους για να υπερασπιστούν τις διεκδικήσεις τους, να τους δίνουν εντολή να τους εκπροσωπούν αυθαιρετώντας και να τους ζητάνε, κάθε 4 χρόνια, να δίνουν λόγο για την επιτυχία ή την αποτυχία της αποστολής τους. Όμως, σε τι θα μας εκπροσωπούσαν αυτοί:
-Που κλέβουν τον δημόσιο πλούτο,
-Που διαχειρίζονται τα νοσοκομεία σαν κερδοσκοπικές επιχειρήσεις χωρίς να λαμβάνουν υπόψη την αξία της ανθρώπινης ζωής,
-Που προωθούν τα σχολεία-στρατόπεδα και κατασκευάζουν φυλακές και κέντρα κράτησης αντί να πολλαπλασιάζουν τα μικρά σχολεία,
-Που χρησιμοποιούν τους δασμούς και τους φόρους των μισθωτών και των μικροεπαγγελματιών για να ξελασπώσουν τις καταχρήσεις των γκόλντεν μπόυς,
-Που υποστηρίζουν τις μαφίες των αγροτικών προϊόντων που εκτρέπουν τη διατροφή από τη φύση,
-Που καταστρέφουν τους τομείς προτεραιότητας (μεταλλουργία, υφαντουργία, κατοικία, ταχυδρομεία, μεταφορές, εργοστάσια αγαθών χρήσιμων στην κοινωνία),
-Που καταστέλλουν με τον πιο βίαιο τρόπο οποιαδήποτε ατομικότητα ή συλλογικότητα συνειδητοποιήσει όλα τα παραπάνω και επιλέξει να αντισταθεί;
Για όλο το κοινοβουλευτικό φάσμα, η κάθε εκλογική αναμέτρηση σημαίνει πρακτικά το ίδιο πράγμα. Μεταφράζεται σε αναζήτηση πελατείας, μάχη για κυριαρχία, απάτη και φούμαρα. Είναι η περιφρόνηση του καταπιεσμένου, που ρίχνει στα χαμένα την εμπιστοσύνη του στην κάλπη, χωρίς να σκέφτεται τη χολέρα της απογοήτευσης που τον προετοιμάζει για τη βαρβαρότητα του «ο καθένας για πάρτη του» και του «όλοι εναντίον όλων». Είναι η ανάγκη η εργατική τάξη μιας χώρας να χρησιμοποιείται για προπέτασμα από τους διψασμένους για εξουσία, τους διαχειριστές της εκλογικής φάρσας, τους προαγωγούς ενός ίματζ που το κοτσάρουν παντού χωρίς να φοβούνται τη γελοιοποίηση.
Η ελευθεριακή οργάνωση της κοινωνικής ζωής, δεν είναι παρά η έκφραση του προωθημένου και αποτελεσματικού εκδημοκρατισμού. Ένα πλήθος από τοπικές οργανώσεις, όσο το δυνατό περισσότερο αυτόνομες, ενωμένες κατά συνοικία, κατά περιφέρεια, κατά εδαφική ενότητα. Ενωμένες επίσης σύμφωνα με την ομοιότητα των σκοπών, των ταξικών συμφερόντων και της εργασίας πάνω στη βάση της αλληλοβοήθειας και της αυτοδιεύθυνσης. Επιδιώκουμε να ξαναβρεί η πολιτική το αρχικό της νόημα: τέχνη της διακυβέρνησης της πολιτείας. Θέλουμε μια άμεση δημοκρατία που να πηγάζει όχι από δαρμένους, προδομένους πολίτες που λένε «καλά είμαι εδώ», αλλά από γυναίκες και άνδρες που νοιάζονται να προάγουν παντού την αλληλεγγύη και την πρόοδο του ανθρώπου.
Αναρχική συλλογικότητα Οκτάνα
oktana.espivblogs.net
*To παραπάνω κείμενο μοιράστηκε σε αντιεκλογική παρέμβαση στον ΟΑΕΔ στο Ηράκλειο Κρήτης.
