Έτσι κι αλλιώς, χίλιοι θάνατοι κρέμονται συνέχεια πάνω απ’ τα κεφάλια μας, απ’ τους οποίους ούτε να ξεφύγει, ούτε να γλυτώσει μπορεί κανείς. Εμπρός λοιπόν!!
*Σαρπηδώνας προς το Γλαύκο, 12η ραψωδία της Ιλιάδας
Το Ρέθυμνο κατέχει την παγκρήτια ντροπή να κυοφορεί στους κόλπους του
μια νεοναζιστική οργάνωση.
Η Οργάνωση Εθνικιστών Ρεθύμνου δρα εδώ και αρκετά χρόνια στην πόλη. Ησυγκεκριμένη οργάνωση είναι παρακλάδι του νεοναζιστικού βόθρου της
Χρυσής Αυγής. Η ομάδα αυτή γραφεί ρατσιστικά και φασιστικά συνθήματα
σε πολλά σημεία της πόλης. Τις νύχτες τραμπουκίζει φοιτητές που
κάθονται στα σκαλάκια του μουσείου και στα στενά της παλιάς πόλης. Τις
Κυριακές τα μεσημέρια νεαροί νεοναζί μαθητές εκφοβίζουν γκεμπελίστικα
μετανάστες ζητώντας τους τα χαρτιά ως άλλη νεολαία της βέρμαχτ. Τις
καθημερινές, από την άλλη, στο σχολείο χτυπάνε συμμαθητές τους που δεν
μοιράζονται τη στενόμυαλη ρητορεία τους. Μαζί με όλα αυτά επιτίθενται
σε άτομα που ανήκουν σε εχθρικούς για αυτούς πολιτικούς χώρους.
Τελευταία τους θρασυδειλία είναι η επίθεση, σε αναλογία τρεις με έναν,
στον συνδικαλιστή φοιτητή του πανεπιστημίου Γ.Μ. Τρία άτομα τον
χτύπησαν πισώπλατα με μπουκάλι στο κεφάλι και αφού τον έριξαν κάτω τον
κλωτσούσαν αποκλειστικά στο πρόσωπο.
Καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε ποιοι μπορεί να είναι τελικά αυτοί οι
ναζίδες και να δούμε αν έχουν πέσει ως μάννα εξ’ ουρανού ή όχι.
Δυστυχώς δεν έχουν ξυρισμένα κεφάλια και δεν κυκλοφορούν με αγκυλωτούς
σταυρούς στο πέτο -ακόμη- αλλά είναι “ευπαρουσίαστοι και καθαροί”
νεαροί. Κάποιοι από αυτούς μάλιστα είναι γιοί υψηλόβαθμων αστυνομικών,
άλλοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στις κυρίαρχες οικονομικές και
πολιτικές δυνάμεις της πόλης. Η διεστραμμένη αντίληψη για την αγάπη
προς τον τόπο είναι η μήτρα των εθνικιστικών ιδεών, η οποία επενδύεται
με ασυνάρτητες ιδεοληψίες περί κοινωνιο-βιολογικής καθαρότητας και η
οποία προσπαθεί να θεμελιωθεί με αυθαίρετες και κατασκευασμένες
ιστορικές αναγωγές.
Η δράση τους αυτή δεν είναι μεμονωμένη ούτε αποσπασματική αλλά
αποτελεί επικουρικό και ανομολόγητο κομμάτι της συντονισμένης επίθεσης
της καπιταλιστικής κυριαρχίας τη στιγμή που σκάει η φούσκα της
μικροαστικής ευδαιμονίας. Ο φιλελευθερισμός αποτυγχάνει επί της ουσίας
και απονομιμοποιείται ιδεολογικά. Όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της
κοινωνίας οδηγούνται σε οικονομική ανέχεια και εξαναγκάζονται σε
επισφαλείς σχέσεις διαβίωσης. Μαζί με αυτούς, οι μετανάστες αφού
αποτέλεσαν τον κινητήριο μοχλό για το όνειρο της “νέας ελλάδας” σήμερα
επιχειρείται η εξάλειψη τους ακόμη και από το περιθώριο. Όλο και
περισσότερες κοινωνικές σχέσεις ποινικοποιούνται τόσο στο πλαίσιο του
αστικού συστήματος δικαίου άλλα και σε αυτό που ορίζεται από την
αυξανόμενη συντηρητικοποίηση ως προς την ετερότητα. Επιπλέον,
κατακτήσεις αγώνων περιστέλλονται και στο στόχαστρο μπαίνουν ξεκάθαρα
όσοι και όσες διαλέγουν να εναντιωθούν. Η εξέγερση του Δεκέμβρη
καταρράκωσε την σηψαιμική κανονικότητα και ανέδειξε τη δυναμική των
αυτοοργανωμένων και από τα κάτω, πολύμορφων και αντιιεραχικών δράσεων.
Αυτός είναι ο ιστορικός χρόνος που η εξουσία αναδιοργανώνεται,
αντεπιτίθεται, αφήνοντας να αναδυθούν τα ολοκληρωτικά και αυταρχικά
χαρακτηριστικά της. Ο κοινωνικός έλεγχος και η καταστολή διαχέεται. Το
κράτος στην προσπάθεια του να διεκδικήσει το μονοπώλιο της βίας
εξαπολύει τα ΜΜΕξαπάτησης, τους “νοικοκυραίους” και λοιπούς
“αγανακτισμένους πολίτες” καθώς και παρακρατικές ομάδες φασιστών. Οι
φασίστες και άλλα ασπόνδυλα γίνονται το μακρύ χέρι του κρατικού
μηχανισμού. Εκεί, δηλαδή, όπου αδυνατεί το κράτος να επιβάλλει απόλυτα
τους όρους του στο κοινωνικό, έρχονται οι παρακρατικοί με τη δράση
τους να κάνουν τη βρώμικη δουλειά. Προσπαθούν να λειάνουν αιχμές του
κοινωνικού ανταγωνισμού που για το κράτος είναι αόρατες, μα εν δυνάμει
απειλητικές.
θέλουν χώρια, οι φασίστες όλων των ειδών θα μας βρουν μπροστά τους.
Ο φασισμός έχει δόντια και τα δόντια είναι για να δαγκώνουν.
Να του τα σπάσουμε.
Τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά.
Έξω οι φασίστες από την Κρήτη έξω οι φασίστες απ’ όλο τον πλανήτη.
.
