Χανιά : Επιστολή της Κίνησης ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων Χανίων, Μαθητές του ΣΔΕ (Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας)

«Βγες έξω, σύντροφε! ρίσκαρε
τη δεκάρα, που ούτε δεκάρα πια δεν είναι
τον τόπο για ύπνο που πάνω του πέφτει η βροχή
και της δουλειάς τη θέση που αύριο θα χάσεις!
μπρος, στο δρόμο έξω! αγωνίσου!
να περιμένεις πια δε γίνεται, είναι αργά πολύ!
βοήθα τον εαυτό σου βοηθώντας μας:
Κάνε πράξη την αλληλεγγύη….»

Μπρεχτ

Κάνουμε έκκληση έχοντας απόλυτη και απέραντη εμπιστοσύνη στον διπλανό μας και στην βεβαιότητα ότι αν πάρουμε την ζωή στα χέρια μας, χρησιμοποιώντας την ενέργεια την φαντασίας και την γνώση μας μπορούμε να καταφέρουμε περισσότερα από ότι νομίζουμε.
Τον προηγούμενο Μάιο από σπινθήρα στα ηλεκτρικά καλώδια (υπαιτιότητα της ΔΕΗ) κάηκε το μεγαλύτερο μέρος του σπιτιού μιας άνεργης κοπέλας, μαθήτριας του ΣΔΧ. Παρά την απαίτηση από την ΔΕΗ να αποκαταστήσει την ζημιά, δεν έγινε τίποτα. Ο Δήμος Χανίων, είχε υποσχεθεί πλήρη και βοήθεια για την ανακατασκευή του κτιρίου και την στήριξη της άνεργης κοπέλας, ωστόσο, αρκέστηκε μόνο στο να τοποθετήσει το δάπεδο του σπιτιού. Βέβαια, μπορεί ο Δήμος Χανίων, και η ΔΕΗ, απλά να διεκπεραίωσαν την κατάσταση αφήνοντας μισοτελειωμένο ένα σπίτι, οι πολίτες και φίλοι της κοπέλας, έδειξαν την έμπρακτη αλληλεγγύη τους, βοηθώντας να χτισθούν οι τοίχοι.

Πριν τον Χειμώνα, πέντε άνθρωποι «ζούσαν » στο μοναδικό δωμάτιο που έχει απομείνει στο κατεστραμμένο σπίτι σε άθλιες συνθήκες, μιας και όλα τα μέλη της οικογένειας είναι άνεργα. Μερικές μέρες αργότερα δημιουργήθηκε η κίνηση ανέργων Χανίων, δίνοντας την υπόσχεση ότι μπορούμε να φτιάξουμε αποτελεσματικούς θεσμούς αλληλεγγύης, ξεκινώντας από την ανακατασκευή του σπιτιού της φίλης μας. Μια υπόσχεση που βασίστηκε στην γνώση των θεσμών αλληλεγγύης του εργατικού κινήματος και ειδικά εκείνων των χωρών που η έλλειψη κράτους πρόνοιας έκανε αυτούς τους θεσμούς μέρος απαραίτητο της ζωής και στην εμπειρία των σύγχρονων κινημάτων αλληλεγγύης.

Έτσι η εμπιστοσύνη που μας έδειξε η συνάδελφο ήταν μια ευκαιρία να κάνουμε το πρώτο βήμα δοκιμάζοντας την δύναμη της αλληλεγγύης μας και την ικανότητα να την εκφράζουμε, έτσι η γνώση μας μπορεί να αποκτήσει ψυχή. Η εμπειρία που θα αποκτήσουμε θα μας οδηγήσει στο επόμενο στάδιο. Αποφασίσαμε λοιπόν προσφέροντας εθελοντική εργασία να βοηθήσουμε την συνάδελφο να ανακατασκευάσει το καμένο σπίτι της. Όμως χρειάζονται υλικά που σε αυτήν την φάση δεν έχουμε την οικονομική δυνατότητα να εξασφαλίσουμε για αυτό κάνουμε. Έτσι, με την παραπάνω επιστολή μας απευθυνόμαστε σε θεσμούς αλληλεγγύης της πόλης, σωματεία και συλλόγους, συνελεύσεις γειτονιών, ιδιώτες, ζητώντας την στήριξη τους, για την: