Στις 20/12 κατασταλτικές δυνάμεις εισβάλλουν στην κατάληψη Villa Amalias που βρίσκεταικάτω από την πλ. Βικτωρίας στην Αθήνα, όπου στεγάζεται και τυπογραφείο της κολεκτίβας Rotta. Συλλαμβάνουν 8 συντρόφους οι οποίοι διώκονται με κακουργηματικές κατηγορίες και εκτότε διμοιρίες των ΜΑΤ φυλούν το κτίριο όλες τις ώρες.
Στις 28/12 κατασταλτικές δυνάμεις εισβάλλουν στο πανεπιστήμιο της ΑΣΟΕΕ και συλλαμβάνουν 16 μικροπωλητές μετανάστες. Ανοίγουν τα στέκια αριστερών φοιτητικών παρατάξεων, το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι ΑΣΟΕΕ και κατάσχουν την υποδομή λειτουργίας του αυτοοργανωμένου ραδιοσταθμού 98fm.
Στις 09/01 το πρωί δεκάδες σύντροφοι-ισσες ανακαταλαμβάνουν τη VillaAmalias κάτω από τη μύτη των αστυνομικών δυνάμεων, οι οποίες δύο ώρες μετά εισβάλλουν εκ νέου στην κατάληψη. Την ίδια στιγμή 40 σύντροφοι καταλαμβάνουν τα γραφεία της ΔΗΜΑΡ, οι οποίοι προσάγονται στη ΓΑΔΑ. Το μεσημέρι διμοιρίες ΜΑΤ κυκλώνουν και εισβάλλουν στην κατάληψη Σκαραμαγκά στην Πατησίων συλλαμβάνοντας άλλους 8 συντρόφους. Αργά το βράδυ περίπου 2.000 αλληλέγγυοι συγκεντρώνονται έξω από τη ΓΑΔΑ για αλληλεγγύη στους 93 συλληφθέντες της ανακατάληψης που διώκονται με κακουργηματικού χαρακτήρα διώξεις, λόγω του κουκουλονόμου, στους 8 συλληφθέντες με πλημμελήματα της Σκαραμαγκά και στους 40 προσαχθέντες και πραγματοποιούν οργισμένη πορεία μέχρι το κέντρο.
Στις 12/01 πάνω από 10.000 κόσμος κατεβαίνει (μόνο στην Αθήνα) στο δρόμο, στην πορεία αλληλεγγύης για τις καταλήψεις. Ταυτόχρονα δεκάδες κινήσεις και πορείες αλληλεγγύης οργανώνονται στον ελλαδικό χώρο.
Στις 15/01 διαφόρων λογιών μπάτσοι εισβάλουν στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37, στην Κυψέλη, προκαλούν εκτεταμένες φθορές στο διατηρητέο κτήριο και προσαγάγουν 14 σύντροφους-ισσες. Το απόγευμα οι 14 αφήνονται ελεύθεροι χωρίς κατηγορίες και ταυτόχρονα το κτίριο της κατάληψης ανακαταλαμβάνεται μαζί με αλληλέγγυο κόσμο που βρίσκεται απ’ έξω.
Η κατασταλτική επιχείρηση του κράτους έρχεται σε μια διόλου τυχαία κοινωνική/χρονική συγκυρία. Μετά τις εκλογές και την προσωρινή σταθεροποίηση του πολιτικού συστήματος, την ενσωμάτωση της κοινωνικής οργής και την κάμψη των μεγάλης κλίμακας κοινωνικών αγώνων, έρχεται η ναζιστικής έμπνευσης καταστολή των μεταναστών εργατών με τον “Ξένιο Ζευς” και αργότερα η ψήφιση του μνημονίου 3. Σε αυτή τη συγκυρία η κεντρική πολιτική επιλογή εισβολής στις ιστορικές καταλήψεις της Villa Amalias(23 χρόνια) και της Λέλας Καραγιάννης(25 χρόνια) καθώς και στη Σκαραμαγκά που δημιουργήθηκε μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του ‘08 οξύνει τους όρους του πολέμου απέναντι στον αναρχικό χώρο, τις καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα. Ήδη από καιρό, η “αντι”-συστημική συμμαχία κράτους και φασιστών προσπαθεί να πλήξει αυτό το κομμάτι του κοινωνικού κινήματος, είτε με εισβολές σε κατειλημμένους χώρους και στέκια (Ρεσάλτο, Βοξ, Σκαραμαγκά, Δημοτική Αγορά Κυψέλης, Δέλτα, Barruti κ.ά.), είτε με εμπρησμούς (Δράκα, στέκι Ρεθύμνου, Apertus, Xanadu κ.ά.) τόσο στην επαρχία, όσο και στην Αθήνα. Συμπληρωματικά αδρανοποιούν και τις κινηματικές υποδομές όπως το τυπογραφείο της κολεκτίβας Rotta που λειτουργεί στη Villa Amalias, αλλά και του ραδιοσταθμού 98fm στην ΑΣΟΕΕ.
Η επίθεση του κράτους σε χώρους στις καταλήψεις και στην ΑΣΣΟΕ που βρίσκονται στο κέντρο της Αθήνας, εντάσσεται σε μια επιχείρηση πολιτικής εκκαθάρισης των αντιστάσεων στην περιοχή του κέντρου. Η Villa Amalias, η ΑΣΟΕΕ, η Σκαραμαγκά και η Λέλας Καραγιάννη βρίσκονται γύρω από τον Άγιο Παντελεήμονα. Το σχέδιο της “αξιοποίησης” αυτής της περιοχής απαιτεί τη συνεργασία κράτους-φασιστών-μαφιόζων-μπάτσων, όπου μέσα σε ένα στρατιωτικοποιημένο και αποστειρωμένο πολιτικά περιβάλλον, θα διατηρηθεί και θα επεκταθεί το κοινωνικό απαρτχάιντ (που αρχικά αφορά τους μετανάστες εργάτες) και θα διασφαλιστεί η κερδοφορία των δικτύων διακίνησης ναρκωτικών, σωματεμπορίας, μαύρου χρήματος και real estate (αγορά ακινήτων). Οι καταλήψεις της γύρω περιοχής αποτελούν αγκάθι για την επέκταση αυτού του καθεστώτος και γι’ αυτό βρίσκονται στο στόχαστρο της καταστολής. Ειδικότερα επίσης με την εισβολή στην ΑΣΟΕΕ το κράτος σκοπεύει να σπάσει την ανάπτυξη πολιτικών σχέσεων μεταξύ ντόπιων αγωνιστών και μεταναστών μικροπωλητών, αλλά και τη συγκρουσιακή μαχητικότητα των μικροπωλητών για την υπεράσπιση της αξιοπρέπειάς τους απέναντι στην αστυνομική καταστολή που δέχονται καθημερινά γύρω από την ΑΣΟΕΕ.
Σε ένα ευρύτερο πλαίσιο όμως μιλάμε για μια επίθεση ενάντια στον εσωτερικό πολιτικό εχθρό του καθεστώτος. Σε εκείνα τα κοινωνικά κομμάτια που μπαίνουν ανάχωμα στην οικονομική και κοινωνική λεηλασία που φέρνουν κράτος και κεφάλαιο με τη συνδρομή των φασιστών. Από τις άγριες επιθέσεις στις εργατικές διαδηλώσεις, τις απεργίες και τους αγώνες για το περιβάλλον, μέχρι τα πογκρόμ απέναντι στους μετανάστες εργάτες και τα βασανιστήρια στους αντιφασίστες είναι πασιφανές πως η κρατική και παρακρατική καταστολή του εσωτερικού πολιτικού εχθρού είναι ο δίδυμος αδερφός της φτωχοποίησης και της κοινωνικής εξαθλίωσης.
Την αμέριστη πολιτική τους στήριξή προσφέρουν τόσο ο Δήμος Αθηναίων (Καμίνης), όσο και τα ΜΜΕ. Ο Δήμος Αθηναίων προσβλέπει στην “αξιοποίηση” της Villa Amalias και συντάσσεται ανοιχτά με την πολιτική εκκαθάριση του κέντρου και την επιβολή του δόγματος “δημοκρατία με πυγμή”. Τα ΜΜΕ αναπαράγουν τον κυρίαρχο λόγο περί “ανακατάληψης του κέντρου” και “εστιών ανομίας”, ενώ μιλούν για “γιάφκες και κέντρα διακίνησης ναρκωτικών”. Ξεπλένουν έτσι τους πολιτικά υπεύθυνους για την κοινωνική εξαθλίωση και τους παρουσιάζουν ως εγγυητές μιας “κοινωνικής νομιμότητας” που επιβάλλεται στρατιωτικά, δίνοντας παράλληλα πλήρη κάλυψη στις παρακρατικές συμμορίες της Χρυσής Αυγής που συνδράμουν στο έργο αυτό. Προσπαθούν να συκοφαντήσουν και να αποπολιτικοποιήσουν τις αυτοοργανωμένες εστίες αντίστασης και αγώνα, επιδιώκουν να σπάσουν τις ριζοσπαστικές κοινωνικές-πολιτικές σχέσεις που παράγονται εκεί, καθώς και τους δεσμούς που δημιουργούν με άλλα αγωνιζόμενα κομμάτια.
Η Villa Amalias, η Λέλας Καραγιάννη και η Σκαραμαγκά αποτελούν σημείο αναφοράς για το κίνημα των πολιτικών καταλήψεων και την όξυνση του κοινωνικού ταξικού και αντιφασιστικού αγώνα. Μέσα από στουντιακές και συναυλιακές υποδομές, θεατρικές ομάδες, προβολές, εκθέσεις φωτογραφίας, συλλογικές κουζίνες, βιβλιοθήκες, τυπογραφείο, πίστα αναρρίχησης, παιδικούς σταθμούς, χαριστικά-ανταλλακτικά παζάρια αποτελούν σημεία αντίστασης και δημιουργίας ενάντια σε κάθε λογική εκμετάλλευσης και εμπορευματοποίησης. Μέσα από πολιτικές διαδικασίες, ζυμώσεις και δράσεις συμβάλλουν με τη σειρά τους στον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση.
Γενικά λοιπόν οι καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα αποτελούν χώρους παραγωγής ανταγωνιστικής πολιτικής, αντιεμπορευματικής κουλτούρας και πολιτισμού, δομές αλληλεγγύης. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι των κοινωνικών αγώνων απέναντι στη λεηλασία της κοινωνικής ζωής. Παλεύουν για ένα κόσμο ελευθερίας και αλληλεγγύης, ενάντια σε κάθε μορφή εκμετάλλευσης και καταπίεσης, τον εθνικισμό, το μιλιταρισμό, το ρατσισμό και το σεξισμό. Λειτουργούν με όρους ισοτιμίας, αντι-ιεραρχίας και αυτο-οργάνωσης πέρα από τις λογικές του κέρδους, της ανάθεσης και ενάντια σε κάθε λογής ειδικούς και καθοδηγητές των ζωών μας. Προτάσσουν τις συλλογικές διαδικασίες στη βάση της ισότητας και της συνδιαμόρφωσης μακριά από την αποξένωση και τον ατομικισμό. Αποτελούν πυρήνες κοινωνικής αντίστασης και απειλή-αγκάθι για κάθε εξουσία που θα ματώσει για να τις πάρει.
Αλληλεγγύη στη VillaAmalias, στη Σκαραμαγκά, στη Λέλας Καραγιάννη, το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι ΑΣΟΕΕ,
τον αυτοοργανωμένο ραδιοσταθμό 98fm
Κάτω τα χέρια από τις καταλήψεις, τους αυτοοργανωμένους χώρους, τις αυτοδιαχειριζόμενες υποδομές αντιπληροφόρησης
ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ ΠΟΡΕΙΑ αλληλεγγύης στις καταλήψεις
Παρασκευή 25/01 στις 18:00 στην πλ. Λιονταριών στο Ηράκλειο
Συνέλευση αναρχικών-αντιεξουσιαστών “σαλταδόροι”
πηγή : http://saltadoroi.espiv.net/
