Αγώνας ταξικός αντιφασιστικός είναι η απάντηση από δω και μπρος
Όταν ένας στους τρείς νέους ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, όταν πάνω από το 60% των νοικοκυριών δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του, όταν χιλιάδες συνάνθρωποι μας αυτοκτονούν και η απελπισία πολλαπλασιάζεται, όταν φεύγουμε μετανάστες, όταν όσοι αντιστέκονται διώκονται, όταν η εξαθλίωση χτυπάει την πόρτα μας, όταν οι «επενδύσεις» (βλ. Βαπε) έρχονται να καταστρέψουν τη Κρήτη, τη Χαλκιδική κ.α τότε έχουμε όλους τους λόγους του κόσμου για να αγωνιστούμε, έχουμε όλους τους λόγους του κόσμου για να απεργήσουμε.
Ακόμα και αν η μια μέρα απεργίας φαντάζει μηδαμινή, η αξία της μπορεί να είναι τεράστια γιατί μέσα στον ωκεανό ψευτιάς, παρά πληροφόρησης, προπαγάνδας, τρομοκρατίας, έχουμε δυνατότητα να μπλοκάρουμε τη παραγωγή να παγώσουμε την κατανάλωση αντιλαμβανόμενοι ότι χωρίς εμάς δεν μπορούν να πλουτίζουν.
Nα κουβεντιάσουμε το ζήτημα της εργασίας και να οργανώσουμε τον αγώνα μας.
Η απεργία είναι μοναδική ευκαιρία να ενώσουμε τις φωνές μας ,να φτύσουμε στα μούτρα την κυβέρνηση και τους γλείφτες δημοσιοκάφρους που μας θέλουν αλληλοσφαγμένους. Απέναντι στα σχέδια για ναυτεργάτες απέναντι σε αγρότες και τούμπαλιν, τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα απέναντι στου δημοσίου και όλοι μαζί απέναντι στους εργάτες μετανάστες (που πάνω τους προβάλλονταν χρόνια τώρα όλα τα μέτρα που μας παίρνουν σήμερα) εμείς τη μέρα της απεργίας είμαστε ενωμένοι και μόνη μας ελπίδα είναι αυτή η ενότητα.
Η γενική απεργία ήταν πάντα ένα από τα ισχυρά όπλα των καταπιεσμένων. Επιστρατεύσεις, διώξεις, καταστολή, νομοσχέδιο για περιορισμό απεργιών, τρομοκρατία στους εργασιακούς χώρους έρχονται να το επαληθεύσουν.Η απεργία τους τρομάζει και αφού δεν μας σέβονται θα πρέπει να μας φοβηθούν. Να μην είμαστε τα αγαπημένα παιδιά των βιομηχάνων και της κυβέρνησης, υπάκουα και χρήσιμα μόνο για να πλουτίζουν αυτοί
Ας πάψουμε να γκρινιάζουμε να σιχτιρίζουμε, να προσευχόμαστε και ας αναλάβουμε δράση για να ζούμε αξιοπρεπώς δημιουργώντας τις δικές μας δομές (κοινωνικά ιατρεία ,κοινωνικές κουζίνες, φροντιστήρια, φύλαξη παιδιών, συνεργατική εργασία, κ.α. ) και οργανώνοντας τον αγώνα απέναντι σε κάθε φασίστα είτε κρατάει χαρτοφύλακα είτε μαχαίρι είτε οικονομικά μέτρα.Να μην συνηθίσουμε στην εξαθλίωση και την υποτίμηση της ζωής μας. Να μην επιτρέψουμε τον εκφασισμό και τον κοινωνικό κανιβαλισμό.
Όλοι στην απεργία.
Αντιφασιστική δράση Ρεθύμνου (αδρέ) -πηγή : http://adre.espivblogs.net/
