Κυκλοφόρησε το (καλοκαιρινό) φύλλο 19 της παγκρήτιας εφημερίδας δρόμου Άπατρις.

Κυκλοφόρησε το καλοκαιρινό φύλλο της παγκρήτιας εφημερίδας δρόμου Άπατρις. Η εφημερίδα μοιράζεται πόρτα-πόρτα στις μεγάλες πόλεις της Κρήτης και τον Βόλο. Επίσης θα τη βρείτε σε στέκια και καταλήψεις ανά τη χώρα.

Κεντρική διάθεση για Αθήνα: Κατάληψη Βίλλα Αμαλίας – Κατάληψη Σκαραμαγκά και Πατησίων – Κ*ΒΟΞ

Βόλος : κατάληψη Ματσάγγου – Θεσ/νίκη: Κατάληψη φάμπρικα ΥΦΑΝΕΤ – Κατάληψη ΔΕΛΤΑ -Κατάληψη Terra Igognita

Το εισαγωγικό σημείωμα της έκδοσης:

 Επιτέλους σχηματίστηκε η πολυπόθητη κυβέρνηση προσφέροντας στους τρομοκρατημένους ψηφοφόρους που ένιωθαν σαν εγκαταλελειμμένα ορφανά τη “μητρική στοργή” της κυβερνητικής εξουσίας. Δεν γνωρίζουμε πόσο θα αντέξει αυτό το παρδαλό τσίρκο του συνασπισμού των συντηρητικών (ακρο)δεξιών, νεοφιλελεύθερων “σοσιαλιστών” και “τρέντυ με ολίγη αριστερά” κεντροαριστερών. Γνωρίζουμε όμως τι έχουμε μπροστά μας.

Γνωρίζουμε ότι το τρίτο μνημόνιο είναι η απόλυτη κόλαση για όλους μας και αν δεν αντισταθούμε θα γίνει η ταφόπλακα κάθε αγώνα και απειθαρχίας στα σχέδια τους. Το πιθανότερο είναι αυτή η κυβερνητική συμμαχία των πρόθυμων μνημονιακών να καταρρεύσει μέσα σε μερικούς μήνες, όχι απαραίτητα από την αντίσταση και τις κινητοποιήσεις του λαού, αλλά από την ολική οικονομική χρεοκοπία του κράτους, και λέμε οικονομική γιατί η πολιτική χρεοκοπία τους έχει επέλθει εδώ και αρκετό καιρό. Γνωρίζουμε ότι ο συγκεκριμένος κυβερνητικός συνασπισμός θα προσπαθήσει να στρέψει αλλού τα φώτα της δημοσιότητας ώστε να περάσουν τα μέτρα που προστάζουν τα μεγάλα αφεντικά τους: το ΔΝΤ, η ΕΚΤ, η ΕΕ, αυτοί που λέμε τρόικα.

Κι εδώ ερχόμαστε όλοι εμείς που τόσα χρόνια αγωνιζόμαστε ενάντια σε κάθε είδους υποδούλωση. Δεν διεκδικούμε το ρόλο της Πυθίας ούτε έχουμε μαντικές ικανότητες, αλλά επειδή γενικότερα οι κινήσεις της εξουσίας είναι προβλέψιμες, πιστεύουμε ότι για μία ακόμη φορά το ανταγωνιστικό στην εξουσία των πλούσιων οικονομικών και πολιτικών παραγόντων κίνημα, θα αναχθεί στον υπέρτατο εσωτερικό εχθρό. Εδώ είναι και το δικό μας στοίχημα.

Πρέπει να αντέξουμε στα χτυπήματα, να οργανωθούμε και να είμαστε στους δρόμους μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο με τα δικά μας χαρακτηριστικά. Δεν θα κάνουμε εκπτώσεις σε κανέναν και τίποτα. Ένα ακόμη σκέλος της αντίστασης είναι ο συνεχής αγώνας μας ενάντια στους φασίστες και τους εθνικιστές κι εδώ είναι που πρέπει να πάρουμε τη πρωτοβουλία και να προσπαθήσουμε να παίξουμε ενωτικό ρόλο απέναντι στην αριστερά, η οποία μέχρι στιγμής “πολεμά” τους φασίστες βγάζοντας ανακοινώσεις καταγγελίας και δελτία τύπου στα μ.μ.ε. κατόπιν εορτής, μετά από κάθε επίθεση των εθνικιστών ναζί σε μετανάστες και αριστερούς.

Πρέπει η αριστερά να αναλάβει επιτέλους τις ευθύνες που της αναλογούν απέναντι στο φασιστικό μέτωπο και να αντιπαρατεθεί έμπρακτα στο δρόμο με τους γκεσταμπίτες, αλλιώς θα είναι άξια της μοίρας της.

Συντρόφισσες, σύντροφοι, φίλες και φίλοι. Όλοι εμείς που βρεθήκαμε στους δρόμους αγωνιζόμενοι μέσα στα νέφη των κρατικών χημικών και τη βαρβαρότητα των αστυνομικών σκυλιών. Έχουμε θάλασσες μπροστά μας και σίγουρα πρέπει να τραβήξουμε κουπί. Όμως για να ελαφρύνει το φορτίο πρέπει πρώτα και χωρίς δισταγμούς να πετάξουμε μερικούς στη θάλασσα. Όλους αυτούς που θα αρχίσουν να κάνουν εκπτώσεις στον αγώνα και να λένε μισόλογα στηρίζοντας στην ουσία τη κυριαρχία.

Εκεί θα φανεί και ο κάθε ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και όποιο άλλο αριστερό μόρφωμα. Αν δεν κάνουμε όλα τα παραπάνω, θα μας πάρει φαλάγγι ο συνασπισμός των ακροδεξιών και ναζιφασιστών. Και να είναι σίγουρη όλη η αριστερά, κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική, ότι αν οι αναρχικοί κατασταλούν κι εξοντωθούν, θα έρθει η σειρά της και ο χαμός της θα είναι σίγουρος.

Γιατί αν αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα ανάχωμα ριζοσπαστικής αντίστασης στους δρόμους, αυτό είναι ο αναρχικός χώρος, ο οποίος (δυστυχώς) μόνο αυτός έχει αποδείξει ως τώρα ότι μπορεί να αντιπαρατεθεί και να πολεμήσει δυναμικά (ακόμη και με στρατιωτικούς όρους) τη μαύρη αντίδραση, τον εθνικιστικό ναζιφασισμό και τους καπιταλιστές.

Εμείς, η κοινωνία που υπομένει και αγωνίζεται, στεκόμαστε όλοι μαζί στους αγώνες, κάνουμε κριτική όταν αυτοί γίνονται με μισόλογα και ηττοπάθεια και το κυριότερο: συνεχίζουμε να δημιουργούμε, να εμπλουτίζουμε, να δυναμώνουμε τις δομές που έχουμε ήδη ή θα δημιουργήσουμε (αγροτικές και εργατικές κολεκτίβες, κοοπερατίβες, ανταλλακτικά δίκτυα χωρίς διαμεσολάβηση χρήματος, λαϊκές συνελεύσεις γειτονιών, κοινωνικά ιατρεία, ελευθεριακά σχολεία κλπ).

Συνεχίζουμε πιο αποφασιστικά και με σθένος την πολιτική προπαγάνδα ενάντια στον καπιταλισμό, τους κυρίαρχους κάθε πολιτικού χρώματος, τους φασίστες. Αναδεικνύουμε τις άξιες της αλληλεγγύης και της αλληλοβοηθείας. Τις αξίες της ολικής ισότητας όλων μας, τις αξίες της ελευθερίας, της αντίστασης, της ανθρωπιάς απέναντι στην ασχήμια της βαρβαρότητας. Ή θα θυμόμαστε ότι είμαστε άνθρωποι ή θα αφεθούμε να μας μεταμορφώσουν σε κτήνη και σκλάβους.

Σ.Ο. Άπατρις Ηρακλείου.

Περιεχόμενα:

-Συνέντευξη με τους απεργούς της ΕΠ.Α.ΝΑ Α.Ε.(Ανακύκλωση)
-Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Ηρακλείου
-Δέκα χρόνια κατάληψη Ευαγγελισμού
-Αυτόνομο κοινωνικό ιατρείο βόλου
-Ο Αγώνας στη Βιομηχανική Μεταλλευτική Θεσσαλονίκης
-Γράμμα της Όλγας Οικονομίδου από την απομόνωση
-Μπάτσοι και ναζί το ίδιο μαγαζί
-Γράμμα από έναν αστουριανό ανθρακωρύχο
-Ματίας Ζίντελαρ. Κάτι  πολύ  πιο σπουδαίο  από  ένας  μεγάλος σεντερ φορ
-Συνηθίσαμε πια
-Από τηνΚοινωνική Ληστεία στην Εξουσιαστική Κατασκευή της Εγκληματικότητας.Κείμενο του Π.Γεωργιάδη
-Ένα ζήτημα μεθόδου. Κείμενο του Χ.Στρατηγόπουλου
 

Μπορείτε να διαβάσετε το φύλλο 19 της παγκρήτιας εφημερίδας  δρόμου Άπατρις πατώντας εδώ ή να την κατεβάσετε απευθείας πατώντας εδώ