Για μια ακόμα φορά οι φασίστες, τα ξημερώματα στις 2 Νοεμβρίου προσπάθησαν αποτυχημένα να επιτεθούν στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37, εκτοξεύοντας μολότοφ σε διάφορα σημεία του κτιρίου και προκαλώντας εστίες φωτιάς που σβήστηκαν αμέσως από τους καταληψίες. Οι φασιστές αποχώρησαν αφήνοντας πίσω τους μια σακούλα μολότοφ…
Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο την επόμενη ξημερώματα στις 3 Νοεμβρίου, προφανώς τα ίδια φασιστοειδή επιτίθενται και στην κατάληψη Villa Amalia
Δεν είναι η πρώτη φορά στην μακρόχρονη ιστορία τους, που η κατάληψη Λέλας Καραγιάννη και η κατάληψη Villa Amalias, δέχονται επίθεση από φασιστές, ενώ αρκετές φορές, με την μια ή την άλλη μορφή έχουν βρεθεί στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής.
Όπως όμως μαρτυράει και η πολύχρονη ιστορία τους δεν είναι εύκολος στόχος…
Και αυτές οι επιθέσεις φασιστοειδών και στις δύο καταλήψεις, έρχεται να προστεθεί σε εκείνη τη μακριά αλυσίδα στοχοποίησης και επιθέσεων σε καταλήψεις και αυτοοργανωμένους χώρους:
29 Οκτώβρη επίθεση φασιστοειδών και βανδαλισμοί στην κατάληψη Παλιού Κιλικίου στην Ρόδο.
13 Σεπτεμβρίου επίθεση φασιστοειδών στην Κατάληψη Roza Nera στα Χανιά
6 Σεπτεμβρίου καταστροφή του σπορείου του Αυτοδιαχειριζόμενου Αγρού στο Πάρκο Τρίτση από το φορέα διαχείρισης του Πάρκου.
Μέσα στον Αύγουστο κατεδαφίζεται η κατάληψη Επιταχυντής Ελευθερωνίων, που στεγάζεται στο παλιό αντλιοστάσιο της Πολυτεχνιούπολης ζωγράφου.
7 Ιουλίου ομάδα φασιστοειδών επιτίθεται με βόμβες μολότοφ στην κατάληψη Villa Amalias
Και ο κατάλογος συνεχίζεται…
Παράλληλα μέσα στο καλοκαίρι, αλλά μέχρι και σήμερα μια πλειάδα δημοσιευμάτων του αστικού τύπου στοχοποιεί της καταλήψεις και τους αυτοοργανομένους χώρους στρώνοντας το χαλί τόσο στις φασιστικές επιθέσεις, όσο και στα σχέδια κρατικής καταστολής.
Ας ξέρουν όμως ότι ούτε οι φασιστικές επιθέσεις, ούτε η κρατική καταστολή ούτε τα ρουφιανοδημοσιεύματα μπορούν να ακυρώσουν την ύπαρξη, την δράση και την δυναμική των καταλήψεων και των αυτοοργανομένων χώρων.
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας
Αυτόνομο Στέκι
