Σε μια εποχή που η λεηλασία της φύσης και των ζωών μας ονομάζεται ανάπτυξη, οι αγώνες για την προστασία τους βαφτίζονται “τρομοκρατία”.
Ο αγώνας του Notav είναι αξιόλογος για την διάρκεια και την μαχητικότητά του και μας δίνει το παράδειγμα και εδώ. Ξεκίνησε στις αρχές του ‘90 με την συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων, οι οποίοι επιδιώκουν το μπλοκάρισμα της περιβαλλοντικής υποβάθμισης της περιοχής της Val Susa στους πρόποδες των Ιταλικών Άλπεων.
Λίγα λόγια για το TAV
TAV είναι το ιταλικό ακρωνύμιο για τα τρένα υψηλής ταχύτητας (Treno ad Alta Velocita ) τα οποία αναπτύσσουν ταχύτητα μέχρι 300 χλμ/ώρα. Η Val Susa είναι μια στενή κοιλάδα που βρίσκεται στις Άλπεις (ελάχιστο πλάτος 3 χλμ.), στο έδαφος μεταξύ Ιταλίας και Γαλλίας. Το 1991 η Ε.Ε. αποφάσισε να δημιουργήσει μια καινούρια γραμμή τρένων υψηλής ταχύτητας, με σκοπό να συνδέσει τη Λισσαβώνα με τα σύνορα της Ουκρανίας. Το πλάνο αποτελείται από 2 δίδυμα τούνελ μήκους 56 χλμ. Σκοπός ήταν τα έργα να ξεκινήσουν στα μέσα της δεκαετίας του ‘90. Μέχρι σήμερα ελάχιστες υποδομές έχουν ολοκληρωθεί. Οι εκτιμήσεις είναι ότι δεν πρόκειται να ολοκληρωθεί μέχρι το 2030. Το κόστος υλοποίησης είχε υπολογιστεί γύρω στα 14 δις ευρώ, αλλά οι πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις το υπολογίζουν στο τετραπλάσιο.
Ο αγώνας
Οι πρώτες αντιδράσεις ξεκίνησαν το 1992. Στον αγώνα συμμετείχαν πέρα από τις επιτροπές κατοίκων, σωματεία βάσης και κόσμος του κινήματος. Τα αρχικά στοιχεία που συγκεντρώθηκαν ήταν καθοριστικά για την εξέλιξη του αγώνα. Ο αγώνας ενάντια στο έργο είχε μια αργή και σταθερή εξέλιξη, με βασικό τρόπο δράσης μαζικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας. Τον Οκτώβρη του 2005 διαδηλωτές παρεμπόδισαν τη δημιουργία δοκιμαστικών έργων στην περιοχή, παρά την ισχυρή αστυνομική παρουσία. Τους επόμενους μήνες η σε μια επιχείρηση στρατιωτικού τύπου, η περιοχή καταλήφθηκε από αστυνομικές δυνάμεις. Οι κάτοικοι ήταν υποχρεωμένοι να δείχνουν τα χαρτιά τους κάθε φορά που έμπαιναν-έβγαιναν στα σπίτια τους. Στα τέλη Νοέμβρη του 2005 τα έργα παρεμποδίστηκαν ξανά μετά από μαζικές διαδηλώσεις και με την κυβέρνηση να οπισθοχωρεί προτείνοντας ένα εναλλακτικό (αλλά το ίδιο καταστροφικό) σχέδιο. Το Μάη του 2011 η ιταλική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα ξεκινήσει τη διάνοιξη μιας νέας γραμμής. Το κίνημα NoTAV εμπόδισε το έργο και κατέλαβε και περιφρούρησε την περιοχή για πάνω από ένα μήνα. Αυτά μέχρι και τον Ιούνιο του ‘11, όταν 1000 αστυνομικοί τους απώθησαν κάνοντας μεγάλη χρήση χημικών. Μετά από λίγες μέρες, μια μεγάλη διαδήλωση με πάνω από 80.000 συμμετέχοντες προσπάθησε να απωθήσει τις αστυνομικές δυνάμεις αλλά ανεπιτυχώς. Από το τέλος του καλοκαιριού του 2011, αστυνομία μαζί με δυνάμεις του στρατού οι οποίες ανακλήθηκαν από το Αφγανιστάν, περιφρουρούν την περιοχή για να αποτρέψουν οποιαδήποτε προσπάθεια παρεμπόδισης του έργου. Ο αγώνας συνεχίζεται μέχρι και σήμερα παρά τις εκατοντάδες συλλήψεις και φυλακίσεις, όλο και πιο μαζικός, πολύμορφος και δυναμικός, με δεκάδες χιλιάδες να δίνουν το παρόν.
Τα επιχειρήματα του κινήματος NoTAV
Η δημιουργία του κινήματος αντίστασης αιτιολογείται από τα επιχειρήματα που αποδεικνύουν τον παραλογισμό της κατασκευής του έργου.
Χρησιμότητα του έργου:
Καταρχήν δεν προσφέρει τίποτα σχετικά με την σύνδεση της Ιταλίας με την Γαλλία. Ήδη υπάρχουν αυτοκινητόδρομοι και γραμμές τρένου που συνδέουν τις δύο χώρες. Ενώ οι αρχικές μελέτες υπολόγιζαν αύξηση του μεταφορικού έργου, στην πραγματικότητα οι αριθμοί δείχνουν πάγωμα την τελευταία εικοσαετία και από το 2008 και μετά μείωση. Επίσης η υπάρχουσα σιδηροδρομική σύνδεση χρησιμοποιείται λιγότερο από 50% αναλογικά με την μεταφορική της ικανότητα.
Οικονομικά δεδομένα σχετικά με το έργο:
Στην Γαλλία από το 2012 υπάρχει προβληματισμός σχετικά με την αναγκαιότητα του έργου σε σχέση με το κόστος του. Το κόστος του σύμφωνα με μελέτη του 2010 θα είναι 14 δις ευρώ, χρήματα τα οποία πρέπει να συγκεντρωθούν από περικοπές σε κοινωφελείς υπηρεσίες (περίθαλψη και υγεία). Επίσης πουθενά στις οικονομικές μελέτες δεν πιθανολογείται πως τα έσοδα της νέας σιδηροδρομικής γραμμής θα καλύψουν το κόστος κατασκευής. Η Γαλλία είναι έτοιμη να κάνει πίσω σχετικά με την κατασκευή, εξέλιξη που έχει ως αποτέλεσμα την όξυνση της καταστολής από πλευράς Ιταλίας ώστε να προχωρήσει το έργο άμεσα, και να μην ακυρωθεί άδοξα η επένδυση. Ίσως να εξηγείται αυτό από το γεγονός ότι στις δύο μεγάλες κοινοπραξίες που έχουν αναλάβει την κατασκευή, είναι πρόεδρος ο πρώην υπουργός μεταφορών της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι ενώ στην άλλη είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου ο πρώην υπουργός μεταφορών της κεντροαριστερής κυβέρνησης Μόντι.
Περιβαλλοντική καταστροφή:
Η δημιουργία των τούνελ θα καταστρέψει τον υδροφόρο ορίζοντα, με τα χωριά της Τοσκάνης να έχουν αποχτήσει σοβαρό πρόβλημα. Επίσης στην περιοχή της κατασκευής του έργου υπάρχουν κοιτάσματα ουρανίου και αμιάντου, ουσιών εξαιρετικά επικίνδυνων για την υγεία του πληθυσμού εφόσον εκσκαφτούν και οι διαβεβαιώσεις της κατασκευαστικής εταιρίας για την προστασία του περιβάλλοντος δεν πείθουν. Ειδικά το οικοσύστημα των Άλπεων είναι μοναδικής αξίας και ευαισθησίας και είναι ήδη επιβαρυμένο από την ανθρώπινη δραστηριότητα του βιομηχανοποιημένου Ιταλικού Βορρά.
Η σύλληψη των τεσσάρων στις 09/12/13 προμηνύει αναβάθμιση της κατασταλτικής πολιτικής.
Στις 9 του περασμένου Δεκέμβρη μετά από επιχείρηση της αστυνομίας συνελήφθησαν τέσσερις αναρχικοί με βάση το άρθρο 280(b) του ιταλικού ποινικού κώδικα (αντιτρομοκρατικός) με ποινές που μπορούν να φτάσουν τα τριάντα χρόνια κάθειρξη. Πρόκειται για την Chiara Zenobi και τους Niccolo Blasi, Claudio Alberto, Mattia Zanotti. Είναι μία μεθόδευση η οποία αναβαθμίζει το επίπεδο της καταστολής καθώς μέχρι τώρα υπάρχουν δεκάδες συλληφθέντες χωρίς όμως να τους απαγγελθούν αυτού του είδους οι κατηγορίες. Αυτές οι συλλήψεις σχετίζονται με έρευνα που διεξήχθη έπειτα από ένα σαμποτάζ που έγινε στο εργοτάξιο της κατασκευαστικής στην ValSusa τον Μάη του 2013.
Διάφοροι παρατρεχάμενοι (δημοσιογράφοι,διαμορφωτές της κοινής γνώμης και πολιτικοί) προλείαναν το έδαφος με μία τρομοκρατική σταυροφορία με στόχο την αναβάθμιση των κατηγοριών.
Ο στόχος τους ήταν σαφής: η δημιουργία κλίματος ώστε οι αντιστεκόμενοι να κλειστούν στα σπίτια τους φοβούμενοι τις συνέπειες, ανακόπτοντας την εξέλιξη του κινήματος NoTav και δημιουργώντας νομικά τετελεσμένα.
«Δεν μας νοιάζει να μάθουμε ποιος, εκείνη τη νύχτα του Μαΐου, ήταν στην πραγματικότητα μέσα στο δάσος της Κλάρεα για να σαμποτάρει το εργοτάξιο – ίσως δεν νοιάζει καν τους ίδιους τους ανακριτές. Αυτό που θέλουν είναι να έχουν κάποιον στο χέρι για να επικρεμάται η απειλή πολυετούς εγκλεισμού επί του κινήματος και επί της ενεργούς αντίστασης, για να φθάσουν έτσι ήσυχοι και ανενόχλητοι στα εγκαίνια του εργοταξίου της Σούζα.»
12/02/14 απόσπασμα επιστολής των συλληφθέντων, Νικολό,Κλαούντιο,Ματία
Από τις Σκουριές μέχρι την Val Susa ο αγώνας είναι κοινός
Αυτά τα γεγονότα δεν είναι πρωτοφανή καθώς η ίδια πίεση υπάρχει και στην Ελλάδα σε αντίστοιχους αγώνες. Οι σωματικές βλάβες από ευθεία ρίψη δακρυγόνων, η αποψίλωση εκατοντάδων στρεμμάτων δάσους, η δηλητηρίαση του νερού με αρσενικό, οι βίαιες εισβολές σε σπίτια είναι το περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί στην περιοχή της Χαλκιδικής ώστε να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα του Μπόμπολα και του τοπικού υπαλλήλου του, δημάρχου αρ-Πάχτα. Η αστυνομία ως ιδιωτικός στρατός κατοχής έχει κάνει εκατοντάδες προσαγωγές, η αντιτρομοκρατική έχει καλέσει δεκαπεντάχρονους μαθητές για ανάκριση, τα τηλέφωνα των κατοίκων παρακολουθούνται και οι βίαιες εισβολές τα ξημερώματα στα σπίτια των κατοίκων είναι κανονικότητα. Οι τέσσερις προφυλακίσεις και οι δεκαεφτά δικογραφίες, η στοχοποίηση των κατοίκων της περιοχής ως μέλη εγκληματικής οργάνωσης με περισσότερους από τριακόσιους διωκόμενους αποδεικνύουν ότι η δικαιοσύνη δεν είναι και τόσο τυφλή…
Αντιστοίχως οι κάτοικοι της Κερατέας πολέμησαν σώμα με σώμα για μήνες για να προστατέψουν το περιβάλλον από τα εγκληματικά σχέδια του εθνικού εργολάβου Μπόμπολα μέχρι πρότινος.
Στο Αποπηγάδι στα Χανιά και σε άλλες περιοχές της Κρήτης οι αγωνιζόμενοι ενάντια στις ΒΑΠΕ έχουν δεχτεί βρώμικο πόλεμο με συνεχείς αγωγές και μηνύσεις, με τον κρατικό και τον παρακρατικό μηχανισμό να κινητοποιείται για να τους κλείσει τα στόματα και να γυρίσουν σπίτια τους. Στο σήμερα η καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας δυτικά της Κρήτης σε διεθνή ύδατα αποδεικνύει ότι για τους εξουσιαστές το κίνητρο είναι ανήθικες σκοπιμότητες και πολιτικές επιδιώξεις. Ο αγώνας μας είναι κοινός καθώς το περιβάλλον είναι ένα και δεν αναγνωρίζει τα ανθρώπινα τεχνητά σύνορα. Η καταστροφή του Τσερνομπίλ στο παρελθόν δεν σεβάστηκε τα σύνορα και οι συνέπειες υπάρχουν και σήμερα.
Η διεθνής αλληλεγγύη
Η αλληλεγγύη στο κίνημα του NoTAV είναι συνεχής και εκτείνεται και πέρα των ιταλικών συνόρων. Στις 22 του τελευταίου Φλεβάρη καλέστηκε η διεθνής μέρα αλληλεγγύης στο κίνημα του Notav. Σε όλη την Ιταλία και ανάμεσα σε άλλες χώρες στην Γαλλία με το κίνημα ZAD[2], όπως και στην Ελλάδα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη (Ανοιχτό συντονιστικό ενάντια στα μεταλλεία χρυσού), ενώθηκαν οι φωνές όσων αντιστέκονται στην σύγχρονη βαρβαρότητα της “ανάπτυξης” και επιδιώκουν στην ενδυνάμωση και δικτύωση των συναφών κινημάτων διεθνώς. Να συνδέσουμε τους αγώνες σε διεθνές επίπεδο. Να διεκδικήσουμε την άμεση απελευθέρωση των τεσσάρων συλληφθέντων που αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε καθεστώς απομόνωσης στις φυλακές του ιταλικού κράτους.
Στις 16 Μάη έχει οριστεί δικάσιμος με στόχο να καταπέσει η προφυλάκιση των τεσσάρων με την κατηγορία της τρομοκρατίας (κάτι που επιτρέπει στο κράτος 2 χρόνια προφυλάκιση).
Στις 26 Μάη αρχίζει η δίκη των τεσσάρων και οφείλουμε να δείξουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη μας.
anarres
Δείτε περισσότερα:
1. http://www.notav.info
2. http://libcom.org/tags/no-tav
3. https://twitter.com/notav Το Notav στο twitter
4. http://antigoldgr.org Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών δραστηριοτήτων (Χαλκιδική)
5. http://antigoldgr.org/blog/2014/02/23/zad-notav-skouries/ Πανευρωπαϊκή μέρα ενάντια στην λεηλασία της φύσης
6. http://halastor.blogspot.gr/2014/02/toy-no-tav.html
Σημειώσεις:
[1] ΒΑΠΕ : Βιομηχανικές Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, Βαφτίζοντας το κρέας ψάρι, ονομάζουν πράσινη ανάπτυξη την καταστροφή σε βιομηχανική κλίμακα ολόκληρων βουνών και οικοσυστημάτων στο όνομα της καθαρής ενέργειας. Οι προεκτάσεις του ζητήματος απαιτούν ξεχωριστό άρθρο (πληροφορίες από το παγκρήτιο δίκτυο εδώ: http://goo.gl/dNuWv).
[2] ZAD: Zone A Defendre, Κίνημα που ξεκίνησε στην Γαλλία τον Οκτώβρη του 2012 ενάντια στην δημιουργία ενός άχρηστου αεροδρομίου στην περιοχή Notre Dame des Landes στην Νάντ. Το κράτος επιχείρησε να διαλύσει με μπουλντόζες και αστυνομία τις φάρμες που είχαν δημιουργηθεί από καταληψίες στο διπλανό δάσος ώστε να ξεκινήσει τα έργα. Μετά από λιγοστό διάστημα, στο κάλεσμα των καταληψιών, ανταποκρίθηκαν δεκάδες χιλιάδες από όλη την Γαλλία που επανακατέλαβαν τον χώρο και μέχρι σήμερα έχουν ακυρώσει την έναρξη των έργων. Τώρα πια έχει δώσει έμπνευση και έχουν δημιουργηθεί αντίστοιχες κινήσεις σε όλη την Γαλλία με το όνομα ZAD. (http://zad.nadir.org/?lang=en)
